|
|λεζάντα=Η Ιωάννα με τον 2ο σύζυγό της Ιάκωβο Β΄ Βουρβόνων κόμη του Μαρς
}}
Η '''Ιωάννα Β' ''' (25 Ιουνίου 1373 - 1435) από τον οίκο[[Οίκος των Καπέτων-Ανζού|Οίκο των Καπέτων-Ανζού]] ήταν '''βασίλισσα της Νάπολης''' (1414 - 1435). Ήταν κόρη του [[Κάρολος Γ'Γ΄ της Νάπολης|Καρόλου Γ'Γ΄]] βασιλιά της Νάπολης και της εξαδέλφης του Μαργαρίτας, (κόρης του [[Κάρολος του Δυρραχίου|Καρόλου]] δούκα του Δυρραχίου).
==Η ζωή της==
==Βιογραφία==
Η Ιωάννα γεννήθηκε στις 25 Ιουνίου 1373Γεννήθηκε στη Ζάρα της Δαλματίας. Το 1401 παντρεύτηκε για πρώτη φορά τον [[Γουλιέλμος της Αυστρίας|Γουλιέλμο των Αψβούργων]], γιο του [[Λεοπόλδος Γ΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδου Γ΄]] δούκα της Αυστρίας, ο οποίος όμως απεβίωσε το 1406. Ο Παντολφέλο Αλόπο που ήταν μέγας καγκελάριος, έγινε ευνοούμενός της. Το 1415 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον [[Ιάκωβος Β΄ του Λα Μαρς|Ιάκωβο Β'Β΄ των Βουρβόνων]] κόμη του Λα Μαρς για να έχει τη γαλλική υποστήριξη. Όμως ο Ιάκωβος Β΄ απαίτησε από τηντη Ιωάννασύζυγό Β΄του να τον ονομάσει βασιλιά της Νάπολης και αφού σκότωσε τον Παντολφέλο, φυλάκισε την Ιωάννα Β΄ στα διαμερίσματά της στο παλάτι.
[[File:Armoiries André Hongrie.svg|thumb|left|125px|θυρεός Ιωάννας Β': τιτουλάρια βασίλισσα Ουγγαρίας (αριστερά), τιτουλάρια βασίλισσα Ιερουσαλήμ (κέντρο), οίκος Καπέτων-Ανζού (δεξιά)]] ▼
▲[[File:Armoiries André Hongrie.svg|thumb|left|125px| Ο θυρεός της Ιωάννας Β':Β΄ δείχνει πως ήταν τιτουλάρια βασίλισσα της Ουγγαρίας (αριστερά), τιτουλάρια βασίλισσα της Ιερουσαλήμ (κέντρο) , οίκοςκαι από τον Οίκο των Καπέτων-Ανζού (δεξιά)]]
Ξέσπασαν ταραχές στη Νάπολη και οι ευγενείς την απελευθέρωσαν, απαιτώντας ο Ιάκωβος Β΄ να εγκαταλείψει τον τίτλο του και να επιστρέψει στη Γαλλία. Τότε η Ιωάννα Β΄ έκανε βοηθό της τον Σεργκιάννι Καρακιόλο, που έγινε ευνοούμενός της και γιόρτασε τη στέψη της το 1419.
Ο πάπας Μαρτίνος Ε'Ε΄, που ήταν φεουδαρχικά επικυριαρχός της, της ζήτησε οικονομική βοήθεια για τη δημιουργία στρατού στη Ρώμη και όταν εκείνη αρνήθηκε, ο πάπας έδωσε τον τίτλο του βασιλιά της Νάπολης στον εχθρό της [[Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού|Λουδοβίκο Γ΄]] των Βαλουά-Ανζού]], διεκδικητή του βασιλείου της Νάπολης. Όταν το 1420 ο Λουδοβίκος Γ'Γ΄ με στρατό κατέλαβε την Καμπανία, η Ιωάννα Β΄ κάλεσε τον γιο του βασιλιά της Σικελίας, τον [[Αλφόνσος Ε΄ της ΑραγονίαςΑραγωνίας|Αλφόνσο Ε΄ Τρασταμάρα]] της Αραγωνίας & Σικελίας με την υπόσχεση να του κληροδοτήσει τον θρόνο, αφού η ίδια δεν είχε παιδιά. Το 1421 ο Αλφόνσος Ε΄ ήρθε στη Νάπολη, αλλά αφού η Ιωάννα Β΄ τον ονόμασε επίσημα διάδοχό της, εκείνος συνέλαβε τον Σεργκιάννι Καρακιόλο και προσπάθησε να συλλάβει και την ίδια την Ιωάννα Β΄, πολιορκώντας την στο καστέλ Καπουάνο. Τελικά ο Αλφόνσος Ε΄ συμφώνησε να παραδώσει τον Σεργκιάννι έναντι χρημάτων και να επιτρέψει στην Ιωάννα Β΄ να φύγει. Η βασίλισσα πήγε στην Αβέρσα, όπου με την υποστήριξη του πάπα αποκήρυξε τον Αλφόνσο Ε' και ονόμασε διάδοχό της τον Λουδοβίκο Γ΄. Ο Αλφόνσος Ε'Ε΄ αναγκάστηκε να φύγει για την ΑραγονίαΑραγωνία, εξαιτίας ενός πολέμου των αδελφών του με το βασίλειο της Καστίλλης. Έτσι η Ιωάννα Β΄ επέστρεψε στη Νάπολη το 1424. Εκεί η αυξανόμενη φιλοδοξία του Σεργκιάννι έκανε τη βασίλισσα να σχεδιάσει το θάνατό του: αυτός μαχαιρώθηκε το 1432. Ο Λουδοβίκος Γ'Γ΄ που περίμενε στην Καλαβρία, απεβίωσε το 1434. Η Ιωάννα Β΄, αφού ονόμασε διάδοχο τον αδελφό του [[Ρενέ Α΄ της Νάπολης|Ρενέ των Βαλουά-Ανζού]], απεβίωσε στις 2 Φεβρουαρίου 1435 σε ηλικία 61 ετών. Ήταν η τελευταία από τον κλάδο των Καπέτων-Ανζού. Την διαδέχθηκε ο Ρενέ (1435-1442), αλλά ο Αλφόνσος Ε'Ε΄ ήρθε με στόλο και κατέλαβε τη Νάπολη γενόμενος βασιλιάς της. ΕπανενώθηκεΈληξε έτσι η για 176 έτη κυριαρχία των Γάλλων (1266-1442) και επανενώθηκε το βασίλειο Σικελίας-Νάπολης από τον Οίκο των Τραστάμαρα.
==Πηγές==
|
