Μανφρέδος της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Μαμφρέδος''' (''Manfredi di Sicilia'', [[1232]] - [[26 Φεβρουαρίου]] [[1266]]) ήταν βασιλιάς της Σικελίας από το 1258 έως το 1266. Ήταν νόθος γιος του [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν|Φρειδερίκου Β' των ΧοχενστάουφενΧοενστάουφεν]], βασιλιά της Γερμανίας. Από τον ΜάθιουΜατθαίο Πάριςτου (Matthew Paris)Παρισίου αναφέρεται ότι η μητέρα του Μπιάνκα Λάντσια είχε παντρευτεί τον βασιλιά ενώ αυτός ήταν στην επιθανάτια κλίνη, όμως η Εκκλησία δεν αναγνώρισε ποτέ αυτόν το γάμο.

Ο Μαμφρέδος γεννήθηκε στην Venosa της επαρχίας VasilicataΜπαζιλικάτα. Αρχικά είχε πάρει το επώνυμο της μητέρας του, σπούδασε στο Παρίσι και τη Μπολόνια και είχε την ίδια αγάπη με τον πατέρα του για την ποίηση και την επιστήμη. Ο Φρειδερίκος Β΄ φαίνεται ότι τον θεωρούσε ως νόμιμο υιό του: αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι την αδελφή του Μαμφρέδου από την ίδια μητέρα, την Kονστάνς, την πάντρεψε με τον [[Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης|Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη]] αυτοκράτορα της Νίκαιας και ότι με τη διαθήκη του τον έχρισε πρίγκηπα στον Τάραντα και αντιπρόσωπο στην Ιταλία του ετεροθαλούς αδελφού του [[Κορράδο Δ΄ της Γερμανίας|Κορράδο Δ']].

Το 1282 με τους ''Σικελικούς Εσπερινούς'' ο γαμπρός του Μαμφρέδου, Πέτρος Γ΄ θα εκδιώξει τους Γάλλους από το νησί της Σικελίας και θα γίνει βασιλιάς της. Οι Γάλλοι θα κρατήσουν τη Ν.Ιταλία ([[βασίλειο της ΝάποληςΝεαπόλεως]]). H Καπέτοι-Ανζού και οι συγγενείς τους Βαλουά-Ανζού θα μείνουν ως το 1442 στο βασίλειο της ΝάποληςΝεαπόλεως, οπότε θα τους διαδεχθούν και εκεί οι βασιλείς της Αραγωνίας.