Σιδηρόδρομοι Πειραιώς - Αθηνών - Πελοποννήσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα]], στο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], και ιδιαίτερα κατά την απομάκρυνση των [[Γερμανία|Γερμανικών]] στρατευμάτων το [[1944]], το δίκτυο και το τροχιαίο υλικό υπέστη σοβαρές ζημιές, από τον Γερμανικό στρατό, και από τις [[Ελλάδα|Ελληνικές]] [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|αντιστασιακές ομάδες]]. Η αντικατάσταση των υλικών και υποδομών των Σ.Π.Α.Π. ήταν χρονοβόρα και ακριβή. Το κατεστραμμένο τροχιαίο υλικό επισκευάστηκε κυρίως από το ''Μηχανοστάσιο Πειραιά''. Τα κανονικά επίπεδα δρομολογίων επανήλθαν περίπου το [[1948]], με εξαίρεση την κατεστραμμένη [[Γέφυρα Αχλαδοκάμπου (σιδηροδρομική)|γέφυρα του Αχλαδοκάμπου]] (μεταξύ Άργους και Τρίπολης), η οποία επανακατασκευάστηκε από τον [[Ο.Σ.Ε.]] το [[1974]].

 

 

Το [[1920]] οι Σ.Π.Α.Π. κρατικοποιήθηκαν ως μέρος των [[Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους|Σιδηροδρόμων Ελληνικού Κράτους]], αλλά έγιναν και πάλι ανεξάρτητη εταιρεία δύο χρόνια αργότερα, Λόγω μεγάλων χρεών, οι Σ.Π.Α.Π. τέθηκαν υπο κυβερνητικό έλεγχο μεταξύ [[1939]] και [[1940]] και κρατικοποιήθηκαν ξανά το [[1954]]. Το [[1962]] η εταιρεία απορροφήθηκε από τους Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους.<ref>Ν. 4246/1962</ref>