Μαρωνίτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΎΡΟΥ |
|||
Γραμμή 40:
==Ιστορία==
Η πολιτιστική και γλωσσολογική κληρονομιά των Λιβανέζων είναι ένα μείγμα από ιθαγενή [[Αραμαίοι|αραμαϊκά]] στοιχεία και τις ξένες κουλτούρες που επικράτησαν μετά την κατάκτηση του τόπου και των ανθρώπων του κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών. Σε μια συνέντευξη το έτος 2013, ο Πιερ Ζαλουά, ένας Λιβανέζος βιολόγος που έλαβε μέρος στο Γενογραφικό Πρότζεκτ της Εθνικής Γεωγραφικής
Ένας αριθμός Μαρωνιτών ιστορικών βεβαιώνουν ότι οι άνθρωποί τους, μαζί με τους μη χριστιανούς συμπατριώτες τους, είναι οι απόγονοι των [[Αραμαίοι|Αραμαίων]], [[Ασσύριοι|Ασσυρίων]], [[Γασσανίδες|Γασσανιδών]], και των [[Μαρδαΐτες|Μαρδαϊτών]], κατοίκων τμημάτων της επαρχίας [[Μπιλάντ αλ-Σαμ]] του Χαλιφάτου των Αράβων, που διατήρησαν την ταυτότητά τους τόσο υπό τους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινούς]] όσο και υπό τους [[Άραβες]].
Γραμμή 49:
Οι Μαρωνίτες πιστεύεται ότι εγκαταστάθηκαν στα όρη του Λιβάνου καθότι η περιοχή παρείχε ασφαλές καταφύγιο, δεδομένου ότι θεωρούνταν ως "αποστάτες" από τη βυζαντινή [[Ορθόδοξη Εκκλησία]]. Σε παρεμφερή μοίρα βρίσκονταν και οι [[Σιίτες]], [[Δρούζοι]] και [[Αλαουίτες]], που με τη σειρά τους αναζητούσαν καταφύγιο από την πίεση των [[Σουνίτες|Σουνιτών]], οι οποίοι κυριαρχούσαν στην παράκτια περιοχή. Μετά τη βυζαντινή κατάκτηση (ανάκτηση στην ουσία) της κοιλάδας του ποταμού [[Ορόντης ποταμός|Ορόντη]], μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, οι Μαρωνίτες είχαν εκδιωχθεί από την περιοχή της κοιλάδας και περιοριστεί στα όρη του Λιβάνου και σε μια μικρή κοινότητα στο υπό μουσουλμανικό έλεγχο [[Χαλέπι]].
Οι Μαρωνίτες καλωσόρισαν τους κατακτητές [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]] κατά την [[Α΄ Σταυροφορία]]. Γύρω στα τέλη του 12ου αιώνα, σύμφωνα με τον [[Γουλιέλμος της Τύρου||Γουλιέλμο της Τύρου]], οι Μαρωνίτες αριθμούσαν 40.000 άτομα. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Πάπα [[Γρηγόριος ΧΙΙΙ|Γρηγορίου 13ου]] (1572-1585), έγιναν βήματα για την ακόμη στενότερη προσέγγιση Μαρωνιτών και Ρώμης. Μέχρι τον 17ο αιώνα, οι Μαρωνίτες είχαν αναπτύξει μια ισχυρή προτίμηση και ευαρέσκεια για την [[Ευρώπη]], ιδίως τη [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γαλλία]]. Από τις αρχές δε του 90υ αιώνα είχαν επίσης παρουσία στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και πολλοί Μαρωνίτες ακολούθησαν μετά την επιτυχή πολιορκία της [[Ιερουσαλήμ]] από τις μουσουλμανικές δυνάμεις του [[Σαλαντίν]].
Τον 19ο αιώνα, χιλιάδες Μαρωνίτες σφαγιάστηκαν από τους [[Δρούζοι|Δρούζους]] κατά τον εμφύλιο πόλεμο στο όρος Λίβανος το 1860.
== Δείτε επίσης ==
| |||