Μυθιστόρημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο το μυθιστόρημα γνώρισε θαυμαστή καρποφορία στην Ελλάδα. Έγινε το έπος της σύγχρονης ζωής και αποτελεί τη χαρακτηριστικότερη λογοτεχνική εκδήλωση της εποχής μας. Χαρακτηριστικά του είναι η απαλλαγή από τις γλωσσικές προκαταλήψεις και καλλιέργεια της μορφής, εμπλουτισμός με αφθονότερα εσωτερικά στοιχεία και απόδοση της πολυτάραχης σύνθεσης του σύγχρονου ανθρώπου. Οι ρίζες του είναι ριζωμένες βαθιά στα έδαφός μας, ακολουθεί όμως συγχρόνως και τα ρεύματα που κάθε φορά επηρεάζουν το ευρωπαϊκό μυθιστόρημα, προς το οποίο ποιοτικά είναι ισότιμο και ισάξιο.

Μυθιστοριογράφος της περιόδου αυτής με διεθνή απήχηση είναι ο [[Νίκος Καζαντζάκης]], ο οποίος με τις μεταφράσεις του ''Καπετάν Μιχάλη'' και του ''Ζορμπά'' έσπασε το φράγμα της ελληνικής απομόνωσης από τη διεθνή λογοτεχνία.

{{Βικιλεξικό}}