Ούγος Β΄ του Σαιντ-Ομέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ούγος Β΄''', γαλλ. Hugues (π. 1150 - 1204) από τον [[Οίκος του Σαιντ-Ομέρ|Οίκο του Σαιντ-Ομέρ]] ήταν ιππότης, που ακολούθησε τις Σταυροφορίες και έγινε τιτουλάριος πρίγκιπας της Γαλιλαίας & κύριος της ΤβεριάδοςΤιβεριάδος.

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Γκωτιέ του Σαιντ-Ομέρ|Γκωτιέ]] και της Εσίβας του Μπυρ πριγκίπισσας της Γαλιλαίας, κόρης του [[Ελινάν]] πρίγκιπα της ΓαλιλαάςΓαλιλαίας (ή του Ραντούλφ, ανιψιού του [[Γουλιέλμος Α΄ του Μπυρ|Γουλιέλμου Α΄]] πρίγκιπα της Γαλιλαίας).<ref name="Hamilton94">Bernard Hamilton, ''The Leper King and His Heirs: Baldwin IV and the Crusader Kingdom of Jerusalem'', (Cambridge University Press, 2000), 94.</ref>

Το 1174 ο πατέρας του απεβίωσε και η Εσίβα έκανε δεύτερο γάμο με τον [[Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης|Ραϋμόνδο Γ΄ των Τουλούζης]] κόμη της ΤρίπληςΤρίπολης, που έγινε ο επόμενος πρίγκιπας της Γαλιλαίας.<ref name="Hamilton94" /> Το 1179 στη μάχη εναντίον του [[Σαλαντίν]] στο Μαρζ Αγύν ο Ούγος Β΄ αιχμαλωτίστηκε, εξαγοράστηκε όμως από τη μητέρα του. Το 1182 ο Ραϋμόνδος Γ΄ ήταν ασθενής και έτσι ο Ούγος Β΄ οδήγησε τον στρατό της Γαλιλαίας στη μάχη του κάστρου Μπελβουάρ.: Πολέμησεπολέμησε σκληρά, αλλά η νίκη του επί του Σαλαντίν είχε ισχνά αποτελέσματα.<ref>William of Tyre, XXII.16</ref>

Η ήττα του Χαττίν το 1187 σήμανε το τέλος της Γαλιλαίας· ο Ραϋμόνδος Γ΄ σκοτώθηκε λίγο μετά. Τον διαδέχθηκε ο Ούγος Β΄ ως τιτουλάριος πρίγκιπας της Γαλιλαίας. Ο ίδιος απεβίωσε το 1204. Επειδή ο δευτερότοκος αδελφός του [[Γουλιέλμος του Σαιντ-Ομέρ (γιος Γκωτιέ)|Γουλιέλμος]] είχε αποβιώσει, τον διαδέχθηκε ο τρίτος αδελφός [[Ραούλ του Σαιντ-Ομέρ|Ραούλ]] ως τιτουλάριος πρίγκιπας της Γαλιλαίας.

Η φυλάκισή τού Ούγου Β΄ από τον Σαλαντίν έγινε η έμπνευση της ''Οδού της Ιπποσύνης (Ordene de Chevalerie)'', του πρώτου Ιπποτικού έργου για τον ιπποτισμό.