Κλεομένειος Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κλεομένειος Πόλεμος''' <ref> Πολύβιος. Η Άνοδος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, 2.46. </ref> (229 / 228-222 π.Χ.) διεξήχθη από τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] και τον σύμμαχό της, την [[Ήλιδα]], κατά της [[Αχαϊκή Συμπολιτεία|Αχαϊκής Συμπολιτείας]] και της [[Μακεδονία (αρχαίο βασίλειο)|Μακεδονίας]]. Ο πόλεμος τελείωσε με μια μακεδονική και αχαϊκή νίκη.

 

 

Σε σύντομο χρονικό διάστιμα, ο Κλεομένης εκκαθάρισε τις πόλεις της Αρκαδίας από τις φρουρές των Αχαιών τους, αφού συνέτριψε μια άλλη Αχαιική δύναμη στη Δύμη. Αντιμετωπίζοντας τη σπαρτιατική κυριαρχία,ο Άρατος αναγκάστηκε να στραφεί στον Αντίγονο III Δοσών (229-221 π.Χ.) της Μακεδονίας. Σε αντάλλαγμα της Μακεδονικής βοήθειας, οι Αχαιοί ήταν υποχρεωμένοι να παραδώσουν την ακρόπολη με θέα την Κόρινθο στον Αντίγονο. Ο Κλεομένης εισέλαβε τελικά στην Αχαΐα, καταλαμβάνοντας τον έλεγχο της Κορίνθου και του Άργους, αλλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει στη Λακωνία όταν ο Αντίγονος έφτασε στην Πελοπόννησο. Ο Κλεομένης πολέμησε τους Αχαιούς και τους Μακεδόνες στα Σελλάσια, όπου οι Σπαρτιάτες έχασαν. Στη συνέχεια κατέφυγε στην αυλή του συμμάχου του, Πτολεμαίου Γ 'της Αιγύπτου (246-222 π.Χ.), όπου τελικά αυτοκτόνησε μετά από μια αποτυχημένη εξέγερση εναντίον του νέου Φαραώ, Πτολεμαίου Δ' (221-205 π.Χ.) .

<references/>

{{Πόλεμοι στην Αρχαία Ελλάδα}}