Τέταρτος Ιερός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Kostisl μετακίνησε τη σελίδα Τέταρτος ιερός πόλεμος στην Τέταρτος Ιερός Πόλεμος
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Krisa 01.JPG|μικρογραφία|Το Κρισαίο πεδίο από τη θέση Στεφάνι (φωτ. Schuppi)]]
 
Ο '''Δ'Τέταρτος Ιερός Πόλεμος''' ήταν ο τελευταίος από μια σειρά [[Δελφική Αμφικτυονία|Ιερών Πολέμων]] που ονομάστηκαν έτσι γιατί στόχος τους ήταν ο έλεγχος του ιερού και του [[μαντείο των Δελφών|Μαντείου των Δελφών]] από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις του ελληνικού κόσμου. Στον πόλεμο αυτό ενεπλάκη ο [[Φίλιππος Β' της Μακεδονίας]], ο οποίος κατόρθωσε έτσι να αναμιχθεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις στην κεντρική Ελλάδα και τελικά να κατισχύσει έναντι των συνασπισμένων Ελλήνων στη [[Μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.)]].
 
==Η αφορμή του πολέμου==
Όταν ανοικοδομήθηκε το Ιερό του [[Απόλλων|Απόλλωνα]] μετά τον [[Γ'Τρίτος Ιερός Πόλεμος|Γ΄Τρίτο Ιερό Πόλεμο]], οι [[Αρχαία Αθήνα|Αθηναίοι]] έστησαν πάλι το [[ανάθημα]] που είχαν ανεγείρει μετά τους [[Περσικοί Πόλεμοι|Περσικούς πολέμους]], στο οποίο κατηγορούσαν τους [[Αρχαία Θήβα|Θηβαίους]] για [[Μηδισμός|μηδισμό]]. Οι Λοκροί της [[Άμφισσα|Άμφισσας]], παρακινημένοι από «φιλιππίζοντες» Θηβαίους, κατά τη διάρκεια του [[Αμφικτυονία|Αμφικτυονικού]] Συνεδρίου του 340 (ή 339) π.Χ. κατέθεσαν πρόταση καταδίκης των Αθηναίων σε πρόστιμο 50 [[Τάλαντο|ταλάντων]] με το αιτιολογικό ότι η αναστήλωση του αναθήματος σε περίοδο που οι Δελφοί κατέχονταν από τους [[Φωκείς]] αποτελούσε ασέβεια. Οι Αθηναίοι δια στόματος του [[Αισχίνης|Αισχίνη]], που ανέσυρε έναν παλιό κανονισμό της [[Αρχαία Πυλαία|Πυλαίας]], απέδειξαν ότι αντίθετα οι Αμφισσαίοι ήταν αυτοί που έπρεπε να κατηγορηθούν για ασέβεια, γιατί καταπάτησαν τα ιερά κτήματα των Δελφών, που όφειλαν να μένουν ακαλλιέργητα. Το αμφικτυονικό συμβούλιο αποφάσισε να συνέλθει ξανά μετά από κάποιους μήνες.
 
==Γεγονότα==
 
Το αμφικτιονικό συνέδριο συνήλθε τελικά τον Ιούνιο του [[339 π.Χ.]] Οι Αμφισσείς κρίθηκαν ένοχοι. Οι Αμφισσείς όμως κατάφεραν πρόσκαιρα να αποφύγουν την τιμωρία, υποσχόμενοι να βρουν αυτούς που είχαν καταπατήσει τα κτήματα και να τους επιβάλουν ποινές. Πράγματι, προέβησαν σε εκτοπίσεις των [[Ιεροσυλία|ιερόσυλων]] πολιτών. Η ενέργεια των Θηβαίων, όμως, να καταλάβουν τη [[Αρχαία Νίκαια Θεσσαλίας|Νίκαια]], πόλη των προγόνων τους, που ο Φίλιππος είχε παραχωρήσει στους Θεσσαλούς, έκανε τους Αμφισσείς να αποφασίσουν να ανακαλέσουν τους εξόριστους, θεωρώντας πως το [[Αρχαία Βοιωτία|Βοιωτικό]] κοινό θα παρενέβαινε υπέρ τους. Τότε η Αμφικτιονία ανέθεσε στον Φίλιππο Β' να ηγηθεί εκστρατείας εναντίον των Αμφισσαίων. Με ένα στρατηγικό τέχνασμα παρέκαμψε τις [[Θερμοπύλες]] και εισέβαλε στη [[Αρχαία Φωκίδα|Φωκίδα]], εγκαθιστώντας το στρατηγείο του στην [[Ελάτεια]]. Στη συνέχεια προσπάθησε να προσεταιριστεί τις φωκικές πόλεις, προτείνοντας μάλιστα να πληρώσει ο ίδιος το πρόστιμο που τους είχε επιβάλει η αμφικτιονία. Έπειτα προσπάθησε να κάνει το ίδιο και με τους Θηβαίους. Οι απεσταλμένοι του όμως έφτασαν στη Θήβα ταυτόχρονα με την πρεσβεία των Αθηναίων, της οποίας ηγείτο ο ίδιος ο [[Δημοσθένης]]. Ο Αθηναίος [[ρήτορας]] πρόσφερε στους Θηβαίους την αρχιστρατηγία στον πόλεμο, παράλληλα με άλλες στρατηγικές και εδαφικές παραχωρήσεις.
==Ο χειμερινός πόλεμος==
 
Παρά το προχωρημένο φθινόπωρο, η σύγκρουση δεν μπορούσε να καθυστερήσει. Στη Βοιωτία και την Αθήνα επιστρατεύθηκαν όλοι οι αξιόμαχοι πολίτες καθώς και περίπου δέκα χιλιάδες μισθοφόροι. Ένα τμήμα του εκστρετευτικού σώματος των Αθηναίων κατέλαβε τους Παραποταμίους, ένα πέρασμα κοντά στην Ελάτεια, ενώ ένα άλλο μετέβη στην περιοχή της σημερινής [[Γραβιά Φωκίδος|Γραβιάς]]. Ο χειμώνας πέρασε με διαρκείς αψιμαχίες. Ο Φίλιππος φαινόταν να αποφεύγει την κατά μέτωπον επίθεση, γιατί ο στρατός του ήταν κουρασμένος από τη [[Σκυθική Εκστρατεία]].
Τον Ιούνιο όμως ο Φίλιππος ήταν πια έτοιμος να περάσει στην αντεπίθεση. Στόχος του ήταν η κατάληψη της Άμφισσας. Για να την πετύχει χρησιμοποίησε ένα τέχνασμα: άφησε τους αντιπάλους να πιστέψουν ότι εγκαταλείπει την εκστρατεία στην κεντρική Ελλάδα. Οι επικεφαλής των μισθοφόρων πίστεψαν τα νέα που τους έδωσε ένας αιχμάλωτος αγγελιοφόρος και αποσύρθηκαν. Τότε ο Φίλιππος, σε μια επιχείρηση-αστραπή, εισέβαλε στη Φωκίδα, κατέλαβε την Άμφισσα και κατευθύνθηκε στη [[Ναύπακτος|Ναύπακτο]], από όπου ο Φίλιππος έστειλε ένα μέρος του στρατού του εναντίον των Δελφών.
Γραμμή 17 ⟶ 15 :
 
==Βιβλιογραφία==
 
*{{cite book
|author = Buckler, J.
Γραμμή 62 ⟶ 59 :
|isbn =
}}
 
 
{{Ιεροί πόλεμοι}}
{{Πόλεμοι στην Αρχαία Ελλάδα}}