Ερρίκος Ε΄, κόμης του Λουξεμβούργου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Νέα σελίδα: Ο '''Ερρίκος Ε΄''' o ''μέγας'', γερμ. Heinrich V das große (1216 - 24 Δεκεμβρίου 1281) από τον Οίκος του Λουξεμβούργ...
Γραμμή 1:
Ο '''Ερρίκος Ε΄''' o ''μέγας'', γερμ. Heinrich V das große (1216 - 24 Δεκεμβρίου 1281) από τον [[Οίκος του Λουξεμβούργου|Οίκο του Λουξεμβούργου]] ήταν κόμης του Λουξεμβούργου & Λαρός (1247-81), του Αρλόν (1226-81), του Λινύ (1240-81) και ως (Ερρίκος Γ΄) κόμης του Ναμύρ (1256-64).
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Ερρίκος Ε΄, κόμης του Λουξεμβούργου''' ή '''Ερρίκος ο ξανθός''' ή '''Ερρίκος ο Μέγας''' ([[1216]] - [[24 Δεκεμβρίου]]/[[1281]]) ήταν κόμης του Αρλόν ([[1226]] - [[1281]]), λόρδος του Λινί ([[1240]] - [[1281]]), κόμης του Λουξεμβούργου και του Λαρός ([[1247]] - [[1281]]) και μαγδράβος του Ναμύρ ([[1256]] - [[1264]]) ως Ερρίκος Γ', γιος και διάδοχος του Βαλεράν Γ' του Λίμπουργκ και της Ερμεσίνδης του Λουξεμβούργου, <ref>Gade 1951, p. 96.</ref> με τον θάνατο του πατέρα του (1226) κληρονόμησε την κομητεία του Αρλόν. Ο Ερρίκος παντρεύτηκε την Μαργαρίτα του Μπαρ (1240) κόρη του Ερρίκου Β' του Μπαρ και της Φιλίππης του Ντρέ δισέγγονης του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΣΤ΄ του Παχύ]], σαν προίκα πήρε την περιοχή του Λινί αν Μπαρ αλλά υπό τον όρο να είναι υποτελής του κόμητος του Μπαρ. <ref>Gade 1951, p. 96.</ref>
Ο Ερρίκος έδωσε όρκο υποτέλειας στον [[Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας|Θεοβάλδο Β΄ της Ναβάρρας]] υπό την ιδιότητα του ως κόμης της Καμπανίας, ο κουνιάδος του Ερρίκου Θεοβάλδος Β' του Μπαρ εκμεταλλεύτηκε την σύγκρουση που ξέσπασε ανάμεσα στον [[Φρειδερίκος Γ΄ της Λωρραίνης|Φρειδερίκο Γ' της Λωρραίνης]] και τους επισκόπους του Μέτς, ο Ερρίκος έγινε οπαδός του δούκα και ο Θεοβάλδος του επισκόπου. Στην μάχη του Πρενί στις 14 Σεπτεμβρίου/1266 ο Ερρίκος Ε' συνελήφθη αιχμάλωτος, <ref>Gade 1951, p. 98.</ref> στις 8 Σεπτεμβρίου/1268 την διαφορά μεταξύ τους ανέλαβε να λύσει ως διαιτητής ο βασιλιάς της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος ο Άγιος]], ο Ερρίκος ελευθερώθηκε πήρε ξανά στην κατοχή του το Λινί υπό τον όρο ξανά να είναι υποτελής του κόμητος του Μπαρ. <ref>Gade 1951, p. 99.</ref>
 
==Βιογραφία==
==Μαγδράβος του Ναμύρ==
Ήταν ο τρίτος γιος του [[Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ|Βάλεραν Γ΄]] κόμη του Λίμπουργκ & Αρλόν και της Ερμεζίνντας των Ναμύρ, κόρης και κληρονόμου του [[Ερρίκος Δ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκου Δ΄]] κόμη του Λουξεμβούργου & (ως Ερρίκος Α΄) του Ναμύρ{{sfn|Gade|1951|p=96}}.
 
To 1226 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος αδελφός του [[Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ|Ερρίκος Δ΄]] στο Λίμπουργκ και ο Ερρίκος Ε΄ στο Αρλόν. Το 1240 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Μονμπελιάρ κυρία του Λινύ-αν-Μπαρρουά{{sfn|Gade|1951|p=96}}. To Λινύ δόθηκε προίκα στη Μαργαρίτα με τον όρο να είναι φεουδαλικά υποτελές στον κόμη του Μπαρ (που ήταν ο πατέρας της){{sfn|Gade|1951|p=96}}. Αλλά ο Ερρίκος Ε΄ περιφρόνησε τον όρο και έγινε υποτελής του [[Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας|Θεοβάλδου Β΄ Μπλουά]] κόμη της Καμπανίας.
Με τον θάνατο της μητέρας του Ερμεσίνδης του Λουξεμβούργου ο Ερρίκος Ε' κληρονόμησε τις περιοχές του Λουξεμβούργου και του Λαρός (1247).
Το 1256 ο Ερρίκος κυρίευσε το Ναμύρ το οποίο βρισκόταν υπό την κατοχή του τελευταίου [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατίνου Αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης]] [[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνου του Β']] και έγινε μαγδράβος του Ναμύρ (1256 - 1264). Ο Βαλδουίνος Β' πούλησε τα δικαιώματα του στο [[Ναμύρ]] στον ξάδελφο του [[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας|Γκυ, κόμη της Φλάνδρας]] ο οποίος με στρατιωτική δύναμη ανακατέλαβε το Ναμύρ από τον Ερρίκο (1264), οι δυο πλευρές αργότερα συμφιλιώθηκαν και ο Γκυ παντρεύτηκε την κόρη του Ερρίκου Ε' Ισαβέλλα.
Ο Ερρίκος Ε' συμμετείχε στην [[Η΄ Σταυροφορία]] μαζί με τον πρίγκηπα [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο της Αγγλίας,]] επέστρεψε με τον στρατό του αφού έκλεισαν ειρήνη με τον Μαμελούκο σουλτάνο. <ref>Gade 1951, p. 100.</ref>
 
Στη διαμάχη του [[Φρειδερίκος Γ΄ της Λωρραίνης|Φρειδερίκου Γ΄]] δούκα της Λωρραίνης με τον επίσκοπο του Μετς, ο Ερρίκος Ε΄ πήρε το μέρος του πρώτου, ενώ ο [[Θεοβάλδος Β΄ του Μπαρ|Θεοβάλδος Β΄]] κόμης του Μπαρ (αδελφός της Μαργαρίτας) πήρε το μέρος του δεύτερου. Το 1266, στη μάχη του Πρενύ, ο Ερρίκος Ε΄ αιχμαλωτίστηκε{{sfn|Gade|1951|p=98}}, αλλά έπειτα από δύο έτη ελευθερώθηκε με τη μεσολάβηση του [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου Θ΄]] της Γαλλίας με τον όρο να είναι υποτελής στους κόμητες του Μπαρ{{sfn|Gade|1951|p=99}}.
==Κληρονόμοι==
 
Το 1242 ετελεύτησε ο δευτερότοκος αδελφός του Βάλεραν και το 1247 απεβίωσε η μητέρα του και τη διαδέχθηκε στο Λουξεμβούργο. Η μητέρα του διεκδικούσε το Ναμύρ, το οποίο -μετά τον πατέρα της- είχε περιέλθει στον Οίκο της Φλάνδρας. Το 1256 το κατείχε ο γιος της Γιολάντας της Φλάνδρας,
Με την Μαργαρίτα του Μπαρ παιδιά του ήταν :
ο [[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνος Β΄]], που ήταν Λατίνος αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη και ο Ερρίκος Ε΄ κατέλαβε το Ναμύρ. Έγινε μαρκήσιος του Ναμύρ το διάστημα 1256-1264. Τότε ο [[Γκυ της Φλάνδρας|Γκυ Νταμπιέρ]], γιος της Μαργαρίτας της Φλάνδρας (εξαδέλφης του Βαλδουίνου Β΄) κατέλαβε το Ναμύρ. Τα δύο μέρη έκαναν ειρήνη και ο Γκυ νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα, κόρη του Ερρίκου Ε΄.
 
Ακολούθησε τον [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο Α΄ Ανζού]] μέλλοντα βασιλιά της Αγγλίας στην Θ΄ Σταυροφορία{{sfn|Gade|1951|p=100}}, αφού έλαβε από τον πάπα 15.000 τορνέζια. Όταν οι Σταυροφόροι επέτυχαν ανακωχή με τον Μαμελούκο σουλτάνο, επέστρεψε με τον εναπομείναντα στρατό{{sfn|Gade|1951|p=100}}.
*Ερρίκος ΣΤ', κόμης του Λουξεμβούργου (1240 - 1288) <ref>Gade 1951, p. 102.</ref>
*Βαλεράν Α', λόρδος του Λινί, σκοτώθηκε (1288) στη μάχη του Βόρινγκεν
*Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου (1247 - 1298), παντρεύτηκε τον [[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας|Γκυ, κόμη της Φλάνδρας]]
*[[Φιλίππη του Λουξεμβούργου]]
*Μαργαρίτα του Λουξεμβούργου
*Φελισίτας του Λουξεμβούργου
*Ιωάννα του Λουξεμβούργου (πέθανε το 1310)
 
==Οικογένεια==
Ο Ερρίκος Ε' ο ξανθός είχε επίσης άλλους 2 νόθους γιους : <ref>Gade 1951, p. 102.</ref>
Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Μονμπελιάρ, κόρη του [[Ερρίκος Β΄ του Μπαρ|Ερρίκου Β΄]] κόμη του Μπαρ και είχε τέκνα:
* [[Ερρίκος ΣΤ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκος ΣΤ΄]] π. 1240-1288, κόμης του Λουξεμβούργου{{sfn|Gade|1951|p=102}}.
* [[Βάλεραν Α΄ του Λινύ|Βάλεραν Α΄]] απεβ. 1288, κύριος του Λινύ{{sfn|Verbruggen|2002|p=8}}.
* Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου (1247 - 1298), μαρκησία του Ναμύρ, παντρεύτηκε τον [[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας|Γκυ, Νταμπιέρ]] κόμη της Φλάνδρας]].
* Φιλίππα 1252-1311, παντρεύτηκε τον [[Ιωάννης Β΄ της Ολλανδίας|Ιωάννη Β΄ Αβέσν]] κόμη της Ολλανδίας.
* Μαργαρίτα, κυρία του ΛουξεμβούργουΜάχερεν.
* Φελίσιτας.
* Ιωάννα απεβ. 1310, ηγουμένη στο αββαείο του Κλαιρφονταίν.
 
Από μία μη νόμιμη σχέση του είχε φυσικά τέκνα{{sfn|Gade|1951|p=102}}:
*Ερρίκος
* (νόθος) Ερρίκος απεβ. 1288{{sfn|Gade|1951|p=102}}.
*Βαλδουίνος
* (νόθος) Βαλδουίνος{{sfn|Gade|1951|p=102}}.
 
==Αναφορές στις Πηγές==
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
*{{cite book |title=Luxemburg in the Middle Ages |last=Gade |first=John A. |publisher=E.J. Brill |year=1951 |ref=harv}}
*{{cite book |first=J. F. |last=Verbruggen |title=The Battle of the Golden Spurs (Courtrai, 11 July 1302) |editor-first=Kelly |editor-last=DeVries |translator-first=David Richard |translator-last=Ferguson |publisher=Boydell Press |year=2002 |ref=harv}}
 
{{Ενσωμάτωσηενσωμάτωση κειμένου|en|Henry V, Count of Luxembourg}}
*Gade, John A. (1951). Luxemburg in the Middle Ages. E.J. Brill.
*Verbruggen, J. F. (2002). DeVries, Kelly, ed. The Battle of the Golden Spurs (Courtrai, 11 July 1302). Translated by Ferguson, David Richard. Boydell Press.
 
{{Διαδοχή|[[Ναμύρ|Μαγδράβος του Ναμύρ]]<br>[[Image:Namur Arms.svg|50px]]<br>[[1256]]–[[1268]]|[[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης]]|[[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας]]}}
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Henry V, Count of Luxembourg}}
 
{{DEFAULTSORT:Ερρικος 05}}
[[Κατηγορία:Μαγδράβοι του Ναμύρ]]
[[Κατηγορία:Οίκος των Λίμπουργκ]]