Εράρ του Μπριέν-Ραμρύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Εράρ''', γαλλ. Érard (π. 1170 - 1246) από τον [[Οίκος ντε Μπριέν|Οίκο ντε Μπριέν]] ήταν κύριος του Ραμρύ (Ramerupt) και του Βενιζύ (Venizy). Προκειμένου να γίνει ο επόμενος κόμης της Καμπανίας, υποκίνησε τον πόλεμο για τη Διαδοχή στην Καμπανία.

Γεννήθηκε στο Ραμρύ του Ωμπ, στην Καμπανία της Γαλλίας και ήταν γιος του [[Ανδρέας ντε Μπριέν|Ανδρέα]] κυρίου του Ραμρύ και της Αδελαΐδας των Τραινέλ, κόρης του Ανσώ κυρίου του Βενισύ. Την κομητεία του Μπριέν έλαβεείχε λάβει ο θείος του [[Εράρ Β΄ ντε Μπριέν]], πρωτότοκος αδελφός του Ανδρέα.

Ο [[Ερρίκος Β΄ της Καμπανίας|Ερρίκος Β΄]] κόμης της Καμπανίας, που δεν είχε ακόμη νυμφευτεί, πριν φύγει ως Σταυροφόρος είπε πως, αν δεν επιστρέψει να τον διαδεχθεί ο νεότερος αδελφός του [[Θεοβάλδος Γ΄ της Καμπανίας|Θεοβάλδος Γ΄]] και έβαλε τους βαρόνους του να υπογράψουν σε αυτό. Ακολούθησε την Γ΄ Σταυροφορία και εκεί νυμφεύτηκε την [[Ισαβέλλα Α΄ της Ιερουσαλήμ|Ισαβέλλα Α΄ των Ανζού]] βασίλισσα της Ιερουσαλήμ και απέκτησε την Αλίκη και τη Φιλίππα. Το 1197 που απεβίωσε έπρεπε να τον διαδεχθείδιαδεχθούν ηοι κόρες Αλίκητου, αλλά δεν ενδιαφέρθηκεενδιαφέρθηκαν και ανέλαβε ο Θεοβάλδος Γ΄ και· όταν αυτός απεβίωσε το 1201, ανέλαβε η σύζυγός του [[Λευκή της Ναβάρρας, κόμισσα της Καμπανίας|Λευκή των Χιμένεθ]] και ο ανήλικος γιος τους [[Θεοβάλδος Δ΄Α΄ της ΚαμπανίαςΝαβάρρας|Θεοβάλδος Δ΄]].

Ο εξάδελφός του Εράρ, ο [[Ιωάννης της ΒρυένηςΒρυέννης]] είχε νυμφευτεί τη [[Μαρία του ΜομφεράΜομφερράτου]], κόρη της ΙΣαβέλλαςΙσαβέλλας Α΄ από προηγούμενο γάμο της. Ο Εράρ, ίσως επηρεασμένος από αυτό, μετέβη στην Παλαιστίνη, νυμφεύτηκε τη Φιλίππα και επέστρεψε, διεκδικώντας την κομητεία του πατέρα της το 1216 με όπλα. Έτσι ξεκίνησε ο Πόλεμος για τη Διαδοχή της Καμπανίας. Τότε ο [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας]] συγκάλεσε την Αυλή του για δικάσει την υπόθεση. Το 1217 αποφασίστηκεαποφάνθηκε ότι ο Θεοβάλδος Γ΄ είχε δηλώσει υποτέλεια στον βασιλιά, ενώ η Αλίκη και η Φιλίππα δεν διεκδίκησαν την κληρονομία. Η Λευκή έδειξε το έγγραφο με τις υπογραφές των βαρόνων, που έλεγε, ότι αν ο Ερρίκος Β΄ δεν επιστρέψει να τον διαδεχθεί ο νεότερος αδελφός του.

Ο Εράρ δυσαρεστήθηκε και εξεγέρθηκε με τα όπλα. Έτσι ξεκίνησε ο Πόλεμος για τη Διαδοχή της Καμπανίαςανοικτά. Συγκέντρωσε βαρόνους από τα (νοτιοδυτικά) σύνορα της Καμπανίας ή δυσαρεστημένους από τη συγκεντρωτική πολιτική του Θεοβάλδου Γ΄ στο εσωτερικό της κομητείας του. Η στάση ενισχύθηκε από τον Σίμωνα του Ζουανβίλ σενεσάλη της Καμπανίας και τον [[Θεοβάλδος Α΄ της Λωρραίνης|Θεοβάλδο Α΄]] δούκα της Λωρραίνης. Ωστόσο η Λευκή επέτυχε ο πάπας να τους αφορίσει και να την υποστηρίξουν ο κόμης του Μπαρ, ο δούκας της Βουργουνίας και ο [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν]] της Γερμανίας. Το 1218 οι υποστηρικτές της έκαψαν το Νανσύ, πρωτεύουσα της Λωρραίνης. Τότε ο κάθε σύμμαχος του Εράρ άρχισε να κάνει ξεχωριστά ειρήνη και το ίδιο έκανε και ο Εράρ το 1218: η Λευκή του έδωσε 4000 λίβρες και ετήσια απολαβή 1200 λιβρών.