Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Η φωτογραφία: επαναφορά Aρχείου |
|||
Γραμμή 3:
== Τα γεγονότα ==
Η κυβέρνηση Κανελλόπουλου είχε αρχίσει τη θητεία της στις 3 Απριλίου και,
Στις [[21 Απριλίου]] [[1967]] και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για την [[28 Μαΐου|28η Μαΐου]] 1967, ομάδα 29 επίορκων αξιωματικών υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γεωργίου Παπαδόπουλου]] κατέλαβαν την εξουσία με [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου]]. Τις πρώτες πρωινές ώρες στις [[21 Απριλίου]] θέτοντας τα διαπιστευμένα όπλα και τους ευέλπιδες κατά της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας και ουσιαστικά κατά του λαού κατέλαβαν επίκαιρα σημεία της πρωτεύουσας. O [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Κωνσταντίνος]] την ίδια μέρα όρκισε την πρώτη χουντική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του [[άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]] [[Κωνσταντίνος Κόλλιας|Κωνσταντίνο Κόλλια]]. Ο Κωνσταντίνος υποστήριξε αργότερα ότι υπήρξε δέσμιος, «αιχμάλωτος των χουντικών»,<ref>{{cite book|author=Βασιλεύς Κωνσταντίνος|title=Χωρίς τίτλο|pages=240-241|volume=B΄|publisher=[[Το Βήμα]]|location=Αθήνα|year=2015|isbn=978-960-503-694-2|others=Συγγραφική αρωγή: Γιώργος Π. Μαλούχος}}</ref> χωρίς δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης και εξαναγκάστηκε να ορκίσει την Κυβέρνηση των χουντικών. Ισχυρίστηκε ότι οι πρωτεργάτες του πραξικοπήματος, Γεώργιος Παπαδόπουλος, [[Στυλιανός Παττακός]] και [[Νικόλαος Μακαρέζος]] τον επισκέφτηκαν στα ανάκτορα του [[Τατόι|Τατοΐου]], απαιτώντας να ορκίσει κυβέρνηση της αρεσκείας τους και να νομιμοποιήσει την ανατροπή του πολιτεύματος<ref>''Χωρίς τίτλο'', Β΄, σελ. 240-241.</ref> και τον πίεζαν να ορίσει πρωθυπουργό τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου του [[ΓΕΣ]] (Α/ΓΕΣ) στρατηγό [[Γρηγόριος Σπαντιδάκης|Γρηγόριο Σπαντιδάκη]],<ref name=Kostantinos-253>''Χωρίς τίτλο'', Β΄, σελ. 253.</ref> ο οποίος θεωρείο άνθρωπος των Ανακτόρων, αλλά είχε τελικά συνταχθεί μαζί τους, ή επεδείκνυε -έστω, κατά τον Κωνσταντίνο- επαμφοτερίζουσα στάση, όχι ξεκάθαρη.<ref>''Χωρίς τίτλο'', Β΄, σελ. 241.</ref> Τελικά, ο Κωνσταντίνος, σύμφωνα με τις μεταγενέστερες εξηγήσεις του για τη στάση του, απέρριψε την υποψηφιότητα του Σπαντιδάκη και αντιπρότεινε τον έμπιστο του Παλατιού Κ. Κόλλια, εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ήλπιζε -κατά τη διήγηγσή του πάντοτε- ότι έτσι «θα κέριζ[ε] χρόνο δίνοντας την ευκαιρία σε άλλες [μη πιστές στη Χούντα] αξιόμαχες μονάδες [των ενόπλων δυνάμεων] να αντιληφθούν ότι [ήταν] εναντίον του πραξικοπήματος».<ref name=Kostantinos-253/>
|