Τύρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 50:
Η αρχαία Τύρος κτίσθηκε από αποίκους της [[Σιδώνα]]ς πιθανόν περί το τέλος του 15ου π.Χ. αι. Αποτελούσε δύο πόλεις την Παλαιά κτισμένη επί της ακτής και της Νέας επί των απέναντι δύο νησίδων. Η νέα Πόλη ήταν τόσο ισχυρά οχυρωμένη που θεωρείτο απρόσβλητη. Μετά την εκπόρθηση της μητρόπολής της, Σιδώνας από τους Φιλισταίους το 13ο π.Χ. αι. η Τύρος κατέστη και πολυάνθρωπος και μητρόπολη πλείστων αποικιών.
 
Η ακμή της Τύρου άρχισε να εμφανίζει κάμψη από εσωτερικές έριδες κατά τη διαδοχή του Βασιλέως Χιράμ . Ακολούθησε η απώλεια των αποικιών της και το 876 π.Χ. έγινε φόρου υποτελής των [[Ασσύριοι|Ασσυρίων]]. Μεγάλες καταστροφές υπέστη κατά την κατάληψή της το [[702 π.Χ.]] από τον Βασιλέα [[Σενναχερείμ]]. Αργότερα το [[573 π.Χ]] υποχρεώθηκε ν΄ αναγνωρίσει την επικυριαρχία του [[Ναβουχοδονόσορ Β'|Ναβουχοδονόσορα Β']], αργότερα το [[538 π.Χ.]] του Βασιλέα των Περσών [[Κύρος Α΄ της Περσίας|Κύρου του Πρεσβύτερου]].
 
Όπως μαρτυρεί ο [[Ηρόδοτος]] κατά την εκστρατεία του [[Ξέρξης|Ξέρξη]] κατά των Ελλαδικών πόλεων-κρατών η Τύρος συμμετείχε ως σύμμαχος των Περσών. Το [[388 π.Χ.]] καταλήφθηκε από τον Βασιλιά της Κύπρου [[Ευαγόρας Α΄|Ευαγόρα]]. Και μετά την ήττα που υπέστη το [[385 π.Χ.]] από το Πέρση [[Τυρίβαζος|Τυρίβαζο]] περιήλθε πάλι στους Πέρσες.
Κατά την εκστρατεία του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] η Τύρος αρνούμενη την υποταγή αντιστάθηκε σθεναρά. Κατά τη διάρκεια της επτάμηνης πολιορκίας εφαρμόστηκαν από τους αντιπάλους όλα τα τότε γνωστά μέσα επίθεσης και άμυνας. Τότε εμφανίστηκε η πρώτη ιστορική χρήση του [[Το Ναυτικό του 21|πυρπολικού]] σκάφους. Τελικά μετά από προσχώσεις και επερχόμενου ρήγματος των τειχών η πόλη καταλήφθηκε παρά τον ηρωισμό των κατοίκων της. Μετά δε την άλωση η Τύρος συνοικίστηκε εκ νέου και λόγω του λαμπρού της λιμένα απέβη από τον Μέγα Αλέξανδρο ένα από τα καλύτερα ορμητήριά του. Στην Τύρο φυλασσόταν και ο δημόσιος Μακεδονικός Θησαυρός που μετά το θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου και το φόνο του επιμελητού του στρατηγού Περδίκα[[Περδίκκας|Περδίκκα]] παραδόθηκε στον Άτταλο.
 
Στην ακολουθούμενη διαμάχη των επιγόνων η Τύρος περιήλθε από το [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίο]] στον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο]], αργότερα πάλι στο [[Πτολεμαίος Β΄ Φιλάδελφος|Πτολεμαίο]] και απ΄ αυτού στο [[Δημήτριος ο Πολιορκητής|Δημήτριο το Πολιορκητή]]. Μετά τη [[μάχη της Ιψού]], περιήλθε στους [[Σελευκίδες]] και αργότερα το [[68 π.Χ.]] στους [[Ρωμαίοι|Ρωμαίους]], υπερκερασθείσα στην εμπορικότητα πλέον από την [[Αλεξάνδρεια]].
 
Κατά τοτα πρωτοβυζαντινά μεσαίωναχρόνια η Τύρος εξακολούθησε να είναι μία από τις ακμάζουσες πόλεις στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]]. Τον Ζ' αι. περιήλθε με όλη τη [[Συρία]] στους [[Άραβες]] (Σαρακηνούς), το [[1291]] στους Τούρκους και το [[1918]] εντάχθηκε στη νέα χώρα του [[Λίβανος|Λιβάνου]].
 
== Θρησκευτική Ιστορία ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Τύρος"