Κύθηρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

=== Βυζαντινοί χρόνοι - Ενετοκρατία ===

{{Βικιθήκη|Chroniques gréco-romanes inédites ou peu connues/Πίνακας 40|Καστροφύλακες και Προβλεπτές των Κυθήρων}}

Η αρχή της 1ης χιλιετίας π.Χ. είναι μια σκοτεινή περίοδος για τα Κύθηρα. Σύμφωνα με την παράδοση τα Κύθηρα ερήμωσαν εφτά φορές, αν και δεν είναι γνωστό αν είχαν ερημώσει τελείως ή κατοικούνταν από λίγες εκατοντάδες βοσκών. Από το 395 ανήκουν στην [[Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]], αλλά δέχονται συνεχώς επιδρομές και ήταν ορμητήριο πειρατών. Εκείνη την περίοδο υπάρχει έντονο το θρησκευτικό στοιχεία με πολλά μνημεία, όπως το ψηφιδωτό του Αγίου Γεωργίου που χρονολογείται από τον 7ο αιώνα μ.Χ. και το ψηφιδωτό δάπεδο του Αγίου Ιωάννη κοντά στον Ποταμό, τα οποία υποδεικνύουν ότι κοντά σε αυτούς βρίσκονταν κατοικημένες περιοχές. Η πρώτη επίσημη αναφορά του νησιού γίνεται το 530, όταν αναφέρεται ως έδρα Μητρόπολης. Επί [[Κώνστας Β΄|Κώνστα]] τα Κύθηρα υπάγονταν στον Πάπα της Ρώμης, αλλά επί [[Λέων Γ´|Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου]] μεταφέρθηκαν πάλι στο πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.<ref name="Δήμοςιστορία2">{{cite web | url=http://www.kythira.gr/pages/culture/history_2.htm | title=Βυζαντινοί και μεσαιωνικοί χρόνοι | accessdate=2013-08-25 | publisher=Δήμος Κυθήρων}}</ref> Μετά την κατάληψη της Κρήτης, είναι πιθανόν στα Κύθηρα να κατοικούσαν Άραβες. Μετά την κατάληψη από τους Άραβες το νησί κατοικήθηκε στο τέλος του 10ου αιώνα π.Χ., μετά την κατάληψη της Κρήτης το 961 από τον [[Νικηφόρος Φωκάς|Νικηφόρο Φωκά]], από [[Μονεμβασιά|Μονεμβασιώτες]].<ref name="ΜΕΕ"/> Στην αρχή κυριάρχος των Κυθήρων ήταν ο Γεώργιος Παχύς από τη Μονεμβάσια, αλλά στη συνέχεια παρέδωσε την εξουσία στους Ευδαιμογιάννηδες από την Μονεμβασιά<ref name="Δήμοςιστορία2"/>, οι οποίοι μέχρι το 1204 ήταν κυρίαρχοι του νησιού. Φαίνεται ότι αυτοί κατασκεύασαν το κάστρο στην [[Παληοχώρα Κυθήρων|Παληοχώρα]] (Άγιος Δημήτριος).<ref name="kythera.gr-Ιστορία" />

[[Αρχείο:Paleochora.jpg|thumb|250px|Η Παληοχώρα Κυθήρων, η βυζαντινή πρωτεύουσα του νησιού. Καταστράφηκε το 1537 από τον Μπαρμπαρόσα.]]