Μάχη του Βατερλώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 123:
Στις 13:00 περίπου ο Ναπολέων είδε τις πρώτες φάλαγγες των Πρώσσων κοντά στο χωριό Λαν-Σαπέλ-Σαιν Λαμπέρ (Lasne-Chapelle-Saint-Lambert), εξίμιση με οκτώ χλμ. (τριών ωρών πορεία) από τη δεξιά του πτέρυγα. Η αντίδρασή του ήταν να διατάξει τον στρατάρχη [[Ζαν Σουλτ|Σουλτ]] να στείλει μήνυμα στον Γκρουσσύ να σπεύσει στο Βατερλώ και να επιτεθεί στους επερχόμενους Πρώσσους.<ref>Barbero 2005, σ. 145.</ref> Ο Γκρουσσύ όμως, εκτελώντας προηγούμενες διαταγές του Ναπολέοντα ν’ ακολουθεί τους Πρώσσους «με το σπαθί του στην πλάτη τους» προς τη [[Βαβρ]], ήταν πλέον πολύ μακριά για να φτάσει στο Βατερλώ. Ο υφιστάμενός του στρατηγός Ζεράρ τον είχε συμβουλεύσει να «βαδίσει προς τον ήχο των κανονιών» αλλά αυτός έμεινε προσκολλημένος στις διαταγές και ενεπλάκη με την οπισθοφυλακή του 3ου Πρωσσικού Σώματος Στρατού του Τίλμαν στη μάχη της Βαβρ. Επιπλέον, το γράμμα του Σουλτ με τη διαταγή να κινηθεί γρήγορα για να ενωθεί με τον Ναπολέοντα και να επιτεθεί στον Μπύλοφ δεν μπορούσε να φτάσει παρά μετά τις 18.00.
Λίγο μετά τις 13:00, το 1ο Σώμα του ντ' Ερλόν άρχισε την επίθεση. Ο ντ' Ερλόν, όπως και ο Νέυ, είχε συγκρουστεί ήδη με τον Ουέλλινγκτον στην [[Ισπανία]] και γνώριζε την προσφιλή στον Βρεταννό διοικητή τακτική της απόκρουσης των εφόδων του πεζικού μέσω χρήσης μαζικών πυρών από μικρή απόσταση. Έτσι, αντί να χρησιμοποιήσει τη συνήθη γαλλική διάταξη φάλαγγας βάθους 9 ανδρών, στοιχισμένων μεταξύ τους, κάθε μεραρχία βάδισε σε πυκνούς σχηματισμούς γραμμών τοποθετημένων ο ένας πίσω από τον άλλο. Αυτή η τακτική αύξανε τη συγκέντρωση πυρός<ref>Barbero 2005, σ.165.</ref> αλλά δεν άφηνε χώρο για μεταβολές της διάταξης.
Αρχικά, η διάταξη των Γάλλων αποδείχθηκε αποτελεσματική. Το αριστερό τμήμα της, υπό τον βαρώνο Φρανσουά Ξαβιέ Ντονζελό (François-Xavier Donzelot), έφτασε στη Λα Αι Σαιντ. Όταν ένα τάγμα του ενεπλάκη με τους υπερασπιστές, τα τάγματα που ακολουθούσαν απέκλιναν προς τις πλευρές και, με τη βοήθεια μερικών ιλών θωρακοφόρων ιππέων, πέτυχαν να απομονώσουν την αγροικία. Ο Πρίγκηπας της Οράγγης, βλέποντας τη θέση της Λα Αι Σαιντ ν΄ απομονώνεται, προσπάθησε να την ενισχύσει προωθώντας το αννοβεριανό Τάγμα Λύνεμπεργκ. Όμως έπεσε σε ενέδρα των θωρακοφόρων ιππέων οι οποίοι, κρυμμένοι σε μια πτυχή του εδάφους, το κατέστρεψαν σε λίγα λεπτά και έπειτα ίππευσαν πέρα από τη Λα Αι Σαιντ, φτάνοντας σχεδόν στην κόψη της κορυφογραμμής, όπου έμειναν για να καλύψουν την αριστερή πτέρυγα του ντ' Ερλόν ο οποίος συνέχιζε την επίθεσή του.<ref>Hamilton-Williams 1993, σσ. 289–293.</ref>
| |||