Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όπως πολλοί άλλοι ηγέτες πριν από τον ίδιο, ο Φερδινάνδος επιθυμούσε τη δημιουργία ενός «νέου Βυζαντίου» . Το 1912 συμμετείχε με τα άλλα βαλκανικά κράτη σε μια επίθεση κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την απελευθέρωση των κατεχόμενων από αυτήν εδαφών. Εβλεπε τον πόλεμο αυτό ως μια νέα σταυροφορία, κηρύσσοντάς τον " δίκαιο, μεγάλο και ιερό αγώνα του Σταυρού εναντίον της Ημισελήνου."Η Βουλγαρία συνέβαλε το περισσότερο και έχασε επίσης το μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών. Οι μεγάλες δυνάμεις επέμεναν στη δημιουργία μιας ανεξάρτητης Αλβανίας. Αν και οι Βαλκανικοί σύμμαχοι είχαν αγωνιστεί μαζί ενάντια στον κοινό εχθρό, αυτό δεν ήταν αρκετό για να ξεπεράσει τις αμοιβαίες αντιπαραθέσεις τους. Στο αρχικό έγγραφο για τη Βαλκανική Συμμαχία η Σερβία και η Ελλάδα είχαν πιεστεί από τη Βουλγαρία να της παραχωρήσουν το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας όταν θα την απελευθέρωναν από την τουρκική κυριαρχία. Ωστόσο, η Σερβία και η Ελλάδα, ανταποκρινόμενες στις λαϊκές αντιδράσεις, δήλωσαν ότι θα διατηρήσουν την κατοχή των εδαφών που είχαν καταλάβει οι δυνάμεις τους. Λίγο αργότερα η Βουλγαρία επιτέθηκε στους πρόσφατους συμμάχους της Σερβία και Ελλάδα για να καταλάβει αυτά τα εδάφη, πριν δεχθεί η ίδια επίθεση από τη Ρουμανία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παρόλο που η Βουλγαρία ηττήθηκε, η [[Συνθήκη Βουκουρεστίου (1913)|Συνθήκη του Βουκουρεστίου]] του 1913 παραχώρησε στο Βασίλειο κάποια εδαφικά κέρδη. Μεταξύ αυτών της εξασφάλισε μια μικρή περιοχή (Δυτική Θράκη) με πρόσβαση στο Αιγαίο.

 

[[File:2606493.jpg|right|thumb|Ο Αυτοκράτορας [[Γουλιέλμος Β΄ της Γερμανίας|Γουλιέλμος]] και ο Τσάρος Φερδινάνδος στη Σόφια, 1916]]

Στις 11 Οκτωβρίου 1915 ο βουλγαρικός στρατός επιτέθηκε στη Σερβία μετά την υπογραφή συνθήκης με την [[Αυστροουγγαρία]] και τη Γερμανία, που ανέφερε ότι η Βουλγαρία θα αποκτούσε το έδαφος που επεδίωκε εις βάρος της Σερβίας. Ο Φερδινάνδος δεν ήταν θαυμαστής του Γερμανού Αυτοκράτορα Γουλιέλμος Β΄ (δεύτερου εξαδέλφου του) ή του Αυστριακού Αυτοκράτορα [[Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας|Φραγκίσκου Ιωσήφ Α΄]], που τον περιέγραψε ως «αυτός ο ηλίθιος, αυτός ο γέρος ξεμωραμένος Φραγκίσκος Ιωσήφ». Ωστόσο ο Φερδινάνδος ήθελε πρόσθετα εδαφικά κέρδη μετά την ταπείνωση των Βαλκανικών Πολέμων. Αυτό συνεπαγόταν επίσης τη δημιουργία συμμαχίας με τον πρώην εχθρό του, την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

 

Για να σώσει το βουλγαρικό θρόνο ο Τσάρος Φερδινάνδος παραιτήθηκε υπέρ του μεγαλύτερου γιου του, που έγινε Τσάρος [[Μπορίς Γ΄ της Βουλγαρίας|Μπορίς Γ΄]] στις 3 Οκτωβρίου 1918. Υπό τη νέα ηγεσία η Βουλγαρία παραδόθηκε στους Συμμάχους και, κατά συνέπεια, έχασε όχι μόνο τα πρόσθετα εδάφη, για τα οποία είχε αγωνιστεί στο μεγάλο πόλεμο, αλλά και εκείνα, που είχε κερδίσει μετά την αποχώρηση των Βαλκανικών Πολέμων και της έδιναν πρόσβαση στο Αιγαίο.

 

[[File:KingFerdinand I Portrait.jpg|thumb|Πορτρέτο του Φερδινάνδου Α΄ της εποχής του Α΄ΠΠ]]

 

 

 

 

 

==Εξορία και θάνατος==

 

 

 

==Βιβλιογραφία==