Στοά της Ηχούς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Η '''Στοά της Ηχούς''' κτίστηκε γύρω στα [[350 π.Χ.]] και με την κατασκευή της απομονώθηκε το [[Στάδιο αρχαίας Ολυμπίας|Στάδιο]] από την Άλτι<ref name="A">[http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=5983 από τον κόμβο ''Οδυσσεύς'' του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού]</ref>. Λέγεται ότι μια λέξη που θα λεγόταν στη Στοά θα άφηνε την ηχώ της επτά φορές. Η [[Αρχαία ελληνική στοά (αρχιτεκτονική)|στοά]] αυτή είναι γνωστή και ως η ''Ποικίλη Στοά'' (που σημαίνει βαμένη, χρωματισμένη στοά), λόγω των έργων ζωγραφικής που κάποτε κοσμούσαν την αίθουσα<ref>Encyclopædia Britannica.</ref><ref name=D>''Εγκυκλοπαίδεια Δομή'', τομ.12, σελ.96, Αθήνα</ref>. Ήταν ένα μακρόστενο κτήριο μήκους 98 μ. (βλ. [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/image?img=Perseus:image:1990.33.0235a κάτοψη]) και αποτελείτο από μία εξωτερική [[:w:el:Δωρικός ρυθμός:Κίονες|δωρική κιονοστοιχία]] με 44 κίονες και μία εσωτερική που δεν έχει διευκρινιστεί αν ήταν [[Ιωνικός ρυθμός|ιωνική]] ή [[Κορινθιακός ρυθμός|κορινθιακή]]<ref name=A></ref>. Σύμφωνα με μία άποψη η κατασκευή της δεν ολοκληρώθηκε για πολύ καιρό<ref>Winter, F. E. (2006). Studies in Hellenistic Architecture. University of Toronto Press</ref>. Το στάδιο μετακινήθηκε προς τα ανατολικά και η στοά κτίστηκε για να διαχωριστεί από το ιερό. «Η πρόθεση είναι σαφής: να παρέχει ένα κιονωτό όριο στο ιερό κατά μήκος της ανατολικής πλευράς»<ref>Boardman, J. (1994). The Cambridge Ancient History (Vols. 5-6). Cambridge University Press.</ref>. <br />
 
Πριν από την κατασκευή της '''Στοάς της Ηχούς''', η γραμμή τερματισμού του αρχαίου σταδίου της Ολυμπίας είχε την πλήρη θέα του [[Ναός του Δία στην Ολυμπία|ναού του Δία]]. Η δομή της επίσης παρείχε ένα σκηνικό για το προτελευταίο στάδιο της πομπής, ωστόσο, αυτό ήταν λιγότερο εμφανές από ότι από τη [[Νότια Στοά Αρχαίας Ολυμπίας|Νότια Στοά]]. Κατά τους [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστικούς χρόνους]] αυτό το είδος της αρχιτεκτονικής διάταξης, η οποία βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη θέα προς και από τα σημαντικά κτίρια, κυρίως με στοές έγιναν πιο συχνές. «Ήταν ένα από τα πιο προεξέχοντα χαρακτηριστικά του χώρου κατά τη στιγμή της επίσκεψης του [[Παυσανίας|Παυσανία]]»<ref>Koeings, W. (1985). Die Echohalle. American Journal of Archaeology, 89(4), 708-709.</ref>. Την ίδια περίπου περίοδο, τα μέσα του [[3ος αιώνας π.Χ.|3ου αι. π.Χ.]], μπροστά από τη '''Στοά της Ηχούς''' κατασκευάστηκε το μνημείο του [[Πτολεμαίος Β΄ Φιλάδελφος|Πτολεμαίου Β΄ (του φιλάδελφου)]] και της Αρσινόης, το οποίο αποτελείτο από μεγάλη λίθινη [[Κρηπίδα|κρηπίδα]], μήκους 20 μ. και πλάτους 4 μ. και στα δύο άκρα της υπήρχαν δύο ιωνικοί κίονες. Οι κίονες είχαν ύψος 8,89 μ. και πάνω στους ήταν τοποθετημένα τα επίχρυσα αγάλματά τους. Από το εντυπωσιακό αυτό μνημείο σήμερα σώζεται μόνον η λίθινη κρηπίδα και κάποια τμήματα των ιωνικών κιόνων<ref name=A></ref>.[[File:Plan Olympia sanctuary-el.svg|thumb|78x78px|Στοά της Ηχούς στον αριθμό 11|εναλλ.=]]
 
==Σύμφωνα με τον Παυσανία==