Υψηλή τέχνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''υψηλή τέχνη''', προϊόν της αποκαλούμενης ποιοτικής κουλτούρας, είναι εκείνη που -σύμφωνα με τους απολογητές της- στοχεύει στις υψηλότερες αξίες της πολιτισμικής ιεραρχίας του εκάστοτε κοινωνικού πλαισίου προς το οποίο απευθύνεται. Η υψηλή τέχνη είναι ένας όρος ο οποίος επινοήθηκε τον [[17ος αιώνας|17ο αιώνα]] από τους υποστηρικτές του [[Κλασικισμός|κλασικισμού]], αλλά απέκτησε το ιδεολογικό του ένδυμα στα τέλη του [[18ος αιώνας|18ου]] και τις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου]]. Η καθιέρωση του όρου έχει τις ρίζες του εν μέρει στην καθιέρωση του επαγγελματισμού, όσο και στην ιδρυματοποίηση της καλλιτεχνικής πρακτικής σε διάφορες ακαδημίες. Ουσιαστικά συνδέεται με τη νοησιαρχία της κοινωνικής ελίτ της εκάστοτε εποχής. Αν και η μεταμόρφωση του όρου –προκειμένου να απορροφήσει νέες τάσεις- είναι διαρκής και δυναμική, ωστόσο ο όρος είναι απολυταρχικός ως προς το γεγονός ότι θέτει ή προσπαθεί να θέσει παγκόσμιους κανόνες για μια αντικειμενική θεώρηση της [[Τέχνη|τέχνης]].

 

Την απάντηση στην υψηλή τέχνη διεκδίκησε η αποκαλούμενη [[μεταμοντέρνα τέχνη]]

 

 

* Βούρτσης Ι., κ.α., ''Εισαγωγή στον Ελληνικό Πολιτισμό'', Τόμ. Α΄, Ε.Α.Π, (Πάτρα 1999)