Αλφόνσος ΣΤ΄ του Λεόν και Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 11:
==Οικογένεια==
Οι πληροφορίες των συζύγων του προέρχονται από το ''Χρονικό των βασιλέων της Λεόν (Chronicon regum Legionensium)'' τού Πελάγιου τού Οβιέδο. Ο Αλφόσος ΣΤ΄ νυμφεύτηκε πρώτα το 1073/4 την '''Αγνή''' των Πουατιέ, κόρη τού [[Γουλιέλμος Η΄ της Ακουιτανίας|Γουλιέλμου Η΄]] δούκα της Ακουιτανίας. Η Αγνή εμφανίζεται στα έγγραφα με τον σύζυγό της ως το 1077 και απεβίωσε το 1078. Ίσως, λόγω έλλειψης τέκνων, να την είχε αποκηρύξει το 1077.
Έπειτα ο Αλφόνσος ΣΤ΄ έκανε σχέση με την ευγενή '''Χιμένα''' Μούνιοθ. Από την παλλακίδα αυτή είχε τέκνα:
* (νόθη) Ελβίρα π 1079-1157, παντρεύτηκε πρώτα τον [[Ραϋμόνδος Δ΄ της Τουλούζης|Ραϋμόνδο Δ΄]] κόμη της Τουλούζης και μετά τον κόμη [[Φερνάντο Φερνάντεθ δε Καρριόν|Φερνάντο δε Καρριόν]].
* (νόθη) Τερέσα π. 1080-1130, κόμισσα της Πορτογαλίας. Η κομητεία δημιουργήθηκε ως προίκα της και εξελίχθηκε σε βασίλειο. Παντρεύτηκε τον [[Ερρίκος, κόμης της Πορτογαλίας|Ερρίκο]] από τον Οίκο των Καπετιδών-Βουργουνδίας. Είναι ο γενάρχης των βασιλέων της Πορτογαλίας.
Το 1079 έκανε δεύτερο γάμο με την '''Κωνσταντία''' των Καπετιδών, κόρη τού [[Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας|Ροβέρτου Α΄]] 1ου δούκα της Βουργουνδίας. Εκτός από πέντε τέκνα που απεβίωσαν νωρίς, είχε τέκνο:
* [[Ουρράκα της Λεόν]] 1079-1126, βασίλισσα της Καστίλης & Λεόν. Παντρεύτηκε πρώτα τον [[Ραϊμόνδος της Βουργουνδίας|Ραϊμόνδο των Ιβρέα]] και γιος τους ήταν ο:
** [[Αλφόνσος Ζ΄ της Λεόν]]. Έτσι το βασίλειο πέρασε στον Οίκο των Ιβρέα.
:Μετά η Ουρράκα παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφό της [[Αλφόνσος Α΄ της Παμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσο Α΄ των Χιμένεθ]] της Παμπλόνα & Αραγωνίας, τον οποίο χώρισε.
Η Κωνσταντία απεβίωσε το 1093 και ο Αλφόνσος ΣΤ΄ έκανε παλλακίδα τη '''Θάιδα''' (Zaida), χήρα τού Αμπού Νασρ Αλ-Φατχ αλ-Μαμούν κυβερνήτη της Ταΐφα στην Κόρδοβα. Το 1091 οι Αλμοραβίδες πολιόρκησαν την Κόρδοβα και ο Αμπού Νασρ είχε στείλει την σύζυγό του και τα τέκνα του στο Αλμοδόβαρ δελ Ρίο για προφύλαξη. Στην πολιορκία σκοτώθηκε ο Αμπού Νασρ και η Θάιδα ζήτησε προστασία στην Αυλή της Λεόν, που με τα τέκνα της μεταστράφηκαν στον χριστιανισμό. Η ίδια βαπτίστηκε ''Ισαβέλλα'' και έγινε ερωμένη του. Είχαν τέκνο:
* [[Σάντσο Αλφόνσες]] π. 1093-1108, διάδοχος ως μόνος γιος τού Αλφόνσου ΣΤ΄. Σκοτώθηκε 14 ετών στη μάχη τού Ουκλές.
Άλλα δύο χρονικά την αναφέρουν ως παλλακίδα· το ''Περί των Ισπανικών πραγμάτων'' τού [[Ροδρίγο Χιμένεθ δε Ράδα]] αρχιεπισκόπου τού Τολέδο την αναφέρει ως σύζυγο. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν, ότι την νυμφεύτηκε το 1100 και έτσι νομιμοποίησε τον διάδοχό του· είναι η 4η σύζυγός του Ισαβέλλα, μητέρα της Σάντσα και της Ελβίρα, που αναφέρουν οι πηγές, οι οποίες προσπάθησαν να τη διαχωρίσουν από τη Μαυριτανή Θάιδα. Πράγματι μετά τον 4ο γάμο του με την Ισαβέλλα, ο γιος του Σάντσο αρχίζει να επικυρώνει βασιλικά καταστατικά, πράγμα που δεν θα άφηνε η Ισαβέλλα, αν δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο με τη Θάιδα. Το 1107 ο Αλφόνσος ΣΤ΄ χορήγησε μερικούς fueros (ειδικούς νόμους) και πράξεις "μαζί με τη σύζυγό μου Ισαβέλλα και τον γιο μας Σάντσο (cum uxore mea Elisabet et filio nostro Sancio)". Είναι το μόνο έγγραφο, που αναφέρει τον Σάντσο ως γιο τους· τα υπόλοιπα αν και υπογράφει η Ισαβέλλα, ο Σάντσο αναφέρεται ως γιος εκείνου μόνο.
Γραμμή 30:
Το 1106 ο Αλφόνσος ΣΤ΄ επικύρωσε δωρεά στη μονή Λορενθάνα: "με τη σύζυγό μου Ισαβέλλα βασίλισσα από νόμιμο γάμο (eiusdemque Helisabeth regina sub maritali copula legaliter aderente)". Η αναφορά αυτή θεωρείται απόδειξη από μερικούς ιστορικούς τού γάμου του με τη Θάιδα/Ισαβέλλα, ενώ άλλοι τη θεωρούν "λογοτεχνική και διακοσμητική", διότι η 4η σύζυγός του Ισαβέλλα, σύμφωνα με το επιτάφιο επίγραμμα, απεβίωσε το 1107. Η κόρη του Ουρράκα, σε δωρεά ιδιοκτησιών στον καθεδρικό τού Τολέδου το 1115, αναφέρει μόνο μία Ισαβέλλα ως σύζυγο τού πατέρα της.
Το 1093 ο Αλφόνσος ΣΤ΄ έκανε τρίτο γάμο με τη '''Μπέρτα'''. Ο γενεαλόγος Σάμπολτε ντε Βάιαϊ εκτιμά από το όνομα, ότι θα πρέπει να είναι η κόρη τού [[Αμεδαίος Β΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίος Β΄]] κόμη της Σαβοΐας, με ομώνυμη θεία, εξαδέλφη και προγιαγιά. Το 1099 επικυρώνει βασιλικό δίπλωμα, ενώ το 1100 ο βασιλιάς υπογράφει μόνος του δωρεά, οπότε η Μπέρτα θα απεβίωσε το ενδιάμεσα.
Ο τέταρτος γάμος του ήταν με την '''Ισαβέλλα'''. Από το επιτάφιο επίγραμμά της εκτιμάται, πως ήταν κόρη ενός Λουδοβίκου βασ. της Γαλλίας, μάλλον τού [[Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΣΤ΄]],
* Σάντσα π. 1102-1125, παντρεύτηκε τον [[Ροδρίγο Γκονθάλεθ δε Λάρα]] και κόρη τους ήταν η:
** Ελβίρα Ροδρίγεθ δε Λάρα, παντρεύτηκε τον [[Έρμενγκολ ΣΤ΄ του Ουρζέλ|Έρμενγκολ ΣΤ΄]] κόμη τού Ουρζέλ (Οίκος της Βαρκελώνης).
* Ελβίρα π. 1103-1135, παντρεύτηκε τον [[Ρογήρος Β΄ της Σικελίας|Ρογήρο Β΄ των Ωτβίλ]] βασιλιά της Σικελίας.
Το 1108 ο Αλφόνσος ΣΤ΄ έκανε πέμπτο γάμο με τη '''Βεατρίκη''' και εμφανίζονται να συνυπογράφουν το ίδιο και το επόμενο έτος σε καταστατικά. Ο Πελάγιος τού Οβιέδο αναφέρει, πως όταν το 1109 απεβίωσε ο βασιλιάς, η Βεατρίκη επέστρεψε στη χώρα της. Ο ιστορικός Σαλαθάρ υ Άτσα εκτιμά, ότι ήταν κόρη τού [[Γουλιέλμος Η΄ της Ακουιτανίας|Γουλιέλμου Η΄ των Πουατιέ]] δούκα της Ακουιτανίας, ετεροθαλής αδελφή της Αγνής, πρώτης συζύγου τού Αλφόνσου ΣΤ΄.
==Πηγές==
| |||