Ούγος της Προβηγκίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 36:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Ούγος της Αρλ''' ή '''Ούγος της Προβηγκίας''' (''Hugues d'Arles'', [[880]] <ref>Keller 1971.</ref> – [[10 Απριλίου]] [[947]]) ήταν [[Κατάλογος βασιλέων της Ιταλίας|βασιλιάς της Ιταλίας]] από το [[926]] έως τον θάνατό του το 947. Προερχόταν από τον [[Οίκος των Μποζονιδών|Οίκο των Μποζονιδών]] και ήταν ο μεγαλύτερος γιος του [[Θεοβάλδος της Αρλ|Θεοβάλδου της Αρλ]] και της [[Μπέρθα, κόρη του Λοθαρίου Β’|Μπέρτας]], θυγατέρας του [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθαρίου Β΄ της Λοθαριγγίας]].
Κατά την διάρκεια της βασιλείας του
==Δούκας της Προβηγκίας==
Κληρονομώντας τις κομητείες της [[Αρλ]] και
▲Κληρονομώντας τις κομητείες της [[Αρλ]] και της [[Βιέννη (Γαλλία)|Βιέννης]], έγινε ένας από τους ισχυρότερους ευγενείς του βασιλείου της [[Προβηγκία|Προβηγκίας]]. Όταν ο αυτοκράτορας [[Λουδοβίκος ο Τυφλός]] που ήταν βασιλιάς της Προβηγκίας τυφλώθηκε και εξορίστηκε (905), ο Ούγος της Αρλ έγινε αντιβασιλιάς και πήρε τον τίτλο του δούκα της Προβηγκίας (911). <ref>McKitterick, 267.</ref> Μετακίνησε την πρωτεύουσα του στην [[Αρλ]] και παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του Λουδοβίκου [[Γκίλλα της Προβηγκίας]], κόρη του [[Μπόσο της Προβηγκίας]] και χήρα του Ροδόλφου Α΄ της Βουργουνδίας. <ref>Bouchard 1999, p. 340-341.</ref> Σε άγνωστη στιγμή στρατός από την [[Προβηγκία]] υπό την ηγεσία του Ούγου και του αδελφού του Μπόσο επιτέθηκε στην [[Λομβαρδία]] με την υποστήριξη της μητέρας του Ούγου, επίθεση έγινε σύμφωνα με τον [[Κωνσταντίνος Ζ΄|Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο]] την περίοδο 923 - 924 αλλά ο [[Λιουτπράνδος της Κρεμόνας]] την χρονολογεί νωρίτερα την περίοδο 917 - 920. <ref>Previté Orton, 340.</ref> Το [[922]] ευγενείς εξεγέρθηκαν κατά του αυτοκράτορα [[Βερεγγάριος Α΄ της Ιταλίας|Βερεγκάριου]], ορίζοντας τον [[Ροδόλφος Β΄ της Βουργουνδίας|Ροδόλφο Β΄ της Βουργουνδίας]] βασιλιά της Ιταλίας. Ο [[εμφύλιος πόλεμος]] που ξέσπασε τερματίστηκε με την δολοφονία του Βερεγκάριου ([[924]]). <ref>Bouchard 1999, p. 340-341.</ref>
==Βασιλιάς της Ιταλίας==
Οι
Ο Ούγος παραχώρησε στον γιο
▲Οι υποστηριχτές του Βερεγκάριου όρισαν βασιλιά της Ιταλίας τον Ούγο (925) ενώ ο Ροδόλφος εξορίστηκε (926). Ο Ούγος διέσχισε τις [[Άλπεις]] για να στεφθεί βασιλιάς, την ίδια ώρα ο Λουδοβίκος της Προβηγκίας έδινε την κομητεία της Βιέννης στον γιο του [[Κάρολος Κωνσταντίνος της Βιέννης|Κάρολο – Κωνσταντίνο]]. Μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου στις 5 Ιουνίου 928 ο Ούγος κατέλαβε την Προβηγκία, εφάρμοσε σωστή κεντρική διοίκηση αντιμετωπίζοντας επιτυχώς τις επιδρομές των [[Μαγυάροι|Μαγυάρων]].
▲Ο Ούγος παραχώρησε στον γιο του [[Ερβέρτος Β΄ των Βερμαντουά|Ερβέρτου Β΄ των Βερμαντουά]] Όντο την Βιέννη στην θέση του Καρόλου – Κωνσταντίνου. Βρισκόταν ακόμα σε σύγκρουση με τον Ροδόλφο της Βουργουνδίας, ελπίζοντας να έχει την υποστήριξη του Γάλλου μονάρχη Ροδόλφου. Ο [[Ροδόλφος της Γαλλίας]] κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο της Βιέννης και της [[Λυών]], παραχώρησε στον Βιέννη ξανά στον Κάρολο - Κωνσταντίνο σαν αποζημίωση (931). Ο Ούγος επέστρεψε στην [[Ιταλία]], επικεντρώθηκε στις προσπάθειες να πάρει το αυτοκρατορικό στέμμα και να το διατηρήσει για τον εαυτό του και τους απογόνους του. Κατάφερε μετά από πίεση να πείσει τους ευγενείς να αναγνωρίσουν σαν διάδοχο του τον γιο του [[Λοθάριος Β΄ της Ιταλίας|Λοθάριο]] ο οποίος στέφθηκε μαζί του τον Απρίλιο του 931.
==Αποτυχία να πραγματοποιήσει δεύτερο γάμο==
Την ίδια χρονιά κατηγόρησε τον ετεροθαλή αδελφό του [[Λαμβέρτος της Τοσκάνης|Λαμβέρτο της Τοσκάνης]] για προδοσία και τον εξόρισε
Το [[936]] ο Ούγος αντικατέστησε τον [[
▲Την ίδια χρονιά κατηγόρησε τον ετεροθαλή αδελφό του [[Λαμβέρτος της Τοσκάνης|Λαμβέρτο της Τοσκάνης]] για προδοσία και τον εξόρισε, ο πραγματικός λόγος εξορίας ήταν ότι ο Λαμβέρτος του στάθηκε εμπόδιο στην πραγματοποίηση του δεύτερου γάμου του.
▲Το [[936]] ο Ούγος αντικατέστησε τον [[Μπόσο της Τοσκάνης]] με τον γιο του [[Ουμβέρτος του Σπολέτο|Ουμβέρτο]]. Οι προσπάθειες του Ούγου να επεκτείνει τις συμμαχίες του με έναν δεύτερο γάμο απέτυχαν. Η νύφη [[Μαροζία]] ήταν χήρα δύο φορές του [[Αλβέριχος Α΄ του Σπολέτο|Αλβέριχου Α΄ του Σπολέτο]] και του [[Ούγος της Ιταλίας|Ούγου]], ετεροθαλούς αδελφού του [[Γκυ της Τοσκάνης]] κάτι αντίθετο με τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Γι' αυτό, αφαίρεσε την [[Τοσκάνη]] από τους απογόνους του δεύτερου γάμου της μητέρας του παραδίδοντας την στον πατρικό του συγγενή Μπόσο. Αυτό έκανε τον [[Αλβέριχος Β΄ του Σπολέτο|Αλβέριχο Β΄]] γιο της Μαροζίας από τον πρώτο της γάμο, να κάνει πραξικόπημα κατά του Ούγου. Η Μαροζία φυλακίστηκε και πέθανε φυλακισμένη λίγο αργότερα.
==Ανατροπή==
Για να επεκτείνει την εξουσία του στο [[Μιλάνο]], τοποθέτησε αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου τον νόθο γιο του Θεοβάλδο στην θέση του Αρδέριχου. Συνέχισε την άμυνα του κράτους του εναντίον των Μαγυάρων και των [[Ανδαλουσία|Ανδαλουσιανών]] πειρατών
==Οικογένεια==
▲Για να επεκτείνει την εξουσία του στο [[Μιλάνο]] τοποθέτησε αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου τον νόθο γιο του Θεοβάλδο στην θέση του Αρδέριχου. Συνέχισε την άμυνα του κράτους του εναντίον των Μαγυάρων και των [[Ανδαλουσία|Ανδαλουσιανών]] πειρατών, έκανε συμφωνία με τον Ροδόλφο ([[933]]) με την οποία εγκατέλειψε τα δικαιώματα του στην Ιταλία παραμένοντας στην Προβηγκία (933). Διατήρησε φιλικές σχέσεις με το Βυζάντιο, το 942 έδωσε στον Αλβέριχο μια από τις κόρες του σαν σύζυγο. Ο Ούγος συνέχιζε την τακτική να παραχωρεί περιοχές και αξιώματα σε ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος του, κάτι που έφερε την αντίδραση της αριστοκρατίας, ο [[Βερεγγάριος Β΄ της Ιταλίας]] επαναστάτησε και εξορίστηκε ([[941]]). Το ([[945]]) επέστρεψε ο Βερεγκάριος από την εξορία του στην [[Γερμανία]] νίκησε σε μάχη τον Ούγο και τον εκθρόνισε, κατέφυγε στην Προβηγκία αλλά εξακολουθούσε να διατηρεί τον βασιλικό τίτλο.
Από τέσσερις συζύγους και τέσσερις αυλικές απέκτησε οκτώ παιδιά. Μερικά από αυτά ήταν:
* [[Ουμβέρτος του Σπολέτο|Ουμβέρτος]] μάργραβος της [[Τοσκάνη]]ς,
|