Ηγεμονία του Μαυροβουνίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5:
 
== Ιστορία ==
Το 1852 ο άρχοντας του Μαυροβουνίου μητροπολίτης [[Μητροπολίτης Ντανίλο Α΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος]] κήρυξε την περιοχή που διοικούσε κοσμικό πριγκιπάτο και με την αναγνώριση του τσάρου της [[Ρωσία]]ς Νικολάου Α΄ αυτοανακηρύχθηκε πρίγκιπας. Έως τότε το Μαυρβούνιο ήταν θρησκευτικό κράτος με την ονομασία [[Επισκοπικό πριγκιπάτο του Μαυροβουνίου]] με τον επίσκοπο (владика) να είναι και πρίγκιπας. Η πράξη του αυτή τον οδήγησε [[Πόλεμος Μαυροβουνίου και Οθωμανών 1852-1853|σε πόλεμο]] με την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], που το θεωρούσε αναπόσπαστο μέρος της. Ο πρίγκιπας Ντανίλο Α΄ προσπάθησε τη διπλωματική αναγνώρισή του από τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις χωρίς επιτυχία και αντιμετώπισε την [[Εξέγερση του Βουκαλόβιτσα]]. Όμως μετά την νίκη του επί του Οθωμανικού στρατού στην [[Μάχη του Γκράχοβατς]] στις 1 Μαΐου 1858, η [[Γαλλία]] και άλλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις αναγνώρισαν το πριγκιπάτο στις 1 Αυγούστου 1860.
 
Μετά τη δολοφονία του Ντανίλο Α΄ το 1860 στο θρόνο ανέβηκε, στις 14 Αύγουστος 1860, ο ανιψιός του [[Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου]]. Το 1862 ο Νικόλαος Α΄ οδήγησε το πριγκιπάτο σε ανεπιτυχή πόλεμο εναντίον της Τουρκίας και το Μαυροβούνιο αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα στο να διατηρήσει την ανεξαρτησία του. Το 1875 ο Νικόλαος Α΄ αντιμετώπισε επιτυχημένα μία εξέγερση στην [[Ερζεγοβίνη]]ς, αντιμετώπισε αυτή την φορά επιτυχημένα τους Οθωμανούς και σύναψε συμμαχία με τη [[Σερβία]]. Με το [[Συνέδριο του Βερολίνου]] το Μαυροβούνιο απέκτησε πλήρη ανεξαρτησία, επέκταση των συνόρων της προς ανατολάς, βόρεια και πρόσβαση στη θάλασσα. Οι σχέσεις μεταξύ της Σερβίας και του Μαυροβουνίου δεν ήταν καλές λόγω των δυναστικών ανταγωνισμών τους. Το 1866 ολοκληρώθηκε η συμμαχία μεταξύ του Πριγκιπάτου του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Το 1910 αναβαθμίστηκε στο [[Βασίλειο του Μαυροβουνίου]] και ο πρίγκιπας Νικόλαος Α΄ ανακηρύχθηκε βασιλιάς.