Ο Χιλδέριχος Α΄ διαδέχτηκε παραδοσιακά το 457 ή το 458, τον πατέρα του [[ΜεροβέοςΜεροβέαίος|ΜεροβέοΜεροβαίο]] ως βασιλιάς των Σάλιων Φράγκων. Το 457 το αργότερο ήταν ο άρχοντας των Φράγκων, στα εδάφη που καλύπτουν το [[Τουρνέ]] και τη γύρω κοιλάδα. Πιθανώς να είχε εξουσία σε περισσότερες περιοχές προς τον νότο, αλλά οι πηγές δεν είναι σαφείς σχετικά με αυτό. Σύμφωνα με τον [[Γρηγόριος της Τουρ|Γρηγόριο της Τουρ]], ο Χιλδέριχος κάποια στιγμή εξορίστηκε και ο λόγος που δίνεται γι' αυτό παραδοσιακά, είναι η δυσαρέσκεια των Φράγκων για την ιδιωτική ζωή του Χιλδέριχου Α΄. Περαιτέρω καταγραφές του Γρηγορίου δείχνουν, ότι μετά από 8 χρόνια εξορίας, οι Φράγκοι τού ζήτησαν να επιστρέψει.<ref name=Long158>Wallace-Hadrill ''Long-Haired Kings'' pp. 158-161</ref>
Το 463 ο Χιλδέριχος αγωνίστηκε σε συνδυασμό με το Ρωμαίο [[Αιγίδιος|Αιγίδιο]], τον στρατηγό του στρατού (magister militum) του στρατού της βόρειας Γαλατίας που έδρευε στο [[Σουασόν]], για να νικήσουν τους [[Βησιγότθοι|Βησιγότθους]], οι οποίοι ήλπιζαν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στις όχθες του [[Λίγηρας|Λίγηρα]] ποταμού. Μετά τοτον θάνατο του Αιγίδιου και την ήττα των Γότθων, ο Χιλδέριχος Α΄, μαζί με μιαμία μικτή ομάδα Γαλατο-Ρωμαίων και Φράγκων, βοήθησε τον Παύλο κόμη του [[Ανζέ]].<ref name=Heather416>Heather ''Fall of the Roman Empire'' p. 416</ref> Σάξονες επιδρομείς κάτω από τις εντολές του [[Οδόακρος|Οδόακρου]] έφθασαν στο Ανζέ και το κατέλαβαν, αλλά ο Χιλδέριχος Α΄ και ο Παύλος ανακατέλαβεανακατέλαβεαν την πόλη το 469.<ref name=Collins103>Collins ''Early Medieval Europe'' p. 103</ref> Ο Χιλδέριχος, έχοντας κατακτήσει το Ανζέ, ακολούθησε τους Σάξονες στα νησιά του Ατλαντικού στις εκβολές του Λίγηρα και εκεί τους έσφαξε. Κατά την περίοδο γύρω στο 476 έως το 481, συζητούσε με τον Οδόακρο την πιθανότητα μιας συμμαχίας κατά των [[Αλαμανοί|Αλαμανών]], που θέλησαν να εισβάλουν στην [[Ιταλία]].<ref name=Collins112/>
