Ιβάν Γ΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 31:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Ιβάν Γ΄ Βασίλιεβιτς''' ([[ρωσική γλώσσα]]: ''Иван III Васильевич'', [[22 Ιανουαρίου]] [[1440]] – [[27 Οκτωβρίου]] [[1505]]), ο επονομαζόμενος Μέγας, ήταν Μέγας Πρίγκιπας της Μόσχας καθώς και Μέγας Πρίγκιπας πασών των Ρωσιών» (στα ρωσικά Великий князь всея Руси), γιος του Βασιλείου Β΄ του ''Τυφλού'' και της Μαρίας ΓιαρόσλαβναΓιαροσλάβνας του Μπορόβσκ.
 
== Η πορεία του προς το θρόνο του πατέρα του ==
 
Ο Ιβάν Γ΄ Βασίλιεβιτς ανέβηκε στο θρόνο του δουκάτουπριγκιπάτου του μετά από αρκετές αναμετρήσεις, πολλές φορές αιματηρές, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα τουτού πατέρα του στους δυναστικούς αγώνες με τα αδέλφια και τα ξαδέρφια του. Ένας από τους τελευταίους αυτούς, τουτού είχε εξορύξει τους οφθαλμούς, όταν τον έπιασε για λίγο διάστημα αιχμάλωτο.
Η παρουσία του Ιβάν στο πλευρό του πατέρα του είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσει μεγάλη στρατιωτική πείρα και συγχρόνως να ενδιατρίψει στα διοικητικά θέματα τουτού πριγκιπάτου του, που δεν ήταν και τόσο απλά, λόγω κυρίως του μορφωτικού και πολιτιστικού επιπέδου των υπηκόων του. Ήταν ο μεγάλος πρίγκιπας ή δούκας της Μόσχας, ή μάλλον της [[Μοσχοβία|Μοσχοβίας]], όπως ονομαζόταν στην εποχή του η Μόσχα και τα περίχωρά της. Η πολιτική του να συνενώσει, άλλοτε με ειρηνικά μέσα μέσω διαπραγματεύσεων, και άλλοτε δια της βίας, τα μέχρι τότε διάσπαρτα ανεξάρτητα πριγκιπάτα και δουκάτα της Ρωσίας, είχε ως αποτέλεσμα να τριπλασιάσει τα εδάφη της ηγεμονίας του, ενώ συγχρόνως με τη βοήθεια της [[Ζωή Σοφία Παλαιολογίνα|Σοφίας Παλαιολογίνας]] ανοικοδομούσε το [[Κρεμλίνο της Μόσχας|Κρεμλίνο]] και τη Μόσχα γενικότερα. Ουσιαστικά έβαλε τα θεμέλια του ρωσικού κράτους.
Υπήρξε ο πρώτος [[τσάρος]] της Ρωσίας, αν και οι Δυτικοί ηγεμόνες αναγνώρισαν τον τίτλο αυτόν μόνο μετά την άνοδο του εγγονού του, τον [[Ιβάν Δ'Δ΄ της Ρωσίας (ο Τρομερός)|Ιβάν Δ΄ Τρομερό]] τον ''τρομερό'', ο οποίος δεν παρέλειπε να τους υπενθυμίζει ότι κατάγεται από τη βασιλική [[δυναστεία των Παλαιολόγων]], γιατί η γιαγιά του ήταν η [[Ζωή Σοφία Παλαιολογίνα]], η μικρότερη θυγατέρα του [[Θωμάς Παλαιολόγος|Θωμά Παλαιολόγου]] και ανιψιά του αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνου ΙΑ'ΙΑ΄ Παλαιολόγου]], ο οποίος έπεσε μαχόμενος για την [[Ορθοδοξία]] και για την ανεξαρτησία της πατρίδας του, γεγονός που του προσέδιδε ιδιαίτερη αίγλη μεταξύ του φανατικά ορθόδοξωνΟρθόδοξων υπηκόων του.
 
[[File:Seal of Ivan 3 (reverse).svg|thumb|left|150px200px|Η σφραγίδα τού Ιβάν Γ΄ μετά τον γάμο του με τη Ζωή Σοφία Παλαιολογίνα, ανιψιά των [[Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος|Ιωάννη Η΄]] και [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνου ΙΑ΄]] Αυτοκρατόρων των Ρωμαίων.]]
 
== Ο γάμος του με τη Ζωή Σοφία Παλαιολογίνα ==
Ο Ιβάν Γ΄ νυμφεύτηκε τη Ζωή (μετονομάστηκε σε Σοφία) Παλαιολογίνα και μέσω του γάμου αυτού διακήρυξε, ότι είναι ο νόμιμος κληρονόμος των δικαιωμάτων επί του βυζαντινού θρόνου, τα οποία ήταν περιζήτητα στην τότε [[μεσαίωνας|μεσαιωνική]] [[Ευρώπη]], μετά την κατάρρευση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, δηλαδή του [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντίου]].
 
Ο μεγαλύτερος αδελφός της Ζωής, ο [[Ανδρέας Παλαιολόγος (γιος Θωμά)|Ανδρέας]], που διήγε έκλυτη ζωή και είχε απορριφθεί από τους περισσότερους Δυτικούς ηγεμόνες, είχε πουλήσει επανειλημμένα τα δικαιώματά του πάνωεπάνω στο βυζαντινό θρόνο. Μεταξύ άλλων τα πούλησε στο βασιλιά της Γαλλίας και στο βασιλικό ζεύγος της Ισπανίας, τον [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδο Β΄ της Αραγωνίας]] (1452-1516) και την [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλλης]] (1451-1504).
 
Περί το 1489 έφτιαξε σγραγίδα, που αναγράφει στη μία πλευρά: "Ιβάν ελέω Θεού βασιλιάς όλων των Ρώσων και μέγας πρίγκιπας". Στην άλλη υπάρχει δικέφαλος αετός και η επιγραφή: "μέγας πρίγκιπας τού Βλαντίμιρ, της Μοσχοβίας, τού Νόβγκοροντ, τού Πσκοβ, τού Τβερ, τού Ιγκόρσκ, τού Βιατσκ, τού Περμ, τού Βόλγα".
 
== Η κληρονομιά ==