Γιάννης Μιχαηλίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
Την Άνοιξη του 1939 έπειτα από πληροφορίες νεοσυλληφθέντων που ανέφεραν ότι ο [[Δαμιανός Μάθεσης]] ήταν πράκτορας των αρχών ασφαλείας, ο Ζαχαριάδης, με σύμφωνη γνώμη των [[Βασίλης Νεφελούδης|Νεφελούδη]]-[[Δημήτρης Παρτσαλίδης|Παρτσαλίδη]],<ref>Νεφελούδης (2007), σελ.226-234</ref> έδωσε εντολή στον Μιχαηλίδη να κάνει ψευδή "δήλωση μετανοίας" ώστε να ελευθερωθεί και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση μέσα στο κόμμα που είχε διαβρωθεί από την Ασφάλεια. Κάποια στελέχη του είχαν γίνει όργανα της Ασφάλειας, όπως ο [[Μιχάλης Τυρίμος]], ο [[Μανώλης Μανωλέας]], ο [[Τηλέμαχος Μύτλας]] κ.α, κατέδιδαν συντρόφους τους που συλλαμβάνονταν, έδιναν πληροφορίες για γιάφκες και παράνομα τυπογραφεία που ανακαλύπτονταν και κυκλοφορούσαν πλαστές ανακοινώσεις του ΚΚΕ.<ref>Χατζής (1996), σελ. 167-169</ref>
Ωστόσο, στη προσπάθεια σύνδεσης του με τον παράνομο μηχανισμό ο Μιχαηλίδης μπλέκεται στα δίχτυα της Ασφάλειας, η οποία παρακολουθούσε κάθε κίνησή του μετά την αποφυλάκιση του. Τότε, [[Κωνσταντίνος Μανιαδάκης|Μανιαδάκης]], Τυρίμος και [[Σπύρος Παξινός|Παξινός]] αποφασίζουν την ίδρυση της [[Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ|Προσωρινής διοίκησης του ΚΚΕ]] (ΠΔ), του ''χαφιέδικου'' μηχανισμού για να αποδυναμώσουν την πραγματική καθοδήγηση του κόμματος, τη λεγόμενη [[Παλιά Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ]] (ΠΚΕ) και να θέσουν το ΚΚΕ υπό την καθοδήγηση της Ασφάλειας. Ο Μιχαηλίδης αναγκάζεται να συμμετάσχει στην Προσωρινή Διοίκηση, γιατί δεν είχε προλάβει να εκτελέσει την εντολή του Ζαχαριάδη<ref>Νεφελούδης (2007), σελ.226-234</ref> και ήθελε, όπως δήλωσε στον Ιωαννίδη το 1944, να δει ποιοι θα συμμετείχαν στην ίδρυση της ΠΔ.<ref>Ιωαννίδης (1979), σελ.
Στην ίδρυση της ΠΔ κομβικό ρόλο παίζει και ο [[Δημήτρης Κουτσογιάννης]] (ψευδώνυμα Δημητριάδης, Ψαράς), καθοδηγητικό στέλεχος της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) του ΚΚΕ, υπεύθυνος του παράνομου τυπογραφείου του [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]], ο οποίος ήταν πράκτορας των αρχών ασφαλείας από το 1927.<ref>Φαράκος (2004), σελ.97</ref> Η ΠΔ συγκροτήθηκε τον Δεκέμβριο του 1939 από στελέχη του ΚΚΕ που είχαν περάσει στην υπηρεσία της Ασφάλειας, αλλά και άλλα που αγνοούσαν το ρόλο της και έκανε την εμφάνισή της τον Ιανουάριο του 1940. Μάλιστα, αποφάσισε να εκδώσει και δικό της Ριζοσπάστη προκειμένου να προκαλέσει σύγχυση στους κόλπους των Κομμουνιστών, πράγμα που επέτυχε απόλυτα.<ref>Το ΚΚΕ στο ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 100-103</ref>
Ο Μιχαηλίδης έγινε στη συνέχεια έμμισθο όργανο της Ασφάλειας<ref>Ιωαννίδης (1979), σελ.112</ref> και κατάφερε να παραπλανήσει τον έγκλειστο στην [[Ακροναυπλία]] [[Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ)|Γιάννη Ιωαννίδη]] και να υποστηρίξει την ΠΔ ως την επίσημη καθοδήγηση του ΚΚΕ. Η ΠΚΕ όμως κατήγγειλε το ρόλο του Μιχαηλίδη και αποκαλούσε την ΠΔ "'''η χαφιέδικη καθοδήγηση των Μ-Μ-Μ'''" (εννοώντας τους Μανιαδάκη-Μιχαηλίδη-[[Δημήτρης Μιχελίδης|Μιχελίδη]]).<ref>Το ΚΚΕ στο ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 100-103</ref>
Η ΠΔ βρέθηκε σε έντονη αντιπαράθεση με την Παλιά Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, την καθοδήγηση της οποίας είχε ο [[Νίκος Πλουμπίδης]] από το Σανατόριο Σωτηρία που εκρατείτο, ενώ συνεχώς αντάλλασσαν κατηγορίες για χαφιεδισμό. <ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (2012), σελ.342-346</ref> Ο ρόλος της ΠΔ άρχισε να αποκαλύπτεται στα τέλη του [[1940]], όταν ο πλαστός Ριζοσπάστης άρχισε να υμνεί τον [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] και να αποκτά έντονο [[Εθνικισμός|εθνικιστικό]] και φιλοκαθεστωτικό λόγο.
| |||