Μυστράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 80:
Ο πληθυσμός του Μυστρά έφτασε κατά τα τέλη του 18ου αι. στους 18.000 κατοίκους. Η ανάπτυξή του στηρίχτησε στο εμπόριο του μεταξιού και στην εμποροπανήγυρη που γινόταν κάθε Σεπτέμβριο. Μάλιστα, ο Μυστράς έφτασε να θεωρείται η δεύτερη σε σημασία αγορά της πελοποννησιακής ενδοχώρας μετά από την [[Τρίπολη Αρκαδίας]]. Έτσι, κατά τα τέλη του 18ου αι., το 12% των κατοίκων του Μυστρά ήταν [[Εβραίοι]], ενώ στην πόλη υπήρχαν υποκαταστήματα [[Γαλλία|γαλλικών]] εμπορικών οίκων και οι έμποροι από τον Μυστρά μνημονεύονται στη [[Μασσαλία]] και σε άλλες [[Ευρώπη|ευρωπαϊκές]] πόλεις.
[[File:Panagiotis_Giatrakos_2.JPG|thumb|right|Παναγιώτης Γιατράκος]]
Οι κάτοικοι του Μυστρά συμμετείχαν ενεργά στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]. Ο προεστός [[Παναγιώτης Κρεββαττάς]], ο [[Παναγιώτης Γιατράκος]] και άλλοι μυήθηκαν στη [[Φιλική Εταιρεία]], ενώ πολλοί αγωνίστηκαν στην Πελοπόννησο και τη [[Στερεά Ελλάδα]]. Η πόλη πυρπολήθηκε από τον [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] το [[1825]], κατά την εισβολή των [[Αίγυπτος|Αιγυπτίων]] στην Πελοπόννησο.
Μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και της Σπάρτης ([[1834]]), οι κάτοικοι του Μυστρά εγκατέλειψαν σταδιακά τον οικισμό και εγκαταστάθηκαν στη νέα πόλη. Ένα δίστιχο που λεγόταν γύρω στα 1840 εγκωμίαζε τα διπλανά χωριά, ενώ υπενθύμιζε την εγκατάλειψη του Μυστρά.<br> «''Παρόρι με τα κρύα νερά κι' Άι Γιάννη με τ' άνθη''.<br> ''κι' εσύ, καημένε μου Μυστρά, που σ' έφαγεν η Σπάρτη''».
Ο Μυστράς, που το [[1879]] είχε μόλις 913 κατοίκους, δεν έπαυσε, εντούτοις, ως ιστορικός χώρος, να προκαλεί το ενδιαφέρον Ελλήνων και ξένων, όπως προκύπτει από τις περιγραφές περιηγητών του 19ου και 20ού αι. Οι τελευταίες οικογένειες εγκατέλειψαν τον Μυστρά το [[1952]], οπότε ολόκληρος ο οικισμός κηρύχτηκε αρχαιολογικός χώρος.
== Οι εκκλησίες του Μυστρά ==
| |||