Λατινοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αυτό περιλάμβανε αρχικά την [[Αθήνα]] και τη [[Θήβα]], πιθανόν και το [[Άργος]]. Ήταν από τις περιοχές που ο Βονιφάτιος έπρεπε να δώσει μάχη για να κυριεύσει, όπως ήταν και η Εύβοια και η Πελοπόννησος. Για κάθε σπιθαμή γης που έπαιρνε στα χέρια του, ακόμα και αμαχητί, έπρεπε να ανταμείβει εκείνους που τον είχαν συνδράμει στρατιωτικά. Επειδή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του τον είχε βοηθήσει ο [[Φράγκοι|Φράγκος]] σταυροφόρος [[Όθων ντε Λα Ρος]], ως ανταμοιβή του έδωσε τον τίτλο του δούκα ή του κυρίου (αυθέντου) -ο ίδιος συστηνόταν ως Μέγας Κύρης των Αθηνών. Το [[δουκάτο των Αθηνών]] αρχικά υπαγόταν στο Βασίλειο της Θεσσαλονίκης αλλά μετά την κατάλυση αυτού, "μεταφέρθηκε" στη δικαιοδοσία του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]]. Το 1311 Καταλανοί μισθοφόροι νίκησαν τους Φράγκους δούκες των Αθηνών και ίδρυσαν καταλανικό κράτος που επιβίωσε περίπου 80 χρόνια -μέχρι το 13871388. Τότε οι Καταλανοί νικήθηκαν από τους [[Ατσαγιόλι]] της [[Φλωρεντία]]ς. Οι τελευταίοι κράτησαν το δουκάτο 70 χρόνια μέχρι την Τουρκοκρατία και, πιο συγκεκριμένα, ως το 1460.