Γουλιέλμος Β΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Kristall1971 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 56:
 
[[Αρχείο:Willhelm_Rufus.jpg|thumb|right|250px|Ο Γουλιέλμος Ρούφος σε μικρογραφία του 1312]]
Σε λιγότερο από δυο χρόνια μετά από την άνοδο του στον θρόνο ο Γουλιέλμος Β΄ έχασε τον βασικό του σύμβουλο τον Ιταλό-Νορμανδό Λανφράνκ, αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι , μετά τον θάνατο του Λανφράνκ (1089) ο Γουλιέλμος με μεγάλη καθυστέρηση διόρισε τον νέο αρχιεπίσκοπο με βάση τα προσωπικά του οφέλη. Ο βασιλιάς σε κατάσταση πανικού λόγω σοβαρής αρρώστιας διόρισε νέο αρχιεπίσκοπο τον Νορμανδο-Ιταλό Άνσελμο τον κορυφαίο θεολόγο της γενιάς του, ακολούθησε μια περίοδος μεγάλης εχθρότητας ανάμεσα στο κράτος και στη εκκλησία αφού ο Άνσελμος έγινε φανατικότερος οπαδός των εκκλησιαστικών Γρηγοριανών μεταρρυθμίσεων σε σχέση με τον Λανφράνκ. O Γουλιέλμος και ο Άνσελμος διαφώνησαν μεταξύ τους σε μια σειρά από εκκλησιαστικά θέματα σε τόσο μεγάλο βαθμό που ο βασιλιάς αναγκάστηκε να δηλώσει για τον Άνσελμο ''"χθες τον μίσησα σφοδρά, σήμερα τον μισώ περισσότερο και αύριο πιθανό να τον μισήσω πολύ περισσότερο"''.<ref>Bosanquet (tr.) Eadmer's History p. 53</ref> Ο Αγγλικός κλήρος ο οποίος ανήκε στον βασιλιά δεν τολμούσε να υποστηρίξει τον Άνσελμο, το 1095 ο Γουλιέλμος συγκάλεσε συμβούλιο στο Ρόκινγκχαμ προσπαθώντας να αλλάξει γνώμη στον Άνσελμο αλλά ο επίσκοπος ήταν ακλόνητος, τον ΟκτώμβριοΟκτώβριο του 1097 εξορίστηκε μεταφέροντας το ζήτημα στον πάπα. Ο νέος [[Πάπας Ουρβανός Β΄]] βρέθηκε σε σύγκρουση με τον αυτοκράτορα Ερρίκο Δ΄ ο οποίος υποστήριζε έναν αντίπαπα, ο Ουρβανός Β΄ ήρθε σε συμφωνία με τον Γουλιέλμο Ρούφο με την οποία ο Γουλιέλμος θα αναγνώριζε τον Ουρβανό σαν πάπα από την άλλη ο Ουρβανός θα αναγνώριζε την εκκλησιαστική κατάσταση στην Αγγλία. Ο Άνσελμος παρέμεινε στην εξορία και ο Γουλιέλμος κατόρθωσε να εξασφαλίσει τα έσοδα από την αρχιεπισκοπή του Καντέρμπερι μέχρι το τέλος της βασιλείας του.<ref>Carpenter Struggle for Mastery p. 132</ref>
 
Οι συγκρούσεις μεταξύ των βασιλέων και της εκκλησίας ήταν συνηθισμένο φαινόμενο στην Αγγλική μεσαιωνική πολιτική με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την δολοφονία του Τόμας Μπέκετ όταν ήταν βασιλιάς ο [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας]] και τις θρησκευτικές δραστηριότητες του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας]] πολλούς αιώνες αργότερα. Οι κληρικοί τότε δεν είχαν εμπλακεί ακόμα σε τέτοιες πολιτικές, ακούγεται ότι όταν ο αρχιεπίσκοπος Λανφράνκ ζήτησε από τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή να φυλακίσει τον επίσκοπο Όντο του Μπαγιέ εκείνος αναφώνησε ''"Αυτός είναι κληρικός!"''. Ο Λανφράνκ του απάντησε ''"δεν θα συλλάβεις τον επίσκοπο του Μπαγιέ αλλά θα περιορίσεις τον κόμη του Κεντ"''.<ref>William of Malmesbury History of the Norman Kings p. 60</ref> Ωστόσο αν και δεν υπάρχουν καταγγελίες σύγχρονων ιστορικών για την συμπεριφορά του Γουλιέλμου Ρούφου είχε σημαντικό ρόλο στην ίδρυση του αβαείου του Μπέρμοντσει το οποίο χρηματοδότησε με τα τσιφλίκια του Μπέρμοντσει.