Κβάντωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Amalgam (συζήτηση | συνεισφορές)
μ επαναφορά σε προηγούμενη, η κβάντωση είναι καθαρά κβαντικό φαινόμενο.
Γραμμή 1:
Στη φυσική, '''κβάντωση''' (διακριτοποίηση) είναι ένα ευρέως παρατηρούμενο γεγονός της φύσης. Πολλές φυσικές ιδιότητες υπόκεινται σε κβάντωση, παίρνοντας διάκριτες τιμές. Παρατηρείται σε άτομα και μόρια, εξηγώντας την σταθερότητα της ύλης. Σημαντικό ρόλο στα κβαντικά φαινόμενα παίζει και η [[σταθερά του Πλανκ]]. Το πιο γνωστό ίσως κβαντισμένο μέγεθος είναι η [[ενέργεια]] της ηλεκτρομαγνητικής [[ακτινοβολία|ακτινοβολίας]], η οποία, όπως απέδειξαν οι [[Μαξ Πλανκ]] και [[Άλμπερτ Άινσταϊν]], εκπέμπεται και απορροφάται σε διακριτά πακέτα που ονομάζονται [[κβάντο|κβάντα]]. Ισχύει δηλαδή
'''Κβάντωση''' (πακετοποίηση) ονομάζουμε σήμερα την ιδιότητα πολλών μεγεθών να παίρνουν διακριτές τιμές πολλαπλάσιες ενός ελάχιστου ποσού. Η κβάντωση είναι ένα ευρέως παρατηρούμενο γεγονός της φύσης. Παρατηρείται τόσο στο μεγάκοσμο όσο και στο μικρόκοσμο (δηλ. τον κόσμο των ατόμων, των μορίων και γενικά των υποατομικών σωματιδίων).
Σαν παράδειγμα κβάντωσης στην καθημερινή μας ζωή θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τον αριθμό επιβατών σε ένα λεωφορείο που είναι πάντα πολλαπλάσιος του ενός επιβάτη δηλ. σ'ένα λεωφορείο μπορεί να υπάρχουν 1, 2, 5, 10 κ.λ.π. επιβάτες, όχι όμως 4,5 επιβάτες.
Στη φυσική υπάρχουν πολλά κβαντισμένα μεγέθη των οποίων η κβάντωση γίνεται περισσότερο αισθητή στο μικρόκοσμο όπως η ενέργεια, η γωνιακή ορμή, η στροφορμή, το spin κ.ά.
Το πιό γνωστό ίσως κβαντισμένο μέγεθος είναι η ενέργεια μιάς ακτινοβολίας (Ε) η οποία, όπως απέδειξαν οι Planck και Einstein, εκπέμπεται και απορροφάται σε μικροδέματα που ονομάζονται κβάντα : Ε = h<sup>.</sup>f όπου h είναι η σταθερά του Planck και f η συχνότητα της ακτινοβολίας. Όπως φαίνεται από την προηγούμενη εξίσωση η ενέργεια δεν παίρνει όλες τις δυνατές τιμές αλλά μόνο όσες είναι πολλαπλάσιες της συχνότητας. Με βάση την ιδέα αυτή ο Einstein εξήγησε το φωτοηλεκτρικό φαινόμενο και απέδειξε τη διπλή φύση του φωτός (ενέργεια-ύλη).
 
:<math>E = h \cdot f \,</math>
 
Το πιό γνωστό ίσως κβαντισμένο μέγεθος είναι η ενέργεια μιάς ακτινοβολίας (Ε) η οποία, όπως απέδειξαν οι Planck και Einstein, εκπέμπεται και απορροφάται σε μικροδέματα που ονομάζονται κβάντα : Ε = h<sup>.</sup>f όπου h είναι η [[σταθερά του PlanckΠλανκ]] και f η [[συχνότητα]] της ακτινοβολίας. Όπως φαίνεται από την προηγούμενηπαραπάνω εξίσωση, η ενέργεια δεν παίρνειμπορεί όλεςνα τιςπάρει δυνατέςοποιεσδήποτε τιμές, αλλά μόνο όσες είναι πολλαπλάσιες της συχνότητας. Με βάση αυτήν την ιδέα αυτή, ο EinsteinΆινσταϊν εξήγησε το [[φωτοηλεκτρικό φαινόμενο]] και απέδειξε τη διπλή[[κυματοσωματιδιακός δυϊσμός|διττή φύση]] του [[φως|φωτός (ενέργεια-ύλη)]].
 
Συχνά γίνεται λόγος για την "κβάντωση πεδίου" όπως για παράδειγμα "κβάντωση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου", στην οποία περίπτωση αναφερόμαστε στα φωτόνια ως τα "[[κβάντο|κβάντα]]" του πεδίου ([[κβάντο φωτός|κβάντα φωτός]]). Η διαδικασία αυτή αφορά στην επιβολή [[μεταθέτης|μεταθετικών σχέσεων]] μεταξύ των τελεστών του πεδίου και της [[συζυγής ορμή|συζυγούς ορμής]] του, και φέρει το όνομα "δεύτερη κβάντωση" (καθώς η πρώτη κβάντωση έχει οδηγήσει ήδη στην εξίσωση εξέλιξης το πεδίου όπου το πεδίο ερμηνεύεται πλέον ως [[κυματοσυνάρτηση]]).