Αρχαιολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

H '''αρχαιολογία''' είναι η «μελέτη των αρχαίων πραγμάτων». Ο ακριβής σύγχρονος ορισμός της είναι η «συστηματική μελέτη των υλικών καταλοίπων του απώτερου ή πιο πρόσφατου ανθρώπινου παρελθόντος μέσω της εφαρμογής θεωρίας και μεθόδου»<ref name="koykoyzeli">{{cite book | last=Κουκουζέλη | first= Αλ.| coauthors=Ε. Μανακίδου, Κ. Σμπόνιας | year=2000 | month= | title=Αρχαιολογία στον ελληνικό χώρο | publisher=[[Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο|Ε.Α.Π.]] | location=Πάτρα | id=ISBN 960-538-489-2 | pages= 17-85 }}</ref>. Ο όρος βέβαια αναπτύχθηκε στην εξελικτική πορεία της [[Επιστήμη|επιστήμης]] για να περιλαμβάνει πολύ περισσότερα πράγματα στο εννοιολογικό της πλαίσιο. Το [[1948]] ο [[Γουόλτερ Τέιλορ]] (Walter Taylor) έδωσε έναν πρώτο ορισμό, γράφοντας πως "η Αρχαιολογία δεν είναι [[ιστορία]], ούτε [[ανθρωπολογία]]. Ως αυτόνομη επιστήμη περιλαμβάνει τη δική της μεθοδολογία και εξειδικευμένες τεχνικές, για τη συγκέντρωση ή ''παραγωγή'' πολιτισμικής πληροφόρησης", από έρευνα στερεής ύλης και μνημείων του παρελθόντος. Σύμφωνα με τον [[Μόρτιμερ Γουίλερ]] «ο αρχαιολόγος φέρνει στο φως όχι πράγματα αλλά ανθρώπους»<ref>{{cite book | last=Wheeler | first= M. | coauthors=| year=1954 | month= | title=Archaeology from the Earth | publisher=Oxford University Press| location=Oxford | id= | pages= 13 }}</ref>, συνεπώς η αρχαιολογία είναι μελέτη ανθρώπινων λειψάνων του παρελθόντος. Ο όρος «ανθρώπινο παρελθόν» τονίζει το γεγονός ότι η αρχαιολογία δεν μελετά ζώα που έχουν εκλείψει, απολιθώματα ή πετρώματα, καθώς αυτά αποτελούν προϊόν μελέτης της [[παλαιοντολογία]]ς και της [[γεωλογία]]ς<ref name="koykoyzeli"/>. Συνεπώς, το χρονικά όριο μελέτης της αρχαιολογίας, σε ό,τι αφορά στο απώτατο παρελθόν, αγγίζει το χρονικό όριο των 2.000.000 ετών π.π.<ref>π.π. δηλαδή προ παρόντος σε αβαθμονόμητη κλίμακα.</ref>