|
|εικόνα = CHILDERICI REGIS.jpg
|μέγεθος_εικόνας = 200px
|λεζάντα = Αντίγραφο του σφραγιδόλιθου του Χιλδέριχου Α΄ (αρχικάτο εκλάπειπροτότυπο εκλάπη το 1831), με την επιγραφή CHILDIRICI REGIS (του βασιλιά Χιλδέριχου).<ref>G. Salaün, A. McGregor & P. Périn, "Empreintes inédites de l'anneau sigillaire de Childéric Ier: état des connaissances", ''Antiquités Nationales'', 39 (2008), pp. 217-224 (esp. 218).</ref> Βρέθηκε στον τάφο του στο Τουρνέ και εκτίθεται στο Νομισματοκοπείο του Παρισιού.
|τίτλος = Βασιλιάς των Φράγκων
|περίοδος_εξουσίας = 457 – 481/482
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Ο Χιλδέριχος διαδέχτηκε παραδοσιακά το 457 ή το 458, τον πατέρα του [[Μεροβέος|Μεροβέο]] ως βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων. Το 457 το αργότερο ήταν ο άρχοντας των Φράγκων στα εδάφη που καλύπτουν το [[Τουρνέ]] και τη γύρω κοιλάδα. Πιθανώς να είχε εξουσία σε περισσότερες περιοχές προς τον νότο, αλλά οι πηγές δεν είναι σαφείς σχετικά με αυτό. Σύμφωνα με τον [[Γρηγόριος της Τουρ|Γρηγόριο της Τουρ]], ο Χιλδέριχος κάποια στιγμή εξορίστηκε, και ο λόγος που δίνεται γι' αυτό παραδοσιακά αφοράείναι τηη δυσαρέσκεια των ΦραγκωνΦράγκων για την ιδιωτική ζωή του Χιλδέριχου. Περαιτέρω καταγραφές του Γρηγορίου δείχνουν ότι μετά από 8 χρόνια εξορίας οι Φράγκοι τού ζήτησαν να επιστρέψει.<ref name=Long158>Wallace-Hadrill ''Long-Haired Kings'' pp. 158-161</ref>
Το 463 ο Χιλδέριχος αγωνίστηκε σε συνδυασμό με το Ρωμαίο στρατηγό [[Αιγίδιος|Αιγίδιο]], τον μάγιστροστρατηγό (magister militum) του στρατού της βόρειας Γαλατίας που βασίζεταιέδρευε στο [[Σουασόν]], για να νικήσουν τους [[Βησιγότθοι|Βησιγότθους]], οι οποίοι ήλπιζαν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στις όχθες του [[Λίγηρας|Λίγηρα]] ποταμού. Μετά το θάνατο του Αιγίδιου και την ήττα των Γότθων, ο Χιλδέριχος, μαζί με μια μικτή ζώνηομάδα ΓαλλοΓαλατο-Ρωμαίων και Φράγκων, οβοήθησε Χιλδέριχοςτον λαμβάνονταςΠαύλο την λεία γίνεται ''κόμης'' Παύλοςκόμη του [[Ανζέ]].<ref name=Heather416>Heather ''Fall of the Roman Empire'' p. 416</ref> Σάξονες επιδρομείς κάτω από τις εντολές του [[Οδόακρος|Οδόακρου]] έφθασαν στο Ανζέ και το κατέλαβαν, αλλά ο Χιλδέριχος κόμηςκαι ο Παύλος ανακατέλαβε την πόλη το 469.<ref name=Collins103>Collins ''Early Medieval Europe'' p. 103</ref> Ο Χιλδέριχος έχοντας κατακτήσει το Ανζέ, ακολούθησε τους Σάξονες στα νησιά του Ατλαντικού στις εκβολές του Λίγηρα, και εκεί τους έσφαξε. Κατά την περίοδο γύρω στο 476 έως το 481, συζητούσε με τον Οδόακρο την πιθανότητα μιας συμμαχίας κατά των [[Αλαμανοί|Αλαμανών]], που θέλησαν να εισβάλουν στην [[Ιταλία]].<ref name=Collins112/>
== Οικογένεια ==
Ο Γρηγόριος της Τουρ, στο ''Libri Historiarum'' (Βιβλίο ii.12), καταγράφει την ιστορία της απέλασης του Χιλδέριχου από τους Σάλιους Φράγκους για παραπλάνησηπαρενόχληση των συζύγων τους. Εξορίστηκε για οκτώ χρόνια στην [[Θουριγγία]], μεόπου βρήκε καταφύγιο στον ηγεμόνα Μπιζίνο και τη σύζυγό του [[Μπασινά της Θουριγγίας]] και τον πατέρα της. Επέστρεψε μόνο όταν ένας πιστός υπηρέτης τού γνωστοποίησε, ότι θα μπορούσε να επιστρέψει με ασφάλεια, εφόσον του στείλει το άλλο μισό του χρυσού κομματιού, που ο Χιλδέριχος μοιράστηκε μαζί του πριν φύγει για την εξορία του. Το βιβλίο περιγράφει επίσης την άφιξή του στην πόλη [[Τουρνέ]] με την Μπασινά, η οποία είχε εγκαταλείψει τον σύζυγό της για να είναι μαζί του.
Ο Χιλδέριχος νυμφεύτηκε την [[Μπασινά της Θουριγγίας]] και έκανε μαζί της τέσσερα παιδιά μεταξύ των οποίων και τον διάδοχό του [[Χλωδοβίκος Α΄|Χλωδοβίκο Α΄]] (466 – 511).:
* [[Χλωδοβίκος Α΄]] 466–511, βασιλιάς των Φράγκων.
* Αουντοφλέντα, παντρεύτηκε τον [[Θεοδώριχος ο Μέγας|Θεοδώριχο]] τον μέγα, βασιλιά των Οστρογότθων.
* Λανθίλντε γενν. 468.
* Αντοφλέντε 470-π. 500.
Ο Χιλδέριχος πέθανεαπεβίωσε το 481<ref name=Collins112>Collins ''Early Medieval Europe'' pp. 112-113</ref> ή το 482 και ενταφιάστηκε στο [[Τουρνέ]].<ref name=Long3>Wallace-Hadrill ''Long-Haired Kings'' p. 3</ref> Τον διαδέχτηκε ο γιος του, [[Χλωδοβίκος Α΄]], ως βασιλιάς των Φράγκων.<ref name=Wickham112>Wickham ''Inheritance of Rome'' p. 112</ref>
<!-- Προς μετάφραση:
==Tomb==
[[File:Abeilles de Childéric Ier.jpg|thumb|Detail of golden bees with garnet insets]]
Childeric's tomb was discovered in 1653<ref name=Long162>Wallace-Hadrill ''Long-Haired Kings'' p. 162</ref> not far from the 12th-century church of Saint-Brice in Tournai, [[Belgium]].<ref>{{cite web|url=http://archeurope.eu/index.php?page=site-of-childeric-s-grave|title=Location of Childeric's grave: A plaque at the site reads (in French): "Childeric King of the Franks Died in his palace in Tournai the year 481. His tomb was found in this place in the year 1653"|publisher=Archaeology in Europe}}</ref> Numerous precious objects were found, including jewels of gold and [[garnet]] [[cloisonné]], gold coins, a gold bull's head, and a ring with the king's name inscribed. Some 300 golden [[bee]]s or cicadas were also found which had been placed on the king's cloak.<ref name=Long162/> [[Archduke Leopold Wilhelm of Austria|Archduke Leopold William]], governor of the Southern Netherlands (today's Belgium), had the find published in Latin. The treasure went first to the [[Habsburgs]] in Vienna, then as a gift to [[Louis XIV of France|Louis XIV]], who was not impressed with the treasure and stored it in the royal library, which became the [[Bibliothèque Nationale de France]] during the [[French Revolution|Revolution]]. [[Napoleon]] was more impressed with Childeric's bees and when he was looking for a heraldic symbol to trump the Bourbon [[fleur-de-lys]], he settled on Childeric's bees as symbols of the [[First French Empire|French Empire]].
[[File:Abeilles de Childéric Ier.jpg|thumb|Χρυσοί τέττιγες (τζιτζίκια) ή ίσως μέλισσες με ένθετους γρανάτες, από τον μανδύα του Χιλδέριχου.]]
On the night of November 5–6, 1831, the treasure of Childeric was among 80 kilos of treasure stolen from the Library and melted down for the gold. A few pieces were retrieved from where they had been hidden in the Seine, including two of the bees. The record of the treasure, however, now exists only in the fine engravings made at the time of its discovery and in some reproductions made for the Habsburgs.
-->
==Ο τάφος του==
Ο τάφος του Χιλδέριχου Α΄ ανακαλύφθηκε το 1653 κοντά στο ναό του 12ου αι. Σαιν-Μπρις στο Τουρναί (τώρα στο Βέλγιο). Πολυάριθμα πολύτιμα αντικείμενα βρέθηκαν μέσα, όπως κοσμήματα από χρυσό και περίκλειστους (cloisonné) γρανάτες, χρυσά νομίσματα, μία χρυσή κεφαλή βοός και ένα δακτυλίδι με χαραγμένο το όνομα CHILDIRICI REGIS (=βασιλέως Χιλδερίχου). Επίσης 300 χρυσά τζιτζίκια (τέττιγες) από τον μανδύα του· μερικοί τα περιγράφουν ως μέλισσες. Ο [[Λεοπόλδος Γουλιέλμος της Αυστρίας|Λεοπόλδος-Γουλιέλμος των Αψβούργων]] κυβερνήτης των Νοτίων Κάτω Χωρών κατέγραψε τα ευρήματα και τα τύπωσε στα Λατινικά. Ο θησαυρός εστάλη στους Αψβούργους στη Βιέννη και μετά ως δώρο στον [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο ΙΔ΄]] της Γαλλίας, ο οποίος τον φύλαξε στη Β. Βιβλιοθήκη, μετέπειτα Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. Ο [[Ναπολέων Α΄]] εντυπωσιάστηκε από το εύρημα και όταν θέλησε ένα εραλδικό σύμβολο για να αντικαταστήσει το κρινάνθεμο των Βουρβόνων, αποφάσισε τα τζιτζίκια ως έμβλημα της Γαλλικής Αυτοκρατορίας.
Το βράδυ της 5ης προς την 6η Νοεμβρίου 1831 ο θησαυρός του Χιλπέριχου ήταν ανάμεσα στα 80 κιλά εκθεμάτων που κλάπηκαν από τη Βιβλιοθήκη και λιώθηκαν για χρυσό. Έμειναν δύο τζιτζίκια, τα οποία είχαν κρύψει στο Σηκουάνα, οι χαλκογραφίες τους όταν ανακαλύφθηκαν και μερικά αντίγραφα που είχαν κάνει οι Αψβούργοι.
== Παραπομπές ==
| 