Κνούτος Λαβάρντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Κνούτος Λαβάρντ''' (''Δανικά: "Knud Lavard"'' [[12 Μαρτίου]] [[1096]] - [[7 Ιανουαρίου]] [[1131]]) ήταν Δανός πρίγκηπας από τον βασιλικό [[Οίκος των Έστριντσεν|Οίκο του ΈστριντσονΈστριντσεν]] και ο πρώτος δούκας του Σλέσβιχ ([[1120]] - [[1131]]), <ref>Susanne Schurr (1992). "Knud Lavard, Jarl in Schleswig". In Bautz, Traugott. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (in German). 4. Herzberg: Bautz. cols. 183–186</ref> καιήταν ο μοναδικός νόμιμος γιος του βασιλιά [[Έρικ Α΄ της Δανίας]] και της Βοεντίλ Θάργκοτσντάττερ. αλλά αδικήθηκε στην εκλογή του νέου βασιλιά (1104), μεγάλωσεΜεγάλωσε στο περιβάλλον της οικογένειας των Ιβίντ οι οποίοι θα γίνουν αργότερα οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του αλλά αδικήθηκε στην εκλογή του νέου βασιλιά (1104). Ο θείος του βασιλιάς [[Νιλς της Δανίας]] τον τοποθέτησε στην θέση του δούκα τουστο [[Σλέσβιχ]] για να προστατέψει το βασίλειο του από τις επιδρομές των Σλάβων (1115), τα επόμενα 15 χρόνια επήλθε ειρήνη στα σύνορα ο ίδιος πήρε τον τίτλο του δούκα του Σλέσβιχ και έγινε υποτελής του Γερμανού αυτοκράτορα. O Κνούτος Λαβάρντ ήταν το πρώτο μέλος τηςτου βασιλικής οικογένειαςΟίκου των Έστριντσον της Δανίας που ασπάστηκε τα ιπποτικά ιδεώδη και τις συνήθειες της μεσαιωνικής Γερμανίας με αποτέλεσμα να γίνει εξαιρετικά αγαπητός στον λαό της Δανίας και να φαίνεται ως ο βασικός υποψήφιος για να διαδεχτεί τον θείο του στον θρόνο. της Δανίας αλλά οιΟι εχθροί του κινητοποιήθηκαν επειδή φοβήθηκαν την εύνοια που του είχε ο αυτοκράτορας [[Λοθάριος Β΄ Σούπλινμπουργκ|Λοθάριος Β΄]] ο οποίος τον είχε αναγνωρίσει βασιλιά των Σλάβων.
 
==Θάνατος και αγιοποίηση==
 
Ο θείος του Νιλς και ο γιος του [[Μάγκνους Α΄ της Σουηδίας]] επειδή είδαν να χάνουν τον θρόνο τους απο τον Κνούτο Λαβάρντ αποφάσισαν να αντιδράσουν αποτελεσματικά ο ίδιος ο ξάδελφος του Μάγκνους Α΄ τον παγίδευσε στο δάσος του Χάραλντστεντ και τον σκότωσε (1131).
Ο Κνούτος Λαβάρντ τάφηκε στο αβαείο του Ρίνγκστεντ έναν από τους νεώτερους [[Τάγμα των Βενεδικτίνων|Βενεδικτικούς]] ναούς στην Δανία, τα υπολείμματα του μεταφέρθηκαν (1157) στην εκκλησία του Αγίου Μπέντ στο Ρίνγκστεντ,. οΟ τάφος του καταστράφηκε μετά την [[Μεταρρύθμιση]], τα υπολείμματα του ανακαλήφθησαν ξανά (1883) και ένας σταυρός ύψους 4 μέτρων ανεγέρθη στον τόπο θανάτου του (1902). <ref>Haraldsted Sø (Sol og Strand Feriehusudlejning A/S) Archived August 17, 2010, at the Wayback Machine.</ref>
Στην συνέχεια οΟ σκληρός εμφύλιος πόλεμος στην Δανία μεταξύ των μελών της οικογένειας Έστριντσον στην ΔανίαΈστριντσεν συνεχίστηκε αφού και ο ίδιος, ο δολοφόνος του Μάγκνους σύντομα σκοτώθηκε (1134) και τον θρόνο θα κληρονομήσει ο γιος του Βαλντεμάρ ο Μέγας ο οποίος θα αγιοποιήσει τον πατέρα του, η μνήμη του εορτάζεται στις 7 Ιανουαρίου ημέρα του θανάτου του. <ref>http://www.thescandinavianremedy.com/2009/01/today-is-878-years-ago-since-murder-in.html</ref>
 
==Κληρονόμοι==
 
Με την σύζυγο του [[Ιντζεμπόργκ του Κιέβου]] κόρη του [[Μστισλάβ Α΄ του Κιέβου]] και της Χριστίνας Ινγκεσντότερ της Σουηδίας παιδιά του ήταναπέκτησε :
 
*Μαργαρίτα
Γραμμή 28:
 
*[http://www.thescandinavianremedy.com/2009/01/today-is-878-years-ago-since-murder-in.html Φόνος του Χάραλντστεντ]
 
{{s-start}}
{{s-hou|[[Οίκος των Έστριντσεν]]|12 Μαρτίου|1096|7 Ιανουαρίου|1131}}
{{s-reg}}
{{s-bef|πριν=[[Νιλς της Δανίας]]}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Δούκες του Σλέσβιχ|Δούκας του Σλέσβιχ]]<br>[[1120]] - [[1131]]}}
{{s-aft|μετά=[[Μάγκνους Α΄ της Σουηδίας|Μάγκνους Νίλσεν]]}}
{{s-end}}
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Canute Lavard}}