Λουδοβίκος της Βουργουνδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 24:
|προκάτοχος3 =
|διάδοχος3 =
|σύζυγος = [[Ματθίλδη του Αινώ]]
|επίγονοι =
|βασιλικός_οίκος =
|πατέρας = [[Ροβέρτος Β΄ της Βουργουνδίας]]
|μητέρα = [[Αγνή της Γαλλίας, δούκισσα της Βουργουνδίας]]
|ημ_γέννησης =
|τόπος_γέννησης =
|ημ_θανάτου =
|τόπος_θανάτου = [[Ήλιδα]], [[Ελλάδα]]
|τόπος_ταφής =
|θρησκεία =
Γραμμή 38:
}}
[[Αρχείο:Armoiries Louis de Bourgogne.svg|200px|μικρογραφία|δεξιά|Θυρεός του Λουδοβίκου της Βουργουνδίας]]
Ο '''Λουδοβίκος της Βουργουνδίας''' (''Louis de Bourgogne'', [[1297]] - [[2 Αυγούστου]] [[1316]]), [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|πρίγκιπας της Αχαΐας]] και τιτουλάριος [[Βασίλειο της Θεσσαλονίκης|βασιλιάς της Θεσσαλονίκης]], ήταν ο μικρότερος γιος του [[Ροβέρτος Β΄ της Βουργουνδίας|Ροβέρτου Β']], [[
Το [[1313]], συμμετείχε σ' ένα πολύπλοκο σύμφωνο γάμου σχεδιασμένο για να εξασφαλιστεί ο έλεγχος της φράγκικης [[Ελλάδα|Ελλάδας]] από τον [[Οίκος των Καπέτων-Ανζού|Οίκο των Καπέτων-Ανζού]] και τους Βουργουνδούς. Τον Ιούλιο του [[1313]] παντρεύτηκε την [[Ματθίλδη του Αινώ]], διάδοχο του [[Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμου Β΄ Βιλλεαρδουίνου]], στην οποία ο [[Φίλιππος Α' του Τάραντα]] έδωσε το πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο μεγάλος του αδελφός, δούκας της Βουργουνδίας [[Ούγος Ε΄ της Βουργουνδίας|Ούγος Ε΄]] τον έχρισε «βασιλιά της Θεσσαλονίκης», τίτλος που είχε η οικογένεια τους από το [[1266]]. Στη συνέχεια έδωσε δείγματα σεβασμού στον Φίλιππο του Τάραντα που ήταν κυρίαρχος του πριγκιπάτου της Αχαΐας και υποψήφιος [[Λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης|Λατίνος αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης]] και υποσχέθηκε να τον στηρίξει στην οποιαδήποτε εκστρατεία του για την ανακατάληψη της [[Κωνσταντινούπολη|Πόλης]].
Η Ματθίλδη και ο Λουδοβίκος έφτασαν στην Αχαΐα σε ξεχωριστές χρονικές περιόδους. Η Ματθίλδη έπλευσε απευθείας από τη [[Μασσαλία]] στο [[Πύλος|Ναυαρίνο]] με 1000 άντρες, ενώ ο Λουδοβίκος μέσω της [[Βενετία|Βενετίας]], εκλιπαρώντας την [[Γαληνότατη Δημοκρατία της Βενετίας|δημοκρατία]] για βοήθεια. Ο [[Φερδινάνδος της Μαγιόρκας]], άλλος διεκδικητής του δουκάτου, έφτασε εκεί το [[1315]] και κατέλαβε την [[Γλαρέντζα]]. Όταν έφθασε η Ισαβέλλα, πολλοί ευγενείς, όπως και ο κόμης της [[Κεφαλλονιά|Κεφαλλονιάς]], τέθηκαν στη διάθεση της ([[1315]]).
| |||