Διονύσιος ο Φιλόσοφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Εξωτερικοί σύνδεσμοι: Ι.Μ. Χατζηφώτη, Η καθημερινή ζωή των Ελλήνων στην Τουρκοκρατία, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 2002
Γραμμή 1:
{{πηγές|02|01|2013}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Διονύσιος ο Φιλόσοφος''', ήταν μοναχόςκληρικός και ηγέτης αγροτικών εξεγέρσεων κατά των [[Τουρκοκρατία|Τούρκων]].
==Βιογραφία==
Ήταν [[Ήπειρος|Ηπειρώτης]] με Μακεδονική καταγωγή από την [[Αβδέλλα Γρεβενών|Αβδέλλα]] [[Νομός Γρεβενών|Γρεβενών]], γεννημένος στην [[Παραμυθιά]] γύρω στο [[1560]]. Έγινε μοναχός στο Διχούνι σε πολύ μικρή ηλικία. Αργότερα, στην ηλικία των 15, έφυγε στην [[Πάδοβα]] για σπουδές στην Ιατρική, Φιλοσοφία, Φιλολογία, Λογική, Αστρονομία και την Ποίηση. Λόγω της ευρυμάθειας και της γλωσσομάθειάς του, απέκτησε το προσωνύμιο "Φιλόσοφος". Το [[1582]] εγκαταστάθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]]. ΔέκαΤο χρόνια1593 αργότερα αναδείχτηκεχειροτονήθηκε μητροπολίτης Λάρισας. Κατοικούσε στα Τρίκαλα, καιπου γι΄εκείνη αυτότην ονομάζοντανεποχή καιονομάζονταν ΤρίκκηςΤρίκκη. Ήταν άνθρωπος μορφωμένος και πολύ προοδευτικός. Αρχικά ήρθε σε συνεννόηση με τον [[Κάρολος Α' δούκας της Νεβέρ|Δούκα της Νεβέρ, απόγονο των Παλαιολόγων]], καικι άρχισε να οργανώνει τους Έλληνες για να εξεγερθούν. ΕπειδήΤότε χρησιμοποίησεπροδόθηκε χρήματακαι τηςτο εκκλησίαςΠατριαρχείο γιαέσπευσε τουςνα μυστικούςτον τουκαθαιρέσει. σκοπούςΟ προδόθηκε καιίδιος αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ιταλία και αργότερα στην Ισπανία. Εκεί συνεννοήθηκεεξακολούθησε καινα μεκαταστρώνει τονσχέδια Πάπαεξεγέρσεως καικατά ίσωςτων Τούρκων, αποστέλλοντας στην Πελοπόννησο απεσταλμένους του, για να προσεταιρισθεί τους Μανιάτες. Επιδίωξε να κερδίσει την επιρροή του βασιλιά της Ισπανίας και μετου Πάπα, για να τον Έλληναστηρίξουν στον επαναστατικό του αγώνα. Στη διασπορά συσπείρωσε κοντά του αρκετούς Έλληνες, όπως ο [[Ιωάννης Μινώτος|Ιωάννη Μινώτο]] για να κάνει εξέγερση. Επέστρεψε στην Ελλάδα καιόπου εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου μεταξύ Κερασόβου και Ραδοβύζι στη Θεσπρωτία. ΕκείΜε διέτριψεδιδάγματα αρκετάπου χρόνιαείχαν καιως έπειταεπίκεντρο πήγετο σταδιακαή Γιάννεναπόθο για την ελευθερία, άρχισε να αφυπνίζει τους πληθυσμούς στρατολογώντας άνδρες εναντίον των Τούρκων. ΕίχεΣτενοί μεγάλητου επιρροήσυνεργάτες στηνυπήρξαν Θεσπρωτίαοι Ζώτος Τσίριπος, Γεώργιος και Λάμπρος Ντελής. Ηγήθηκε δύο εξεγέρσεων αγροτών εναντίον των Τούρκων, μία στην περιοχή των [[Άγραφα|Αγράφων]] το [[1600]] και μία το [[Εξέγερση στα Ιωάννινα 1611|1611 στα Ιωάννινα]], τα οποία μάλιστα κατέλαβε για λίγο. Στη δεύτερη εξέγερση, κατά τη νύχτα της 10-11 Σεπτεμβρίου μαζί με περίπου 800 επαναστάτες κατέλαβαν τα Ιωάννινα βάζοντας φωτιά στην οικία του πασά Οσμάν. Οι τούρκικες δυνάμεις που αρχικά τράπηκαν σε φυγή, ταχέως ανασυντάχθηκαν, επιτέθηκαν στους επαναστάτες και τους απέκοψαν. Μετά την αποτυχία της τελευταίας εξεγέρσεως τονο ΣεπτέμβριοΔιονύσιος τουκατέφυγε 1611σε σπήλαιο των Ιωαννίνων, βρήκεαλλά τραγικόπροδόθηκε θάνατοκαι (γδάρθηκεσυνελήφθη. ζωντανός)Πλέον στα χέρια των Τούρκων βρήκε τραγικό θάνατο (γδάρθηκε ζωντανός), χωρίς, όπως αναφέρεται, να λυγίσει ούτε στιγμή. Το δέρμα του οι Τούρκοι το γέμισαν με άχυρο, και το περιέφεραν από πόλη σε πόλη μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Οι Τούρκοι προέβησαν σε αντεκδικήσεις κατά του ηπειρωτικού πληθυσμού ενώ ως συνένοχοι του Διονυσίου θανατώθηκαν οι επίσκοποι Δημητριάδος (Βόλου) Αγάπιος και Φαναρίου Σεραφείμ.
 
Αργότερα η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου τον καθαίρεσε.
 
Από τους εχθρούς του αποκαλούνταν ειρωνικά «Σκυλόσοφος». Ο [[Μάξιμος ο Πελοποννήσιος]] έγραψε λίβελο εναντίον του, με τίτλο «''Στηλιτευτικός λόγος κατά Διονυσίου και των συναποστησάντων αυτώ εις Ιωάννινα''».
Γραμμή 14 ⟶ 12 :
* [[Γιάννης Κορδάτος]], Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, Τόμος 9, σελ. 104.
* Ι.Μ. Χατζηφώτη, ''Η καθημερινή ζωή των Ελλήνων στην Τουρκοκρατία'', εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 2002
* Γενική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια ''ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ (τόμος 15)'', Αθήνα 1963