Μάρτιν Λούθερ Κινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του μίλησε εναντίον του [[Πόλεμος του Βιετνάμ|πολέμου στο Βιετνάμ]], κριτικάροντας σφοδρά την αμερικανική κυβέρνηση και το 1967 εκφώνησε τον επίσης περίφημο λόγο του «Πέρα από το Βιετνάμ''»''. Το 1968, και ενώ σχεδίαζε ακόμα μια πορεία προς την [[Ουάσινγκτον]], την «[[Πορεία των Φτωχών]]», δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου στο [[Μέμφις του [[Τενεσσή(Τενεσσί)]]. Ο Κινγκ έλαβε μετά θάνατον πολλές διακρίσεις όπως το ''Προεδρικό Μετάλλειο για την Ελευθερία'' και το ''Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσσου''. Το 1986 η 15η Ιανουαρίου (η ημέρα της γέννησής του) ανακηρύχθηκε επίσημη εορτή στις Η.Π.Α.

Το πραγματικό όνομα των δυο Κινγκ – πατέρα και γιού -ήταν Μάικλ Κινγκ,<ref>[http://www.thekingcenter.org/upbringing-studies Upbringing & Studies] name="The King Center"</ref>{{cite webαλλά ο πατέρας του, το άλλαξε σε Μάρτιν Λούθερ προς τιμήν του γερμανού [[Προτεστάντες|Προτεστάντη]] θεολόγου, [[Μαρτίνος Λούθηρος|Μαρτίνου Λούθηρου]].

Οι Κίνγκ ζούσαν στην λεωφόρο Ωμπερν, συνοικία των οικονομικά και κοινωνικά ισχυρών μαύρων της Ατλάντα , και ο μικρός Μάρτιν μεγάλωσε έχοντας μια άνετη ζωή, που δεν την σκίαζε παρά η [[Φυλετισμός|ρατσιστική]] συμπεριφορά των λευκών της Ατλάντα. Ο ιερέας πατέρας του, που διοικούσε την εκκλησία Εμπενέζερ των Βαπτιστών της Ατλάντα ήταν ένα σημαντικό και αξιοσέβαστο πρόσωπο της κοινότητας των μαύρων και ο μικρός Μάρτιν μεγάλωνε μέσα στο πειθαρχημένο θρησκευτικό περιβάλλον της εκκλησίας που ήταν σαν δεύτερο σπίτι του. <ref>[http://www.britannica.com/biography/Martin-Luther-King-Jr Martin Luther King, Jr.] | American religious leader and civil-rights activist |Encyclopedia Britannica.com<!-- Bot generated title -->]</ref>.

Τις πρώτες μέρες του Απριλίου του 1968, επικρατούσε ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα στο [[Μέμφις (Τενεσσί)]], όπου είχε μεταφερθεί το επίκεντρο των φυλετικών ταραχών που συγκλόνιζαν, με αμείωτη ένταση, τις Η.Π.Α. Αυτή τη φορά αφορμή ήταν η απεργία που είχαν κηρύξει, από τις [[12 Φεβρουαρίου]], οι 1.300 εργάτες καθαριότητας, στη συντριπτική πλειονότητά τους μαύροι, διεκδικώντας μισθολογικές αυξήσεις και κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων στην εργασία<ref>[https://web.archive.org/web/20061102004632/http://www.afscme.org/about/1529.cfm 1,300 Members Participate in Memphis Garbage Strike (February, 1968)] AFSCME</ref>. Η καταγίδα ξέσπασε στις [[28 Μαρτίου]] μετά τη δολοφονία 16χρονου μαύρου από σφαίρες αστυνομικού όπλου, κατά τη διάρκεια πορείας αλληλεγγύης προς τους απεργούς, που έδωσε το έναυσμα για νέο γύρο διαδηλώσεων, συγκρούσεων και λεηλασιών. Η πόλη τέθηκε σε αστυνομικό κλοιό, ο κυβερνήτης του [[Τενεσί]] έστειλε 40.000 άνδρες της εθνοφυλακής να αποκαταστήσουν την τάξη και το τοπικό δικαστήριο απαγόρευσε τις πορείες και τις διαδηλώσεις υπό το πρόσχημα του κινδύνου νέων επεισοδίων.

Στις [[4 Απριλίου]], ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πέρασε τη μέρα του στον δεύτερο όροφο του ξενοδοχείου "Λορέν", στο [[Μέμφις (Τενεσσί)]], όπου συσκέφτηκε για ώρες με τους συνεργάτες του, προετοιμάζοντας την ομιλία του και συζητώντας τα πρακτικά προβλήματα της πορείας. Στις 6 το απόγευμα βγήκε να πάρει καθαρό αέρα στο μπαλκόνι της οδού Μέλμπερι, στηρίχθηκε στο κιγκλίδωμα και αστειεύτηκε με ένα συνεργάτη του, στο ισόγειο του ξενοδοχείου, που ετοιμαζόταν να βγάλει το αυτοκίνητό του από το πάγκινγκ. Έπειτα έκανε να ξαναμπεί στο δωμάτιο, χαμογελώντας ακόμα για κάποιο αθώο πείραγμα του συντρόφου του. Εκεί, με το χαμόγελο στα χείλη, τον βρήκε η δολοφονική σφαίρα μιας κυνηγετικής καραμπίνας Ρέμινγκτον, από το παράθυρο της απέναντι πανσιόν. Το επόμενο δευτερόλεπτο, ο άνθρωπος που ενσάρκωσε όσο κανείς, στον ταραγμένο 20ό αιώνα, την αγάπη και την αδελφοσύνη, βρέθηκε ξαπλωμένος μέσα σε μια λίμνη αίματος, με μια σφαίρα των 30,06 χιλιοστών σφηνωμένη στο σβέρκο του. Δέκα λεπτά αργότερα, οι γιατροί του νοσοκομείου που τον εξέτασαν, διαπίστωσαν απλώς το πέρασμά του από την προσωρινότητα στην αθανασία<ref>Joe Garner, ''[https://books.google.gr/books?id=Qtv_E1eyizYC&dq=isbn:1570719748&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjc1qmYrp7RAhWpC8AKHZShAEYQ6AEIGjAA We Interrupt this Broadcast: The Events that Stopped Our Lives-- : from the Hindenburg Explosion to the Attacks of September 11]'', τόμος 1, Sourcebooks (2002) ISBN 1-57071-974-8</ref>.

Ο Ρέι ομολόγησε την ενοχή του και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 99 ετών χωρίς να γίνει ποτέ δίκη. Η επίσημη εκδοχή έκανε λόγο για μεμονωμένη ενέργεια, αλλά η βαριά υποψία μιας σκοτεινής συνωμοσίας την οποία συγκάλυψαν αν δεν οργάνωναν κιόλας οι κρατικές υπηρεσίες, αιωρείται πάντα στην αμερικανική πολιτική ατμόσφαιρα<ref>[http://edition.cnn.com/US/9804/03/james.ray.profile/ From small-time criminal to notorious assassin] CNN</ref>. Τα ερωτηματικά είχαν να κάνουν με το πώς κατάφερε ένα ασήμαντο επαρχιακό "κλεφτρόνι" του [[Μιζούρι (πολιτεία)|Μιζούρι]] να διαφεύγει για ένα χρόνο από το FBI, ταξιδεύοντας σε δύο ηπείρους με άνεση πολυεκατομμυριούχου κοσμοπολίτη, γιατί αγνοήθηκαν οι καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων που μιλούσαν για "δεύτερο πρόσωπο" στη δολοφονία του Κινγκ και γιατί οι ομοσπονδιακές αρχές απέκρουσαν πεισματικά την αξίωση της οικογένειας Κινγκ να γίνει δημόσια δίκη ώστε να λάμψει η αλήθεια στο ακροατήριο.