Αντισύλληψη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Αντισυλληπτικά φραγμού: δρθρ Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
|||
Γραμμή 82:
Τα [[αντισυλληπτικά φραγμού]] είναι συσκευές που έχουν σκοπό να αποτρέψουν μια [[εγκυμοσύνη]] εμποδίζοντας με φυσικό τρόπο την είσοδο του [[σπέρμα]]τος στη [[μήτρα].<ref name=Neinstein2008/> Σε αυτά περιλαμβάνονται το ανδρικό [[προφυλακτικό]], το [[γυναικείο προφυλακτικό]], το [[τραχηλικό κάλυμμα]], το [[διάφραγμα (αντισυλληπτικό)|διάφραγμα]], και το [[αντισυλληπτικό σφουγγάρι]] εμποτισμένο με [[σπερματοκτόνο]].<ref name=Neinstein2008>{{cite book|last=Neinstein|first=Lawrence|title=Adolescent health care : a practical guide|year=2008|publisher=Lippincott Williams & Wilkins|location=Philadelphia|isbn=9780781792561|page=624|url=http://books.google.ca/books?id=XIzo5uo3XIQC&pg=PA624|edition=5th ed.}}</ref>
Παγκοσμίως, τα προφυλακτικά αποτελούν την πιο κοινή μέθοδος αντισύλληψης.<ref>{{cite book|last=Chaudhuri|title=Practice Of Fertility Control: A Comprehensive Manual|year=2007|publisher=Elsevier India|isbn=9788131211502|page=88|url=http://books.google.ca/books?id=pzanxKlcU74C&pg=PA88|edition=7th}}</ref> Το [[ανδρικό προφυλακτικό]] είναι μια λεπτή ελαστική μεμβράνη που εφαρμόζεται στο πέος που βρίσκεται σε στύση και συγκρατεί το σπέρμα πριν και μετά την
Τα ανδρικά προφυλακτικά και το διάφραγμα με σπερματοκτόνο έχουν παρόμοια ποσοστά αποτυχίας τυπικής χρήσης πρώτου έτους, τα οποία ανέρχονται σε 15% και 16% αντίστοιχα.<ref name=Hopkins2010/> Με άριστη χρήση, τα προφυλακτικά είναι πιο αποτελεσματικά, με ποσοστό αποτυχίας πρώτου έτους 2%, έναντι του διαφράγματος, με ποσοστό αποτυχίας πρώτου έτους 6%.<ref name=Hopkins2010/> Τα προφυλακτικά έχουν ως πρόσθετο πλεονέκτημα ότι βοηθούν στην πρόληψη της εξάπλωσης ορισμένων σεξουαλικώς μεταδιδομένων λοιμώξεων, όπως το [[HIV/AIDS]].<ref name=WHO_FP2011>{{cite book|first=World Health Organization Department of Reproductive Health and Research|title=Family planning : a global handbook for providers : evidence-based guidance developed through worldwide collaboration.|year=2011|publisher=WHO and Center for Communication Programs|location=Geneva, Switzerland|isbn=978-0-9788563-7-3|url=http://www.fphandbook.org/sites/default/files/hb_english_2012.pdf|edition=Rev. and Updated ed.}}</ref>
|