Μάχη του Βατερλώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περίπου εκείνη τη στιγμή, οι πρωσσικές ταξιαρχίες 5η, 14η, and 16η ξεκινούσαν την τρίτη έφοδο εναντίον του Πλανσνουά. Η εκκλησία ήδη καιγόταν, ενώ στο νεκροταφείο - το κέντρο της γαλλικής αντίστασης - ανθρώπινα μέλη ήταν σκορπισμένα παντού, "σαν από ανεμοστρόβιλο". Πέντε τάγματα της Παλαιάς Αυτοκρατορικής Φρουράς είχαν ήδη αναπτυχθεί, προς ενίσχυση της Νέας Φρουράς, η οποία ουσιαστικά είχε εξ ολοκλήρου αναλάβει αμυντικό ρόλο, μαζί με τα υπολείμματα της στρατιάς του Λομπώ. Κλειδί για τη θέση του Πλανσνουά αποδείχθηκε το δάσος Σαντελέ (Chantelet) στα νότια. Το 2ο Πρωσσικό Σώμα Στρατού του φον Πιρχ είχε καταφθάσει με δύο ταξιαρχίες και ενίσχυσε την επίθεση του 4ου Πρωσσικού Σώματος, προελαύνοντας μέσα από το δάσος. Τα τάγματα τυφεκιοφόρων του 25ου Συντάγματος εκδίωξαν τους Γρεναδιέρους της Παλαιάς Φρουράς από το δάσος Σαντελέ, υπερφαλλαγίζοντας το Πλανσνουά και προκαλώντας έτσι υποχώρηση. Η Παλαιά Φρουρά υποχώρησε με τάξη μέχρις ότου συνάντησε τις πανικόβλητες μάζες του υπόλοιπου γαλλικού στρατού, οπότε και προσχώρησε κι αυτή στην άτακτη φυγή. Έτσι το Πρωσσικό 4ο Σώμα Στρατού προχώρησε πέρα από το Πλανσνουά, βρίσκοντας τους Γάλλους να υποχωρούν άτακτα μπροστά στη βρεταννική καταδίωξη, αδυνατώντας όμως να βάλει εναντίον τους, για να μην πλήξει τις μονάδες του Ουέλλινγκτον. Αυτή ήταν η πέμπτη και τελευταία φορά που άλλαξε χέρια το Πλανσνουά.<ref name="Hofschröer 1999 p=144 to 145">Hofschröer 1999, σσ.144–145. Παραπομπή για όλη την παράγραφο.</ref>

 

 

=== Αποσύνθεση του γαλλικού στρατού ===