Άγγελος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[αρχαία Ελλάδα]] η έννοια άγγελος χαρακτήριζε κάποιον ο οποίος μετέδιδε ειδήσεις, πληροφορίες ή αγγελίες. Ο [[Όμηρος]] στα έργα του ήδη εμφανίζει τη λέξη με αυτή την έννοια, ενώ και οι [[Ηρόδοτος]]<ref>Ηρόδ. 1, 36</ref> και [[Ξενοφών|Ξενοφώντας]]<ref>Ελληνικά 1,4,2</ref> την χρησιμοποιεί για να περιγράψει ειδικούς απεσταλμένους μεταφοράς μηνυμάτων ή πληροφοριών. Επίσης οι άγγελοι χρησιμοποιούνται και σε άλλα καθήκοντα, όπως σύναψη συνθηκών ή είσπραξη χρημάτων. Ως θεϊκή ή υπερβατική παρουσία η έννοια άγγελος εμφανίζεται για πρώτη φορά στο πρόσωπο του Ερμή, ο οποίος προσφωνείται ως άγγελος της Περσεφόνης από τον Όμηρο<ref>Ομήρου Ιλιάδα Β, 786/7 και Γ 121</ref>. Επίσης κατά τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]]<ref>Πολιτεία, 10, 619β</ref> ο Κάτω Κόσμος έχει τους αγγέλους του, οι οποίοι καλούνται «''άγγελοι καταχθόνιοι''».

Οι άγγελοι κατά τον [[Βασίλειος Καισαρείας|Μέγα Βασίλειο]] δημιουργήθηκαν πριν από τον υλικό κόσμο, ενώ ο [[Ιωάννης ο Χρυσόστομος]] συμπληρώνει πως δημιουργήθηκαν με κίνητρο την «εκστατική» Tου αγάπη και αγαθότητα, με σκοπό να συμμεριστούν ως λογικά όντα τη μακαριότητά Tου. Οι άγγελοι σύμφωνα με τοτον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] είναι μέρος του σύμπαντος κόσμου και ο κάθε άγγελος έχει την δική του ατομικότητα, χαρακτήρα και θέληση. Επίσης ο άγιος [[Ιωάννης ο Δαμασκηνός]] προσπαθώντας να δώσει έναν ορισμό περί των αγγέλων αναφέρει ότι είναι φύσεις νοερές, αεικίνητες, αυτεξούσιες, ασώματες. Υπηρετούν τον Θεό και είναι κατά χάριν αθάνατες, που δεν περιορίζονται από τοτον χρόνο και τοτον χώρο, ενώ δεν έχουν φύλο. Παρ΄ όλη τητην καθαρότητα και απλότητα της αγγελικής φύσης, οι άγγελοι είναι δεκτικοί της κακίας. Αποτέλεσμα της ελευθερίας τους είναι και η πτώση του δεκάτου τάγματος του Εωσφόρου. Στις ιδιότητες τους δεν είναι η γνώση των μελλόντων, παρά μόνο αν τους το αποκαλύψει ο Θεός, ούτε η γνώση της ανθρώπινης θελήσεως. Η μετακίνησή τους γίνεται ταχύτατα, αλλά δεν είναι πανταχού παρόντες. Κάθε φορά βρίσκονται σε συγκεκριμένο τόπο, δίχως να γνωρίζουν το τι συμβαίνει αλλού.

ΣτοΣτον [[Ζωροαστρισμός|Ζωροαστρισμό]] οι αγαθοί άγγελοι, ονομάζονται '''Αμέσα Σπέντα''', τους Αθανάτους που αποτελούσαν λειτουργικές όψεις του [[Αχούρα Μάζντα]], του Σοφού Κυρίου. Ο Βοχού Μάνα, ένα αγαθό λειτουργικό πνεύμα, ήταν που ανακάλυψε τον 6ο αιώνα π.Χ. τον Ζωροάστρη που ήταν ο αληθινός Θεός καθώς και ένα είδος συμβολαίου που οποιοσδήποτε θα μπορούσε να ακολουθήσει ή να απορρίψει ως τρόπο ζωής. Με παρόμοιο τρόπο ο '''άγγελος Γαβριήλ''' βρήκε το [[Κοράνιο]] και τον προφήτη [[Μωάμεθ]] ο οποίος αποκάλυψε τον αληθινό Θεό (Αλλάχ). Μάλιστα οι χαρακτηρισμοί που αποδίδονται στον Γαβριήλ («πνεύμα αγιότητος» και «πιστό πνεύμα») είναι παρόμοιοι με του αγγέλους του Αμέσα Σπέντα.