Αλέξιος Στρατηγόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αλέξιος Στρατηγόπουλος''' γεννήθηκε τα τέλη του 12ου με αρχές του 13ου αιώνα. Ήταν στρατηγός της [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας|Αυτοκρατορίας της Νίκαιας]] και είχε λάβει το αξίωμα του [[Μέγας Δομέστικος|Μεγάλου Δομέστικου]] επί της βασιλείας του [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η´ του Παλαιολόγου]]. Έμεινε γνωστός κυρίως λόγω της απελευθέρωσης της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]] από τους [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατίνους]], η οποία αποτέλεσε την πιο λαμπρή, αλλά ταυτόχρονα και την τελευταία νικηφόρα στρατιωτική επιχείρισή του, καθώς στην συνέχεια ηττάται σε όλες τις επόμενες μάχες, με αποτέλεσμα να αιχμαλωτιστεί και να παραμείνει ταπεινωμένος μέχρι τον θάνατό του.

Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, είχε αποκτήσει έναν γιο, τον Κωνσταντίνο, ο οποίος τυφλώθηκε αργότερα από τον [[Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης|Θεόδωρο Β΄ Λάσκαρη]]. Στις γραπτές πηγές εμφανίζεται, όταν λαμβάνει ηγετικό ρόλο και ανέρχεται στον βαθμό του [[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγού]]. Κατά την εκστρατεία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας εναντίον του Δεσποτάτου της Ηπείρου, που κατέληξε σε μεγάλη ήττα των Νικαιατών, ο Αλέξιος Στρατηγόπουλος αιχμαλωτίζεται και φυλακίζεται στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Απελευθερώνεται αργότερα το [[1261]] από τον ίδιο τον [[Δεσπότης|Δεσπότη]]βασιλιά της Νίκαιας [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο]], με τη διαταγή να κατευθυνθεί με στρατό 800 στρατιωτών στα περίχωρα της Βασιλεύουσας, προκειμένου να κατασκοπεύσει και να τρομοκρατήσει τους αμυνόμενους Λατίνους. Όταν το στρατιωτικό τμήμα με διοικητή τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο έφθασε κοντά στην πόλη της [[Σηλυμβρία|Σηλυμβρίας]] στην [[Θράκη]], αγρότες της περιοχής τον πληροφόρησαν, ότι ο λατινικός στρατός και ο [[Ενετοί|ενετικός]] στόλος της Κωνσταντινούπολης απουσίαζαν σε μία εκστρατεία κατάληψης της νήσου [[Δαφνουσία]] στον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]], την οποία κατείχαν οι Νικαιάτες. Επίσης αναφέρεται, ότι κάποιος γεωργός, είπε στον στρατηγό της Νίκαιας, πως έμενε μέσα στην Πόλη, μπορούσε όμως να βγαίνει κάθε ημέρα για να βόσκει τα ζώα του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία παρέμενε αφύλακτη.

Τον επόμενο μήνα, στις [[15 Αυγούστου]], ανήμερα της εορτής της [[Κοίμηση της Θεοτόκου|Κοίμησης της Θεοτόκου]] εισήλθε ο Μιχαήλ Η΄ μετά πομπής και γονυπετής στην Χρυσή Πύλη, όπου ακούσθηκαν οι ''Δεκατρείς Προσευχές'', τις οποίες συνέθεσε ο [[Γεώργιος Ακροπολίτης]] μεκατά παραγγελία του βασιλιά, με σκοπό να ευχαριστήσει τον Θεό για την νίκη του. Έπειτα στην [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Σοφία]] στέφθηκε ''Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων''.

Αυτός όμως ο θρίαμβος ήταν και το τελευταίο επιτυχημένο έργο του Αλεξίου Στρατηγόπουλου, αφού δεν κατόρθωσε κάποιαν άλλη αξιόλογη επιτυχία. Μάλιστα η επόμενη και τελευταία μεγάλη εκστρατεία που του ανετέθη, κατέληξε σε πλήρη αποτυχία, καθώς είχε εκστρατεύσει εναντίον του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου της Ηπείρου]] και ηττήθηκε, στιγματίστηκε όμως από τις ήττες του Αυτοκρατορικού στρατού και ακόμη περισσότερο, από την αιχμαλωσία του κατά την μάχη του Αυτοκράτορα εναντίον του δεσπότη [[Νικηφόρος Α΄ Κομνηνός Δούκας|Νικηφόρου Α΄]]. Απελευθερώθηκε αργότερα, καθώς ανταλλάχθηκε με την Άννα Χοενστάουφεν το έτος [[1265]]. Πέθανε μεταξύ των ετών 1271 και 1275, πιθανώς στην Κωνσταντινούπολη.