Βιβλιοθήκη (έπιπλο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Οι πρώτες ιδιωτικές βιβλιοθήκες φέρονται να εμφανίστηκαν στην [[αρχαία Ρώμη]], και ο Ρωμαίος ρήτορας [[Σενέκας ο Νεότερος|Σενέκας]] συχνά σχολίαζε πως ενώ οι βιβλιοθήκες αυτές ήταν φορτωμένες με γραπτά οι ιδιοκτήτες τους ήταν αγράμματοι και απλώς ενδιαφέρονταν για την επίδειξη του πλούτου και του υποτιθέμενου πνεύματος τους.<ref>Seneca, ''De tranquillitate animi'' ix.4–7.</ref>

Οι οριζόντια περιστρεφόμενες βιβλιοθήκες εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην Κίνα το 544,<ref name="Chinese Classical Furniture">{{cite book|title=Austere Luminosity of Chinese Classical Furniture.|publisher=University of California Press|isbn=978-0-520-21484-2|year=2001|pages=246–247|url=https://books.google.com/books?id=-EKkblrm6sUC&pg=PA247}}</ref> ενώ υπάρχουν και διάσπαρτες άλλες περιγραφές τους σε κινεζικά χειρόγραφα του 8ου και 9ου αιώνα, καθώς και γνώρισαν ιδιαίτερα διάδοση στις βουδιστικές μονές υπό την [[δυναστεία των Σονγκ]].<ref name="Chinese Classical Furniture" />Στην Ευρώπη, οι περιστρεφόμενες βιβλιοθήκες εμφανίστηκαν σε κάθετη μορφή το 1588 από τον [[Αγκοστίνο Ραμέλλι|Αγκοστίνο Ραμέλι]] και έγιναν γνωστές ως [[Βιβλιοτροχός|βιβλιοτροχοί]].