Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 28:
== Βιογραφία ==
Γονείς του ήταν ο [[Μαξιμιλιανός Α΄ Ιωσήφ της Βαυαρίας|Μαξιμιλινός Α΄ Ιωσήφ]] της Βαυαρίας και η Βιλελμίνη (Wilhelmina) της Έσσης-Ντάρμσταντ. Τον Οκτώβριο του 1810 νυμφεύθηκε την Θηρεσία των Βέττιν (1792-1854), κόρη του Φρειδερίκου δούκα της Σαξωνίας-Χίλντμπουργκχάουζεν. Ο γάμος του αποτέλεσε το πρώτο [[Οκτόμπερφεστ]]. Ο Λουδοβίκος Α΄ απέρριψε έντονα τη συμμαχία του πατέρα του με τον [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης|Ναπολέοντα Α΄]] της [[Γαλλία|Γαλλίας]].
Ο Λουδοβίκος ήταν φιλέλληνας, φανατικός ελληνιστής συλλέκτης και φίλος των [[Τέχνη|τεχνών]]. Επί βασιλείας του το Μόναχο αναδείχτηκε καλλιτεχνικά. Άρχισε τις ανοικοδομητικές εργασίες πριν ακόμα βασιλεύσει, όταν ήταν πρίγκηπας, και συνέχισε ακόμα και μετά την καθαίρεσή του. Διέταξε την ανέγερση πολλών [[νεοκλασικισμός|νεοκλασικών]] και [[νεοουμανισμός|νεοουμανιστικών]] κτηρίων, με πρότυπο την αρχιτεκτονική της αρχαίας Ελλάδας. Πολλά από τα έργα του διατηρούνται μέχρι σήμερα και βρίσκονται στο Μόναχο. Διαρρύθμισε την [[Λούντβιχστράσσε]] (γερμ. Ludwigstraße, οδός Λουδοβίκου) με το Πανεπιστήμιο του Μονάχου που το μετέφερε από την πόλη Λούντβιχσμπουργκ, την [[Φέλντχέρρενχάλλε]] (γερμ. Feldherrnhalle, αίθουσα των στραταρχών), το [[Σίγκεστορ]] (γερμ. Siegestor, Πύλη της Νίκης), η [[Εθνική Βιβλιοθήκη του Μονάχου]], η Πλατεία του Βασιλέα, (γερμ. Königsplatz), η [[Γλυπτοθήκη του Μονάχου|Γλυπτοθήκη]], τα Προπύλαια, η [[Κρατική αρχαιολογική συλλογή Μονάχου]], η Νέα και η Παλαιά Πινακοθήκη, η Ρούμεσχάλλε (γερμ. Ruhmeshalle, Αίθουσα της Δόξας), και το άγαλμα της Βαυαρίας. Σε δύο βουνοπλαγιές έκτισε το μνημείο της Βαλχάλας και την Αίθουσα της Απελευθέρωσης.
| |||