Μανφρέδος της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν το επόμενο έτος μια φήμη ανέφερε ότι ο Κορραδίνος απεβίωσε, ο Μαμφρέδος στέφθηκε βασιλιάς της Σικελίας στο Παλέρμο. Όταν η φήμη αποδείχθηκε λανθασμένη, ο Μαμφρέδος, υποστηριζόμενος και από το πλήθος, απάντησε στους απεσταλμένους του Κορραδίνου, ότι απαιτείται ισχυρή εξουσία. Αν και πάπας κήρυξε άκυρη τη στέψη, ο Μαμφρέδος κέρδιζε έδαφος με τους Γιβελλίνους στην κεντρική και Β. Ιταλία: οι Φλωρεντίνοι τον ανακήρυξαν προστάτη της Τοσκάνης και συγκλητικό των Ρωμαίων. Τo 1262 πάντρευσε την κόρη του Κωνσταντία Β΄ με τον [[Πέτρος Γ΄ της Αραγονίας|Πέτρο Γ' Βαρκελώνης]], βασιλιά της Αραγωνίας. Ο πάπας [[Πάπας Ουρβανός Δ΄|πάπας Ουρβανός Δ'Δ΄]] κατατρόμαξε και αφού προσπάθησε να πωλήσει τη Σικελία στον Ριχάρδο των Ανζού, δευτερότοκο υιό του [[Ιωάννης της Αγγλίας|Ιωάννη]] βασιλιά της Αγγλίας, τελικά το 1263 την έδωσε στον [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο A' Καπέτων-Ανζού]] με ανταλλάγματα. O Kάρολος Α΄ ήταν σύζυγος της Βεατρίκης κόμισσας της Προβηγκίας· εισέβαλε με 30.000 στρατιώτες στη ΒΔ Ιταλία το 1265, κατέβαλε πολλά οχυρά των Γιβελλίνων και το 1266 στέφθηκε μόνος του στη Ρώμη. Προχωρώντας, συνάντησε τον στρατό του Μαμφρέδου στο Μπενεβέντο της Καμπανίας και τον νίκησε. Ο Μαμφρέδος αντί να φύγει, κινήθηκε στο κέντρο της σύγκρουσης και σκοτώθηκε. Το σώμα του ετάφη στο πεδίο της μάχης, αλλά αργότερα τα λείψανά του πετάχθηκαν στον ποταμό Γκαριλιάνο, σύνορο του βασιλείου με το παπικό κράτος.