Τηλεόραση στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Ιστορία της τηλεόρασης στην Ελλάδα==

===Πρώτες πειραματικές προσπάθειες (ως το 1966)===

Μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]] η χρήση της τηλεόρασης σαν μέσο ψυχαγωγίας και ενημέρωσης γενικεύτηκε στον δυτικό κόσμο, είτε κάτω από την κρατική επίβλεψη, όπως στη [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανία]] με το [[BBC]], είτε κάτω από την ιδιωτική πρωτοβουλία και λειτουργία, όπως στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]] με το [[NBC]].<ref>{{harvnb|Βαλούκος|2008|p=14}}</ref> Στην Ελλάδα, αντίθετα, το πολιτικό κλίμα με το τέλος του πολέμου και αργότερα του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946–1949|εμφυλίου]] αλλά και η κακή οικονομική κατάσταση, εμπόδισαν την ανάπτυξη της τηλεόρασης, την οποία οι πολιτικοί (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) δεν ήθελαν, για δικούς τους λόγους. Ακόμη, τα νοικοκυριά δεν μπορούσαν να αντέξουν το κόστος αγοράς των συσκευών, ενώ δεν την έβλεπαν θετικά ούτε οι εκδότες, ούτε και οι κινηματογραφικές επιχειρήσεις.<ref>{{harvnb|Βαλούκος|2008|p=22-23}} · {{harvnb|Μοσχονάς|1996a|p=3}}</ref> Πάντως η βελτίωση των συνθηκών προς το τέλος της δεκαετίας του 1950 και η σταδιακή εξοικείωση των Ελλήνων με το νέο μέσο<ref>Οι τηλεοράσεις στην Ελλάδα στο τέλος του 1966 ήταν γύρω στις 13.000 ενώ πλησίαζαν τις 100.000 το 1969 ({{harvnb|Πασχαλίδης|2005|p=175}}). Οι κάτοχοί τους μπορούσαν να δουν προγράμματα από πομπούς σε αμερικανικές βάσεις ή από ξένες χώρες ([[Γιουγκοσλαβία]], [[Βουλγαρία]] ή [[Ιταλία]]). Ενδεικτικά, η [http://cybc.com.cy/%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%b1/ τηλεόραση στην Κύπρο] λειτουργεί από το 1957, πριν δηλαδή την ανεξαρτησία από τη Βρετανία και σχεδόν μια δεκαετία πριν από την Ελλάδα.</ref> έφεραν ξανά το θέμα στο προσκήνιο, αλλά οι προσπάθειες να συσταθεί ένα τηλεοπτικό δίκτυο δεν είχαν αποτέλεσμα. Στο χρονικό αυτό διάστημα, έγιναν πέντε διαγωνισμοί για την ανάπτυξη της τηλεόρασης, τα έτη 1949, 1952, 1955, 1958 και 1959, που τελικά ακυρώθηκαν, ενώ η Πολεμική Αεροπορία, ο Ελληνικός Στρατός, το [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο|ΕΜΠ]] και ιδιώτες είχαν πειραματιστεί με μικρής κλίμακας εκπομπές χωρίς συνέχεια.<ref>{{harvnb|Βαλούκος|2008|p=22}} · {{harvnb|Κάρτερ|2004|p=13}} · {{harvnb|Μοσχονάς|1996a|p=4}}</ref>