Γυάλινος Κόσμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 7:
| Πανελλήνια Πρεμιέρα = [[1946]]
}}
Ο '''''Γυάλινος Κόσμος''''' ([[αγγλικά|αγγλικός]] τίτλος: ''The Glass Menagerie'', ''Το Γυάλινο Θηριοτροφείο'') είναι θεατρικό έργο του [[ΗΠΑ|Αμερικανού συγγραφέα]] [[Τένεσι Ουίλιαμς]]. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1944 στο θέατρο Σιβίκ (Civic) του [[Σικάγο|Σικάγου]] το [[1944]] και την επόμενη χρονιά στη [[Νέα Υόρκη]] (Θέατρο Playhouse, Μάρτιος 1945), όπου κέρδισε το Βραβείο New York Drama Critics Circle Award. Αποτέλεσε τη πρώτη μεγάλη θεατρική επιτυχία του [[Τένεσι Ουίλιαμς]], που καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς του αιώνα.
==Πλοκή==
Στο έργο εξιστορείται μέσα από τις αναμνήσεις του Τομ η ζωή της οικογένειας Γουίνγκφιλντ, που την απαρτίζουν ο γιος Τομ, η μητέρα Αμάντα και η κόρη Λώρα. Ο πατέρας τούς έχει εγκαταλείψει για χρόνια κι εκείνοι ζουν σ' ένα δικό τους "γυάλινο κόσμο". Η μητέρα έχει έμμονη ιδέα με τα παιδικά και νεανικά της χρόνια στο Νότο, ωστόσο τώρα δείχνει την εικόνα της "ξεπεσμένης καλλονής", ένα μοτίβο που επανέρχεται σε πολλά έργα του συγγραφέα.
Γραμμή 20 ⟶ 19 :
Σε πολλά από , τα έργα του, ο [[Τένεσι Ουίλιαμς]] ενσωματώνει στοιχεία της δικής του προσωπικής ζωής και των παιδικών του χρόνων με την οικογένειά του. Ο ''Γυάλινος Κόσμος'' θεωρείται το πιο αυτοβιογραφικό έργο του Αμερικανού συγγραφέα. Στην ουσία, περιγράφει την ίδια του την οικογένεια. Ο πατέρας του, μια αυστηρή πατριαρχική φιγούρα, τον θεωρούσε ουσιαστικά "απόντα" λόγω της δουλειάς του. Ο ''Τομ'' του έργου είναι ο ίδιος ο συγγραφέας (το πραγματικό μικρό όνομα του [[Τένεσι Ουίλιαμς|Ουίλιαμς]] ήταν Τόμας), η ''Αμάντα'' είναι η μητέρα του, μια αριστοκρατική γυναίκα, ωστόσο υπερπροστατευτική, αλλά κυρίως έχει επηρεαστεί από την αδερφή του, Ρόουζ. Η Ρόουζ είναι η έμπνευση για τη ''Λώρα'', καθώς η ίδια έπασχε από σχιζοφρένεια κι είχε υποβληθεί σε λοβοτομή, με αποτέλεσμα να μείνει σχεδόν ανάπηρη για το υπόλοιπο της ζωής της.
Όπως παρατήρησε ο Πλωρίτης,<blockquote>''"Οι χαρακτήρες του γυάλινου κόσμου δεν σβήνουν μαζί με το έργο. Προεκτείνονται στα κατοπινά έργα του Ουίλλιαμς. Η Άλμα του '[[Καλοκαίρι και καταχνιά]]" είναι ομογάλακτη αδελφή της Λάουρας, κι ο ξεπεσμός της Άλμας στην τελευταία σκήνή του έργου συνεχίζεται δραματικός σ'
▲<blockquote>''"Οι χαρακτήρες του γυάλινου κόσμου δεν σβήνουν μαζί με το έργο. Προεκτείνονται στα κατοπινά έργα του Ουίλλιαμς. Η Άλμα του '[[Καλοκαίρι και καταχνιά]]" είναι ομογάλακτη αδελφή της Λάουρας, κι ο ξεπεσμός της Άλμας στην τελευταία σκήνή του έργου συνεχίζεται δραματικός σ'όλοκληρο το "[[Λεωφορείο ο Πόθος]]", όπου η Μπλάνς Ντυ Μπουά ξαναγυρίζει στις φαντασιώσεις της Αμάντας του "Γυάλινου κόσμου". Ουσιαστικά σε όλα τα έργα του Ουίλλιαμς υπάρχει ένας βασικός χαρακτήρας, μία βασική κατάσταση: ο άνθρωπος (η γυναίκα κυριώτατα), που ανήμπορος να πλάσει την πραγματικότητα σύμφωνα με τα όνειρά του και μή αντέχοντας τη θλιβερότητά της, γλιστράει στη φαντασία για να βρει μιαν υπνωτική λύτρωση.''" <ref>Μάριος Πλωρίτης, Θέατρο 61 </ref></blockquote>
==Παραστάσεις==
Γραμμή 35 ⟶ 33 :
==Παραπομπές==
<references />
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
* [http://www.ibdb.com/Show.asp?id=3932 Internet Broadway Database listing for all productions]
| |||