Ο Μαγικός Αυλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το λιμπρέτο συνέθεσε ο θεατρικός επιχειρηματίας, [[ηθοποιός]], τραγουδιστής και συγγραφέας [[Εμάνουελ Σικανέντερ]], παλιός φίλος του Μότσαρτ από την περίοδο που αποτελούσαν και οι δύο μέλη της Βιεννέζικης Τεκτονικής Στοάς της Αγαθοεργίας. H πατρότητα της σύνθεσης αμφισβητήθηκε το 1849, όταν ο Julius Cornet, στο έργο του ''Die Oper in Deutschland und das Theater der Neuzeit'', ανέφερε ως πραγματικό συγγραφέα τον Καρλ Λούντβιχ Γκίζεκε (1761-1833) &mdash; γνωστό και ως Σερ Καρλ Λιούις Μέτζλερ &mdash; ο οποίος είχε ολοκληρώσει διασκευές ποιημάτων για την όπερα, ενώ αργότερα ακολούθησε σταδιοδρομία μεταλλειολόγου στο πανεπιστήμιο του Δουβλίνου. Κατά τον Cornet, που μετέφερε διήγηση του ίδιου του Γκίζεκε, ο Σικανέντερ «απλώς τροποποίησε, περιέκοψε και ανασύνθεσε» το λιμπρέτο του και «έδωσε στον εαυτό του τον τίτλο του συγγραφέα».<ref>όπως παρατίθεται στο Matheus Franciscus Maria van den Berk, ''The Magic Flute: Die Zauberflöte : an Alchemical Allegory'', Brill Academic Publishers, 2004, σελ. 377</ref> Η υπόθεση της πλαστής πατρότητας του έργου αμφισβητήθηκε έντονα το 1901 από τον Egon von Komorzynski, στην πραγματεία ''Emanuel Schikaneder. Ein Beitrag zur Geschichte des deutschen Theaters'' (β' έκδοση 1951) και αργότερα από τον Otto Rommel, στη μελέτη ''Die Alt-Wiener Volkskomödie'' (Βιέννη, 1952), όπου τονίζεται μεταξύ άλλων το γεγονός πως καμία άλλη αναφορά δεν επιβεβαιώνει την αναφορά του Cornet,<ref>βλ. Branscombe, 87-88</ref> με αποτέλεσμα οι ισχυρισμοί του Γκίζεκε να μην θεωρούνται μέχρι σήμερα αξιόπιστοι.<ref name="grove"/>

 

 

==Θέματα και συμβολισμοί==