Επίρρημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Esslet (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 6687377 από τον 195.97.90.113 (Συζήτηση)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Στα ελληνικά υπάρχει και άλλη μία κατηγορία επιρρημάτων, η οποία προήλθε από το [[σύστοιχο αντικείμενο]]. Η χαρακτηριστική κατάληξη των επιρρημάτων στα ελληνικά είναι η κατάληξη -ως, η χρήση της οποίας έχει πλέον περιοριστεί έναντι της κατάληξης σε -α. Η άλλη κατηγορία επιρρημάτων λήγει σε -α. Αρχικά, σε κάποιες προτάσεις υπήρχε το σύστοιχο αντικείμενο, το οποίο βρισκόταν στην αιτιατική πληθυντικού του ουδέτερου γένους. Αργότερα, το αντικείμενο χρησιμοποιήθηκε στον λόγο σαν επίρρημα και σταδιακά έγινε επίρρημα, καθώς αυτού του είδους τα επιρρήματα άρχισαν να χρησιμοποιούνται και σε μη σύστοιχα ρήματα.
 
Τα επιρρήματα είναι τα παρακατω:
α) Τοπικά: (πού): εδώ, εκεί, μέσα, έξω, βόρεια, νότια,πανω,δεξια.
β) Χρονικά: (πότε): σήμερα, τώρα, πέρυσι, έπειτα, κάποτε,αργοτερα.
γ) Τροπικά: (πώς): έτσι, μαζί, όπως, αλλιώς, ξαφνικά .
δ) Ποσοτικά: (πόσο): λίγο, πολύ, τόσο, κάμποσο, περισσότερο.
ε) Βεβαιωτικά: ναι, μάλιστα, βέβαια, αλήθεια, σωστά.
στ) Διστακτικά: ίσως, τάχα, δήθεν, πιθανόν, άραγε,μαλλον.
ζ) Αρνητικά: όχι, δεν, μην.