Έμπερχαρντ της Φραγκονίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Ο Έμπερχαρντ ήταν ο δεύτερος γιος του [[Κορράδος της Θουριγγίας|Κορράδου της Θουριγγίας]] και της συζύγου του, Γλίσμουθ, πιθανότατα νόθας κόρης του αυτοκράτορα [[Αρνούλφος, δούκας της Καρινθίας|Αρνούλφου]] δούκα της Καρινθίας]]. Οι Κορραδίνοι αγωνίστηκαν έντονα για την επικράτηση στη Φραγκονία εναντίον των γιων του δούκα Ερρίκου της Φραγκονίας, του [[Οίκος των Μπάμπενμπεργκ|Οίκου των Μπάμπενμπεργκ]]. Το [[906]], τα δύο μέρη έδωσαν μάχη μεταξύ τους κοντά στο [[Φρίτσλαρ]]. Ο Κορράδος της Θουριγγίας σκοτώθηκε, όπως και οι δύο από τους τρεις αδελφούς Μπάμπενμπεργκ. Η έριδα με τους Μπάμπενμπεργκ έλαβε τέλος όταν ο βασιλιάς [[Λουδοβίκος το παιδί]] πήρε το μέρος των Κορραδίνων και ο Κορράδος Α' έγινε ο αδιαφιλονίκητος δούκας όλης της Φραγκονίας.
 
Στην επιθανάτιο κλίνη του ο Κορράδος Α' σύστησε στον αδελφό του, Έμπερχαρντ, να μην κάνει καμιά απόπειρα να εξασφαλίσει την διαδοχή, αντίθετα να βοηθήσει στην άνοδο του γερμανικού θρόνου τού έως τότε αντιπάλου του [[Ερρίκος ο κυνηγός|Ερρίκου του κυνηγού]] δούκα της Σαξονίας. Ο Έμπερχαρντ σεβάστηκε την τελευταία επιθυμία του αδελφού του, αφού ήταν ο μοναδικός τρόπος να συμφιλιωθούν οι [[Σάξονες]] και οι [[Φράγκοι]], ώστε να μην διαλυθεί το γερμανικό κράτος σε πολυάριθμα δουκικά κρατίδια.
Γραμμή 28:
Όσο ζούσε παρέμεινε πιστός στον Ερρίκο τον κυνηγό που του παραχώρησε το δουκάτο της [[Λωραίνη]]ς (926 – 928), αλλά όταν πέθανε ήρθε σε σύγκρουση με τον γιο και διάδοχο του [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|αυτοκράτορα Όθωνα Α΄]]. Ξεκίνησε το 937 μετά από σύγκρουση του με κάποιον Σάξονα δούκα που αρνήθηκε να του πληρώσει φόρο γιατί δεν ήταν Σάξονας και η διαμάχη μεταφέρθηκε στην αυλή του αυτοκράτορα Όθωνα Α΄. Ο Όθωνας δικαίωσε τον Σάξονα όταν διέταξε τον Έμπερχαρντ να πληρώσει πρόστιμο, ενώ υπέβαλε τους συνοδούς του στην ατιμωτική τιμωρία μεταφοράς νεκρών σκύλων στο κοινό.
 
Ο Έμπερχαρντ συμμάχησε με τους αντιπάλους του Όθωνα και εξεγέρθηκε εναντίον του το 938 με την υποστήριξη του [[Θάνκμαρ]], ετεροθαλούς αδελφού του Όθωνα και του νέου δούκα της [[Βαυαρία]]ς Έμπερχαρντ, γιου του [[Αρνούλφος, δούκας της Βαυαρίας|Αρνούλφου]] δούκα της Βαυαρίας]]. Ο Θάνκμαρ σκοτώθηκε στην μάχη και ο [[Έμπερχαρντ της Βαυαρίας]] αντικαταστάθηκε στο δουκάτο από τον θείο του Μπέρτχολ της Βαυαρίας (938 – 945). Μετά από μια σύντομη συμφιλίωση με τον Όθωνα εξεγέρθηκε ξανά εναντίον του με την υποστήριξη του θείου Φρειδερίκου αρχιεπισκόπου του [[Μάιντς]] και του νεώτερου αδελφού του Όθωνα [[Ερρίκος Α' της Βαυαρίας|Ερρίκου]].
 
Στις 2 Οκτωβρίου 939 οι επαναστάτες ηττήθηκαν στην [[μάχη του Άντερναχ]]. Ο ίδιος ο Έμπερχαρντ σκοτώθηκε στην μάχη και το δουκάτο του έγινε αυτοκρατορική κτήση.