Τούρκικος καφές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 7111143 από τον Nickitron Productions (Συζήτηση)
Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Turkishcoffee.jpg|right|thumb|200px|EλληνικόςΤούρκικος καφές, σε μικρό φλιτζάνι.]]
 
Ο '''ελληνικόςτούρκικος καφές''' ([[τουρκικά]]: <span lang="tr" dir="ltr">Türk kahvesi</span>), γνωστός στην ΤουρκίαΕλλάδα και ως '''τούρκικοςελληνικός καφές''', είναι είδος [[καφές|καφέ]] που παρασκευάζεται με ψήσιμο, σε μπρίκι, αλεσμένων σε λεπτή σκόνη καβουρντισμένων κόκκων καφέ και ο οποίος πίνεται περισσότερο από κάθε άλλο είδος καφέ σε πολλές περιοχές της ανατολικής [[Μεσόγειος|Μεσογείου]], της [[Μέση Ανατολή|Μέσης Ανατολής]], των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]] και της Βόρειας [[Αφρική|Αφρικής]].
 
Ο ελληνικόςτούρκικος καφές είναι [[Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά]] της [[ΕλλάδαΤουρκία|ΕλλάδαςΤουρκίας]], σύμφωνα με την «Απόφαση 8.COM 8.28» της 8ης Συνόδου της οικείας Διακυβερνητικής Επιτροπής της [[UNESCO]] ([[Μπακού]], 2–7 Δεκεμβρίου 2013).<ref>{{cite web|title=Decision of the Intergovernmental Committee: 8.COM 8.28 |url= http://www.unesco.org/culture/ich/en/decisions/8.COM/8.28 |work=Culture: Intangible Heritage |publisher=UNESCO |accessdate=26.06.2016}}</ref>
 
== Ονομασία ==
Γραμμή 11:
 
== Παρασκευή ==
[[Εικόνα:Mocca2.JPG|thumb|right|180px|Παραδοσιακά χειροποίητα σύνεργα παρασκευής ελληνικούτούρκικου καφέ από την Κρήτη. (θήκη καφέ - ζάχαρης, αναδευτήρι, κουταλάκι και μπρίκι.]]
 
Βασικό εργαλείο της παρασκευής του ελληνικούτούρκικου καφέ είναι το λεγόμενο μπρίκι, μέσα στο οποίο πρέπει να [[βρασμός|βράσει]] (σχεδόν) το [[μίγμα]] του νερού με τον καφέ και τη [[ζάχαρη]] που ανακατεύουμε στην αρχή με το αναδευτήρι ή το κουταλάκι.
 
Επίσης χαρακτηριστικό είναι και το καϊμάκι, ένας πηχτός αφρός που δημιουργείται κατά το βρασμό του καφέ. Η παρασκευή του ελληνικού καφέ θεωρείται επιτυχημένη, όταν το καϊμάκι διατηρείται κατά το σερβίρισμά του. Σερβίρεται σε φλιτζάνι μικρό ή χοντρό (του καφέ), αργά, κατά τις ακόλουθες ονομασίες παρασκευής:
Γραμμή 28:
Άλλες ονομασίες όπως «βαρύ γλυκός», ή «πολλά βαρύς» ή «βαρύ γλυκός και όχι», αφορούν το καϊμάκι όταν σερβίρεται στο φλιτζάνι με το μπρίκι χαμηλά, όπου "βαρύς" σημαίνει καϊμάκι λείο χωρίς φυσαλίδες. Όταν τοποθετούμε το μπρίκι στη χόβολη το σκεπάζουμε μέχρι τη μέση τραβώντας με το κουταλάκι τη χόβολη γύρω του. Όταν ο καφές αρχίζει και φουσκώνει είναι έτοιμος για σερβίρισμα (με το περίπου). Συγκεκριμένα, αυτός ο τρόπος εφαρμόζεται στους ανωτέρω καφέδες, ενώ οι λεγόμενοι βραστοί όπως πχ ο «γλυκύς βραστός» σημαίνει ότι το μπρίκι στο τέλος προτού αδειάσει όλο τον καφέ στο φλιτζάνι σηκώνεται ψηλά, ώστε να δημιουργηθούν φυσαλίδες στο καϊμάκι. Έτσι το καϊμάκι δεν είναι πηχτό και βαρύ. Παλαιότερα στα παραδοσιακά καφενεία ο ταμπής δηλαδή ο παρασκευαστής καφέδων, ήξερε να παρασκευάζει 48 διαφορετικά είδη καφέ, συνδυάζοντας την ποσότητα νερού, καφέ, ζάχαρης και τρόπου σερβιρίσματος.<ref name="Petrop"/> Υπήρχαν επίσης δύο είδη φλιτζανιού. Το κανονικό και το χοντρό που είχε διπλάσια σε πάχος τοιχώματα και διατηρούσε περισσότερο χρόνο τον καφέ ζεστό.
 
Για να παρασκευαστεί σωστά ο τούρκικος καφές χρειάζεται υπομονή, ώστε να χυλώσει. Παλιότερα ψηνόταν σε σιγανή φωτιά στην χόβολη, σχεδόν επί δέκα με είκοσι λεπτά της ώρας. Ο ταμπής ανακάτευε σιγά σιγά τον καφέ άλλοτε γυρίζοντας το ειδικό αναδευτήρι, άλλοτε χτυπώντας το ελαφρά στον πάτο του μπρικιού. Έτσι μόνο χύλωνε ο καφές.
 
== Προέλευση ==
Γραμμή 51:
}}
 
{{DEFAULTSORT:ΕλληνικόςΤουρκικος καφες}}
[[Κατηγορία:Καφές]]
[[Κατηγορία:Ελληνική κουζίνα]]