Μάχη του Βατερλώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 86:
[[Αρχείο:Braine-L'Alleud - Butte du Lion dite de Waterloo.jpg|thumb|right|To "θλιμμένο τοπίο" του Ουγκώ και ο περίφημος Λόφος του Λιονταριού]]
 
Η θέση του Βατερλώ ήταν ισχυρή. Επρόκειτο για μία μακριά λοφοσειρά με ανατολική-δυτική κατεύθυνση από ανατολικά προς δυτικά, κάθετη προς τον δρόμο των Βρυξελλών και διχοτομούμενη από αυτόν. Δίπλα στην κορυφογραμμή περνούσε ο δρόμος του Οαίν (Ohain), χαμηλότερα από την επιφάνεια του εδάφους. Κοντά στη διασταύρωση με τον δρόμο των Βρυξελλών υπήρχε μία μεγάλη [[φτελιά]], περίπου στο κέντρο της παράταξης του Ουέλλινγκτον, η οποία χρησίμευσε ως στρατηγείο του κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Ο Ουέλλινγκτον ανέπτυξε το πεζικό του σε μία γραμμή ακριβώς πίσω από την κορυφή της κορυφογραμμής μετά το δρόμο του Οαίν. Χρησιμοποιώντας αυτή την τεχνική, όπως είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, ο Ουέλινγκτον απέκρυψε τη δύναμή του από τους Γάλλους, με εξαίρεση τους ακροβολιστές και το πυροβολικό. Το μήκος του μετώπου της μάχης ήταν σχετικά μικρό (4 χιλιόμετρα). Αυτό επέτρεψε στον Ουέλλινγκτον να παρατάξει τις δυνάμεις του σε βάθος, κάτι που έπραξε στο κέντρο και δεξιά, σε όλη την απόσταση έως το χωριό Μπραιν λ' Αλλέ (Braine-l'Alleud), με την προσδοκία ότι, κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι Πρώσσοι θα ενίσχυαν την αριστερή του πτέρυγα.<ref>Barbero 2005, σ.80.</ref>
 
Μπροστά από τη λοφοσειρά, υπήρχαν τρεις θέσεις οι οποίες θα μπορούσαν να οχυρωθούν. Στο άκρο δεξιά υπήρχε ο πύργος, ο κήπος και ο δενδρώνας του Ουγκομόν (Hougoumont). Ήταν ένα μεγάλο και καλοφτιαγμένο αγρόκτημα, κρυμμένο αρχικά μέσα στα δέντρα. Έβλεπε βόρεια σε ένα βαθύ δενδροσκέπαστο δρομάκι, αποκαλούμενο από τους Βρεταννούς "το κούφιo μονοπάτι" (the hollow way), από το οποίο μπορούσε να ανεφοδιαστεί. Στο άκρο αριστερά υπήρχε ένα μικρό χωριουδάκι, το Παπελότ (Papelotte). Τόσο το Ουγκομόν όσο και το Παπελότ οχυρώθηκαν και επανδρώθηκαν, συνεπώς οι πτέρυγες του Ουέλλινγκτον ήταν ασφαλισμένες. Επιπλέον, το Παπελότ ήλεγχε τον δρόμο για τη [[Βαβρ]], τον οποίο θα χρησιμοποιούσαν οι Πρώσσοι προκειμένου να του στείλουν ενισχύσεις. Στη δυτική πλευρά του κεντρικού δρόμου, και μπροστά από το υπόλοιπο της γραμμής του Ουέλλινγκτον, υπήρχε η αγροικία και ο δενδρώνας της Λα Αι Σαιντ (La Haye Sainte), που φρουρείτο από 400 στρατιώτες του ελαφρού πεζικού της ''Γερμανικής Λεγεώνας του Βασιλιά'' του Βρεταννικού Στρατού.<ref>Barbero 2005, σ.149.</ref> Στην αντίθετη πλευρά του δρόμου, υπήρχε ένα εγκαταλελειμμένο αμμορυχείο όπου τοποθετήθηκαν ως ελεύθεροι σκοπευτές οι άνδρες του βρεταννικού 95ου Συντάγματος Τυφεκιοφόρων<ref>Parry 1900, σ.58.</ref>. Η θέση του Ουέλλινγκτον ήταν δύσκολη πρόκληση για τον επιτιθέμενο. Αν προσπαθούσε ν΄ ανατρέψει τη δεξιά του πτέρυγα, θα είχε ν΄ αντιμετωπίσει το περιχαρακωμένο Ουγκομόν• κάθε επίθεση στο κέντρο του σήμαινε έκθεση στα διασταυρούμενα πυρά του Ουγκομόν και της Λα Αι Σαιντ. Στα αριστερά, κάθε επίθεση θα αντιμετώπιζε επίσης τα διασταυρούμενα πυρά της Λα Ε Σεντ και του αμμορυχείου, και κάθε προσπάθεια κατά της αριστερής πτέρυγας σήμαινε προέλαση σε λασπώδες έδαφος και εμπλοκή σε οδομαχίες με αναμενόμενες υψηλές απώλειες στα δρομάκια και στενά του Παπελότ.<ref>Barbero 2005, σσ.141,235.</ref>