Ραϋμόνδος Βερεγγάριος της Άντρια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
34kor34 (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|27|05|2015}}
{{Πληροφορίες προσώπου}}
'''Ραϊμόνδος - Βερεγκάριος της Άντρια''' ([[1281]] - [[1307]]) κόμης της [[Άντρια]] και δούκας του [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]]. Πέμπτος υιός του βασιλιά της Νάπολης [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου B΄ του Χωλού]] βασιλιά της Νάπολης και της [[Μαρία της Ουγγαρίας|Μαρίας των Άρπαντ]], κόρης του [[Στέφανος ΣΤ΄ της Ουγγαρίας|Στεφάνου ΣΤ¨]] της Ουγγαρίας.
 
Στην παιδική του ηλικία δεν έζησε στην [[Νάπολη]], παράαλλά στην γενέτειρα του [[Προβηγκία]] (όπου γεννήθηκε σε μια σύντομη εκστρατεία του πατέρα του) υπό την κηδεμονία του Γουλιέλμου του Μανουάρ. Με την [[συνθήκη του Κανφράνκ]] ([[1288]]) δόθηκε όμηρος με δύο μεγαλύτερους αδελφούς του στην Αραγωνική αυλήΑυλή, σε αντάλλαγμα της απελευθέρωσης του πατέρα τους. Ήταν άρρωστος εκείνη την χρονιά και δεν στάλθηκε αμέσως, παράαλλά τον επόμενο χρόνο ([[1289]]). Τα τρία αδέλφια είχαν βασιλική μεταχείριση στην αιχμαλωσία τους και με την συνοδεία 100 νέων ευγενών απελευθερώθηκαν ([[1295]]) με την [[Συνθήκη του Ανάνι]].
 
Μετά την απελευθέρωσηαπελευθέρωσή του, ταξίδεψε στην Νάπολη, επισκέφτηκε το [[Καστέλ ντελ' Όβο]] και ακολούθησε τον αδελφό του [[Άγιος Λουδοβίκος της Τουλούζης|Λουδοβίκο]] επίσκοπο της Τουλούζης στην Ρώμη. Επέστρεψε στην Νάπολη με τους αδελφούς του [[Φίλιππος Α΄ του Τάραντα|Φίλιππο]] πρίγκιπα του Τάραντα και [[Ιωάννης της Γραβίνας|Ιωάννη]] κόμη της Γραβίνας προκειμένου να υποδεχτούν την [[Γιολάντα της Αραγωνίας|Γιολάντα]], κόρη του [[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Γ΄]] της Αραγωνίας]] και νύφη του αδελφού τους [[Ροβέρτος της Νάπολης|του αδελφού τους Ροβέρτου]] της Νάπολης.
 
Το [[1300]] δέχτηκε τις κομητείες [[Γραβίνα]] και [[Άντρια]] και τους πύργους Βαϊράνο, Λεσίνα, και Τέρα ντι Μούρο. Έχασε την Γραβίνα το [[1302]]. Τον Δεκέμβριο του [[1304]] κλήθηκε στην κομητεία του Πεδεμοντίου. Λίγο αργότερα δημιουργήθηκε το [[Βασίλειο της Σικελίας]] και ο ίδιος διορίστηκε μέγας Ταξιάρχης (1305), αλλά η επιρροή του περιορίστηκε. Πολέμησε τους Αραγωνέζους στην [[Σικελία]] ([[1301]]), παραχωρώντας στους [[Ναΐτες]] μια έκταση γης κοντά στην Γραβίνα. Τον Ιούλιο του [[1304]], πήγε ξανά στην Νάπολη προκειμένου να υποδεχτεί την νέα νύφη του αδελφού του Ροβέρτου, [[Σάντσα της Μαγιόρκα|Σάντσα]], κόρη του [[Ιάκωβος Β΄ της ΜαγιόρκαΜαγιόρκας|Ιακώβου Β΄]] της Μαγιόρκας]].
 
ΠέθανεΑπεβίωσε λίγο μετά τον γάμο του με την Μαργαρίτα, κόρη του [[Ροβέρτος του Κλερμόν|Ροβέρτου]] κόμη του Κλερμόν]].
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Raymond Berengar of Andria}}