Αζάντ Κασμίρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 11:
{{cite book |first=Navnita Chadha |last=Behera |title=Demystifying Kashmir |publisher=Pearson Education India |year=2007 |ISBN=8131708462|p=66}}
</ref>
χρησιμοποιούνται από ουδέτερες πηγές. Αντίστοιχα, Πακιστανικές πηγές αναφέρουν την επικράτεια υπό Ινδικό έλεγχο "Κασμίρ κατειλημμένο από την Ινδία" ή "Κασμίρ κατεχόμενο από την Ινδία".{{sfn|Snedden|2013|pp=2–3}}|group=σημείωσηnote}}. Συγκριτικά, η έκταση του Αζάντ Κασμίρ είναι το ένα έκτο του μεγέθους του Γκιλγκίτ-Μπαλτιστάν<ref>{{cite web|url=http://indiatoday.intoday.in/story/gilgit-baltistan-pok-uk-parliament-jammu-and-kashmir-india-pakistan/1/912933.html|title=Gilgit-Baltistan: Story of how region 6 times the size of PoK passed on to Pakistan}}</ref>. Η περιοχή συνορεύει επίσης με την επαρχία Παντζάμπ του Πακιστάν προς τα νότια και με την επαρχία Χιμπέρ Παχτούνχουα προς τα δυτικά. Προς τα ανατολικά, το Αζάντ Κασμίρ διαχωρίζεται από την ινδική πολιτεία του Τζαμού και Κασμίρ από τη Γραμμή Ελέγχου, τα ντε φάκτο σύνορα μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Το Αζάντ Κασμίρ έχει συνολική έκταση 13.297 τετραγωνικών χιλιομέτρων (5.134 τετραγωνικά μίλια) και συνολικό πληθυσμό 4.045.366 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2017.
 
Η επικράτεια έχει κοινοβουλευτική μορφή κυβέρνησης σύμφωνα με το μοντέλο του συστήματος Ουεστμίνστερ, με την πρωτεύουσα του να βρίσκεται στο Μουζαφαραμπάντ. Ο Πρόεδρος είναι ο συνταγματικός αρχηγός της πολιτείας, ενώ ο πρωθυπουργός, με τη στήριξη ενός Συμβουλίου Υπουργών, είναι ο γενικός διευθυντής. Η μονοκομματική Νομοθετική Συνέλευση του Αζάντ Κασμίρ εκλέγει τόσο τον Πρωθυπουργό όσο και τον Πρόεδρο. Η πολιτεία έχει το δικό της Ανώτατο Δικαστήριο και Υψηλό Δικαστήριο, ενώ το κυβερνητικό Υπουργείο Κασμίρ και Γκιλγκίτ-Μπαλτιστάν του Πακιστάν λειτουργεί ως σύνδεσμος με την κυβέρνηση του Αζάντ Κασμίρ, αν και το Αζάντ Κασμίρ δεν εκπροσωπείται στο Κοινοβούλιο του Πακιστάν.
Γραμμή 23:
Την εποχή του διαχωρισμού της Ινδίας το 1947, οι Βρετανοί εγκατέλειψαν την κυριαρχία τους στα πριγκιπικά κράτη, τα οποία παρέμειναν με τις δυνατότητες ένταξης στην Ινδία ή το Πακιστάν ή παρέμειναν ανεξάρτητα. Ο Χάρι Σινγκ, μαχαραγιάς του Τζαμού και Κασμίρ, ήθελε το κράτος του να παραμείνει ανεξάρτητο<ref>{{cite web|url=http://www.indiatogether.org/peace/kashmir/intro.htm|title=The J&K conflict: A Chronological Introduction|publisher=India Together|accessdate=June 5, 2010}}</ref><ref name="britannica">{{cite web|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/312908/Kashmir|title=Kashmir (region, Indian subcontinent)&nbsp;– Britannica Online Encyclopedia|publisher=Encyclopædia Britannica|accessdate=June 5, 2010|author=Britannica Concise Encyclopedia}}</ref>. Οι μουσουλμάνοι στην επαρχία Τζαμού (σημερινό Αζάντ Κασμίρ) και η επαρχία των συνοριακών περιοχών (σημερινό Γκιλγκίτ-Μπαλτιστάν) ήθελαν να ενταχθούν στο Πακιστάν.<ref>{{Cite book|title=Kashmir-The Untold Story|first=Christopher|last=Snedden|publisher=HarperCollins Publishers India|isbn=9789350298985|year=2013|location=|pages=|url=https://books.google.com.au/books?id=0cPjAAAAQBAJ&pg=PT14&dq=muslims+in+jammu+province+and+frontier+province+wanted+to+join+pakistan+snedden&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjdh8XLtZPRAhVGwLwKHc-kCngQ6AEIGTAA#v=onepage&q=muslims%20in%20jammu%20province%20and%20frontier%20province%20wanted%20to%20join%20pakistan%20snedden&f=false|quote=Similarly, Muslims in Western Jammu Province, particularly in Poonch, many of whom had martial capabilities, and Muslims in the Frontier Districts Province strongly wanted J&K to join Pakistan.|via=}}</ref>
 
Την άνοιξη του 1947, ξέσπασε μια εξέγερση εναντίον του Μαχαραγιά στο Πουντς, επαρχία που συνορεύει με τη διοίκηση Ραβαλπίντι του Δυτικού Παντζάμπ. Λέγεται ότι η διοίκηση του Μαχαραγιά άρχισε να επιβάλλει τιμωριακούς φόρους στην αγροτιά που προκάλεσε μια τοπική εξέγερση και η κυβέρνηση κατέφυγε στη βίαιη καταστολή. Ο πληθυσμός της περιοχής, αυξημένος από πρόσφατα αποστρατευμένους στρατιώτες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, επαναστάτησε εναντίον των δυνάμεων του Μαχαραγιά και απέκτησε τον έλεγχο σχεδόν ολόκληρης της περιοχής. Μετά από αυτή τη νίκη, οι φιλο-Πακιστανοί αρχηγοί των δυτικών επαρχιών Μουζαφαραμπάντ, Πουντς και Μιρπούρ κήρυξαν την προσωρινή κυβέρνηση του Αζάντ Τζαμού και Κασμίρ στο Ραβαλπίντι στις 3 Οκτωβρίου 1947{{sfn|Bose|2003|pp=32–33}}{{refn|Επίσημα, οι επαρχίες Μιρπούρ και Πουντς ανήκαν στην περιφέρεια Τζαμού της πολιτείας και το Μουζαφαραμπάντ στην επαρχία Κασμίρ. Όλες οι επαρχίες μιλούσαν γλώσσες σχετιζόμενες με τα Παντζαμπικά, όχι με τα Κασμιρικά ομιλούμενα στην κοιλάδα Κασμίρ.<ref>{{citation |first=Navnita Chadha |last=Behera |title=Demystifying Kashmir |publisher=Pearson Education India |year=2007 |ISBN=8131708462 |url=https://books.google.com/books?id=qM6kW9ZRMRkC |p=29}}</ref>|group=σημείωσηnote}}. Ο Χουάτζα Γκουλάμ Νάμπι Γκιλκάρ, υπό το υποθετικό όνομα "κ. Ανουάρ", εξέδωσε μια προκήρυξη στο όνομα της προσωρινής κυβέρνησης στο Μουζαφαραμπάντ. Ωστόσο, η κυβέρνηση αυτή εξαφανίστηκε γρήγορα με τη σύλληψη του Ανουάρ στο Σριναγκάρ{{sfn|Snedden|2013|p=59}}. Στις 24 Οκτωβρίου, μια δεύτερη προσωρινή κυβέρνηση του Αζάντ Κασμίρ ιδρύθηκε στο Παλαντρί υπό την ηγεσία του Σαρντάρ Ιμπραήμ {{sfn|Snedden|2013|p=61}}.
 
Στις 21 Οκτωβρίου αρκετοί χιλιάδες Παστούν από την επαρχία των βορειοδυτικών συνόρων έφτασαν στο Τζάμμου και το Κασμίρ για να το απελευθερώσουν από την κυριαρχία του Μαχαραγιά. Διοικήθηκαν από έμπειρους στρατιωτικούς ηγέτες και εξοπλίστηκαν με σύγχρονα όπλα. Οι τρομακτικές δυνάμεις του Μαχαραγιά δεν κατάφεραν να αντέξουν την επίθεση. Οι επιδρομείς κατέλαβαν τις πόλεις Μουζαφαραμπάντ και Μπαραμούλα, η τελευταία 32 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πρωτεύουσας Σριναγκάρ. Στις 24 Οκτωβρίου, ο Μαχαραγιάς ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από την Ινδία, η οποία απάντησε ότι δεν ήταν σε θέση να τον βοηθήσει αν δεν προσχωρήσει στην Ινδία. Ως εκ τούτου, στις 26 Οκτωβρίου 1947, ο Μαχαραγιάς Χάρι Σινγκ υπέγραψε ένα μέσο προσχώρησης, παρέχοντας τον έλεγχο της άμυνας, των εξωτερικών υποθέσεων και των επικοινωνιών στην κυβέρνηση της Ινδίας έναντι στρατιωτικής βοήθειας<ref>{{cite web|url=http://www.bbc.com/news/10537286|title=Kashmir: Why India and Pakistan fight over it|date=November 23, 2016|publisher=|via=www.bbc.com}}</ref>. Τα ινδικά στρατεύματα μεταφέρθηκαν αμέσως στο Σριναγκάρ{{sfn|Bose|2003|pp=35–36}}. Το Πακιστάν παρενέβη στη συνέχεια. Οι μάχες που ακολούθησαν μεταξύ του ινδικού και του πακιστανικού στρατού, είχαν ως αποτέλεσμα οι δύο περιοχές ελέγχου λίγο ή πολύ να σταθεροποιηθούν γύρω από τη "Γραμμή Ελέγχου"<ref>{{cite news|url=http://www.southasianmedia.net/magazine/journal/grasping_nettle.htm|title=Grasping the Nettle|author=Prem Shankar Jha|work=South Asian Journal|archiveurl=https://web.archive.org/web/20100516074510/http://www.southasianmedia.net/magazine/journal/grasping_nettle.htm|archivedate=May 16, 2010|deadurl=yes|df=mdy}}{{unreliable source?|date=May 2015}}</ref>.