Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Ο Ραϋμόνδος Γ΄ και ο [[Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας|Βοημούνδος Γ΄]] πρίγκιπας της Αντιόχειας θέλησαν να μειώσουν την επιρροή, που είχαν στον Βαλδουίνο Δ΄ η μητέρα του Αγνή των Κουρτεναί και ο αδελφός της [[Ζοσλέν Γ΄ της Έδεσσας|Ζοσλέν Γ΄]] κόμης της Έδεσσας και βάδισαν στην Ιερουσαλήμ. Η αιφνίδια άφιξή τους, που έκανε τον βασιλιά να νομίσει ότι ήλθαν να τον εκθρονίσουν, επέφερε τα αντίθετα: ο Βαλδουίνος Δ΄ πάντρεψε σε δεύτερο γάμο την αδελφή του [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σίβυλλα]] με τον [[Γκυ των Λουζινιάν]], υποστηρικτή των Κουρτεναί. Ο Ραϋμόνδος Γ΄ αναγκάστηκε να φύγει και να μην μπορεί να επιστρέψει για δύο έτη. Η σχέση του με τον Γκυ ήταν τεταμένη. Ο βασιλιάς στην επιθανάτιο κλίνη του αποκλήρωσε τη Σίβυλλα και όρισε διάδοχό του τον [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο Ε΄]], γιο της Σιβύλλας από τον πρώτο της γάμο. Οι πατριώτες τού Ραϋμόνδου Γ΄ έπεισαν τον Βαλδουίνο Δ΄ να ορίσει τον κόμη της Τρίπολης ως νομικό επιβλέποντα (bailiff) για τον 16ετή Βαλδουίνο Ε΄. Αλλά ο Ζοσλέν Γ΄ έγινε επίτροπος του νεαρού βασιλιά και έθεσε φρουρά σε όλα τα κάστρα της επικράτειας.
Όταν το 1186 απεβίωσε ο Βαλδουίνος Ε΄, ο Ραϋμόνδος Γ΄ συγκάλεσε τους βαρόνους τού βασιλείου σε συγκέντρωση στο Ναμπλούς, αυτό όμως έκανε τους υποστηρικτές της Σίβυλλας να καταλάβουν την Ιερουσαλήμ. Η Σίβυλλα και ο Γκυ στέφθηκαν νέοι βασιλείς· τότε ο Ραϋμόνδος Γ΄ προσπάθησε να πείσει την νεότερη αδελφή της [[Ισαβέλλα Α΄ της Ιερουσαλήμ|Ισαβέλλα Α΄]] και τον σύζυγο αυτής [[Χάμφρεϋ Δ΄ του τορόν|Χάμφρεϋ Δ΄]] κύριο τού Τορόν να διεκδικήσουν τον θρόνο, αλλά ο Χάμφρεϋ Δ΄ ορκίστηκε πίστη στους νέους βασιλείς. Ο Ραϋμόνδος Γ΄ αρνήθηκε να δώσει όρκο υποτέλειας στους νέους βασιλείς και συμμάχησε με τον Σαλαντίν: τού επέτρεπε να περνάει από τη Γαλιλαία κατά τις εκστρατείες του εναντίον της Ιερουσαλήμ και να θέσει φρουρά στην Τιβεριάδα. Το 1187 ο Σαλαντίν ξεκίνησε μία μεγάλης κλίμακας επίθεση στους Σταυροφόρους και ο Ραϋμόνδος Γ΄ συμφιλιώθηκε με τον Γκυ. Έγινε ο διοικητής της εμπροσθοφυλακής τού Σταυροφορικού στρατού στη μάχη τού Χαττίν, που έληξε με καταστροφική ήττα. Ήταν από τους λίγους διοικητές, που δεν σκοτώθηκε ή αιχμαλωτίστηκε. Διέφυγε στην Τύρο και μετά στην Τρίπολη, όπου απεβίωσε από πλευρίτιδα, κληροδοτώντας την κομητεία του στον εγγονό τού εξαδέλφου του<ref>Είναι: Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ > Χοντιέρνα των Ανζού > Ραϋμόνδος Γ΄ κόμης της Τρίπολης και<br>Βαλδουίνος Β΄ της Ιερουσαλήμ > Αλίκη των Ανζού > Κωνσταντία πριγκίπισσα της Αντιόχειας > Βοημούνδος Γ΄ πρίγκιπας της Αντιόχειας > Ραϋμόνδος Δ΄ κόμης της Τρίπολης.</ref> και αναδεκτό του [[Ραϋμόνδος Δ΄ της Αντιόχειας|Ραϋμόνδο Δ΄ των Πουατιέ]], δευτερότοκο γιο τού [[Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας|Βοημούνδου Γ΄]] πρίγκιπα της Αντιόχειας.
==Οικογένεια==
| |||